از پیش از المپیک 2016 ریو بود که کیانوش رستمی تمرینات انفرادی خود را با این توجیه که از این طریق میتواند عملکرد بهتری داشته باشد آغاز کرد. این وزنهبردار در ریو توانست عملکرد خیلی خوبی داشته باشد و موفق شد مدال طلای المپیک را کسب کند. این اتفاق باعث شد بسیاری از اهالی وزنهبرداری موافق این موضوع باشند که رستمی توانسته با تمرینات انفرادی خود به مدال طلای المپیک برسد. تمرینات انفرادی او ادامه داشت تا این که سجاد انوشیروانی به سیم آخر زد و در فاصله کمی که تا مسابقات جهانی آمریکا بود در اعتراض به عدم تمرین رستمی زیر نظر او از سمتش استعفا کرد. استعفایی که جامعه وزنهبرداری را بهتزده کرد.
با کنارهگیری انوشیروانی از سرمربیگری تیم ملی وزنهبرداری، محسن بیرانوند جانشین او شد. بیرانوند از همان ابتدا موضع خود را در خصوص رستمی اعلام کرد و گفت که این وزنهبردار به صورت انفرادی تمرین خواهد کرد و مشکلی هم با این موضوع ندارد. شورای فنی فدراسیون وزنهبرداری هم برای این که افکار عمومی را توجیه کند عنوان کرد که رستمی باید یک مربی داشته باشد. رستمی که بهترین شرایط برای ادامه تمرینات انفرادیاش ایجاد شده بود برادرش را به عنوان مربی خود معرفی کرد.
مسابقات جهانی آمریکا آغاز شد و در حالی که انتظار میرفت با توجه به غیبت بسیاری از کشورهای مدعی در این مسابقات، رستمی به راحتی به مدال طلا دست پیدا کند اما او لقب ناکامترین وزنهبردار ایران را از آن خود کرد و تنها در حرکت یک ضرب به مدال نقره رسید.
همان زمان رستمی دلیل ناکامی خود را پارگی رباط بالای زانویش اعلام کرد اما داود باقری، نایب رئیس فدراسیون وزنهبرداری در گفتوگو با میزان گفت: چنین چیزی ثابت نشده. مگر میشود رباط بالای زانو پاره شود و او بتواند روی تخته برود. اگر رباط زانو پاره شود ثبات مفصل و زانو از بین میرود. در گزارش معاینه اقای دکتر کیهانی نیز پارگی تایید نشده بود.
با پایان مسابقات جهانی، بیرانوند با سرمربیگری تیم ملی وزنهبرداری خداحافظی کرد تا به عنوان دبیر فدراسیون وزنهبرداری مشغول به فعالیت شود. محمدحسین برخواه که پیش از این هدایت تیمهای پایه وزنهبرداری ایران را بر عهده داشت به عنوان سرمربی تیم ملی وزنهبرداری انتخاب شد. او که یکی از شروطش برای قبول سرمربیگری تیم ملی، تمرین کردن کیانوش رستمی زیر نظر او بود در نهایت از موضع خود عقبنشینی کرد تا رستمی همچنان به صورت انفرادی به تمرینات خود ادامه دهد.
این که چرا فدراسیون وزنهبرداری نمیتواند یک وزنهبردار را مدیریت کند مشخص نیست. شاید اگر رستمی مدال طلای ریو را به دست نمیآورد اتقاقات پس از المپیک رخ نمیداد و این وزنهبرداری مطیع فدراسیون و کادر فنی تیم ملی بود. بدون شک حاشیههایی که نشات گرفته از ورزشکارسالاری به وجود آمده به خاطر این مدال طلا بوده است. مدالی که هزینههای زیادی برای وزنهبرداری ایران به وجود آورده و به نظر نمیرسد در آینده هم تغییری در این موضوع ایجاد شود.