سردبیر روزنامه رای الیوم با اشاره به وحشت نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از اقتدار فزاینده ایران و حزب الله که در کنفرانس امنیتی مونیخ آشکار و علنی شد، نوشت: بنیامین نتانیاهو حق دارد که ترس خود را بیرون بریزد زیرا این طناب تروریسم نیست که به گردنش انداخته خواهد شد بلکه ریسمان مقاومت مشروع در برابر اشغالگری صهیونیست هاست که با صدها هزار موشک با ابعاد و حجم های مختلف تزئین شده است.
عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه الکترونیکی رای الیوم که در لندن بروز می شود در یادداشت امروز خود در این روزنامه نوشت: نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از ایران و نه عرب ها نگران است و تمایل دارد جهان را علیه این کشور و قدرت فزاینده اش تحریک و آن را بزرگترین تهدید جهان تلقی و اینگونه القا کند که ایران ابرقدرتی است که مانند آمریکا و روسیه و چین هزاران کلاهک هسته ای دارد.
نتانیاهو در برابر ششصد شرکت کننده در کنفرانس امنیتی سالانه مونیخ با نشان دادن یک بال که مدعی بود متعلق به هواپیمای بدون سرنشینی است که پدافند هوایی اسرائیل آن را در آسمان فلسطین اشغالی سرنگون کرده است، گفت: اسرائیل در صورت لزوم، علیه خود ایران و نه نمایندگانش (در منطقه) وارد عمل خواهد شد.
این نخستین بار نیست که نتانیاهو مانند یک معلم ظاهر می شود و با حاضران در جلسه سخنرانی، مانند دانش آموزانی رفتار می کند که برای درک بهتر مطلب نیاز به وسایل کمک آموزشی دارند. او تقریبا چهار سال پیش همین روش را در مجمع عمومی سازمان ملل به کار گرفت تا با نقاشی یک شکل نشان دهد که ایران در آستانه تولید بمب هسته ای است و تهدید کرد اسرائیل قبل از این که ایران به بمب هسته ای دست یابد این کشور را هدف قرار خواهد داد. او در آن زمان همچنین هرگونه گفت و گو یا توافق هسته ای با ایران را رد کرد.
جالب توجه اینجاست که نتانیاهو یک روز بعد از مک مستر، مشاور امنیت ملی آمریکا و در همان سالن سخنرانی کرد. مک مستر اتخاذ تدابیر جدی تر برای توقف اقدامات ایران در جهت توسعه و تشکیل شبکه «ارتش های نیابتی» را خواستار شد که نفوذشان در لبنان، سوریه، یمن و عراق بر اساس الگوی حزب الله افزایش می یابد.
همه این ترس و واهمه ای که در دل آمریکا و اسرائیل نهان بود اکنون آشکار و علنی شده است و دلیل آن موفقیت پدافند هوایی سوریه درسرنگونی جنگنده اف 16 اسرائیل -ساخت آمریکا- با موشک قدیمی و از رده خارج سام 5 است که سی سال قبل عمر مفید آن تمام به پایان رسیده است. این موضوع نشانگر میزان اهمیت این دستاورد نظامی است. اگر اسرائیل دست برتر را در اختیار دارد و امن است و ظرفیت عظیمی از هواپیماها، موشک ها و کلاهک های هسته ای در زرادخانه خود دارد چرا این همه از ایران که تحت تحریم آمریکا و غرب قرار دارد، می ترسد؟ چرا از سوریه و حزب الله می ترسد حال آن که این کشور تازه از جنگ هفت ساله ای که آمریکا و متحدان عرب و اروپایی اش با تمام وزن مالی و نظامی خود بر آن تحمیل کرده، بیرون آمده است؟
سوال دیگری که باید در این جا مطرح کنیم این است که چرا نتانیاهو در همان نشست دیروز قطعه ای از جنگنده اسرائیلی را که موشک قدیمی سوریه را هدف قرار داده یا حتی قطعه ای از آن موشک را به شرکت کنندگان، نشان نداده است؟ نگرانی های اسرائیل و آمریکا که نتانیاهو به شکلی دقیق به آن اشاره کرد و گفت: «اسرائیل هرگز به نظام ایران اجازه نخواهد داد ریسمان تروریسم را به گردنش بیندازد»، نشان می دهد که تهران چه دیگران با او موافق باشند و چه مخالف، موفق شده است طرح های راهبردی موثری را برای مقابله با آمریکا و متحد راهبردی او یعنی اسرائیل وضع کند که تهدید و نقطه آغازی برای پایان تسلط هفتاد ساله تل آویو بر منطقه باشد.
نتانیاهو خوب می داند که (سید حسن) نصرالله به گفته های خود عمل می کند و انهدام رزمناو اسرائیل در سواحل لبنان در ماه ژوئیه سال 2006 هنوز به عنوان نمونه ای از قدرت تصمیم گیری که این روزها بسیار نایاب شده در ذهن او جا خوش کرده است. نتانیاهو حق دارد که ترس خود را بیرون بریزد زیرا این ریسمان تروریسم نیست که به گردنش انداخته خواهد شد بلکه ریسمان مقاومت مشروع در برابر اشغالگری صهیونیست هاست که با صدها هزار موشک با ابعاد و حجم های مختلف تزئین شده است. یاران و متحدان عرب او نیز هیچ راهی برای همدردی ندارند.
