به گزارش افکارنیوز، شورای یکدست تهران دیگر یکدست نیست و از عدم حمایت کامل اعضای شورای شهر در روزهایی که شایعه کناره گیری یا برکناری وی در جریان بود می توان به این مهم پی برد. تنها چند تن از اعضای شورای شهر در رسانه ها به پشتیبانی نجفی درآمدند و مطالبی را منتشر کردند.
نحوه گزینش نیروها، بی تدبیری مدیریت شهری در مشکلات و معضلات شهری از جمله برف و زلزله، به امان خدا رها کردن معاونت اجتماعی – فرهنگی و سازمان هنری شهرداری به مدت 6 ماه و عدم به کارگیری بانوان و جوانان در ساختار جدید، همه و همه باعث انتقادات عریان و بی محابای علیه نجفی در ماههای اخیر شده است.
حال این سوی ماجرا را در کنار انتقاد صریح برخی از نیروها و حامیان حزب کازگران از شهردار تهران قرار دهید. روزنامه سازندگی وابسته به حزب کارگزاران در شماره روزه پنج شنبه خود به صورت تلویحی از پشت کردن نجفی به اعضای کارگزاران و استعفای وی انتقاد کرده و وی را گزینه تحمیلی یکی از سران اصلاحات و اسحاق جهانگیری به اعضای شورای شهر دانسته است. در این میان اعضای کارگزارانی شورای شهر که محسن هاشمی و حسین مرعشی گزینه های اول و دوم آنها بوده به خاطر یک دست بودن شورا با نجفی موافقت می کنند.
هرچند در این تفسیر و برداشت روزنامه سازندگی تنها یک روی سکه عیان شده و شاید بیشتر این مطالب در جنگ قدرت میان اعضای کارگزارانی و اتحاد ملت شورای شهر برای گرفتن امتیازات بیشتر از شهردار رقم خورده باشد، اما اعضای شورای شهر وابسته به اتحاد ملت نیز نسبت به عملکرد نجفی در انتصابات و عدم به کارگیری بانوان، در کنار عدم تخصیص بودجه فرهنگی مناسب به ان جی او ها انتقادات شدیدی دارند. اختلافات در زمینه اجرای طرح ترافیک یکی از مورادی بود که حتی به ترک جلسه شورای شهر توسط الهام فخاری منجر شد و باید درگیری لفظی جوان ترین عضو شورا و محمدعلی نجفی در یکی از صبحانه های کاری شهردار و شورا را نیز به یاد آورد که این درگیری به اذعان برخی از اعضا شدید و منجر به ترک این جلسه توسط برخی از اعضای شورا شهر منجر شده است. جلسه ای که نجفی اعلام کرده بود «من شهردار هم نباشم نفر اول اجرایی کشور هستم»
در شرایطی که اعضای کارگزارانی و اتحاد ملت در شورای شهر تهران هر یک سعی می کنند تا نشان دهند سهم کمی از کیک شهرداری تهران را نصیب خود و هم قطاران خود ساخته اند و در این ذهنیت سازی از یکدیگر پیشی گرفته اند ولی کارنامه 7 ماهه نجفی به هر دو گروه ثابت کرده که شهردار 67 ساله گزینه مطلوبی برای حفظ پشتوانه آرای آنها در سال های آینده نخواهد بود.
در این میان شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان نیز به جمع بندی رسیده اند تا فکری به حال شهرداری تهران بکنند و بر اساس گزارش هایی توافق بر حذف نجفی وجود دارد ولی هزینه این حذف را باید به دوش رقبای اصلاح طلبان نوشته شود. سال 97 سال تعیین کننده ای برای اصلاح طلبان است تا در یک بخشی از حاکمیت که توانسته اند یک دست حضور یابند، کارنامه قابل قبولی در زمینه عملکردی برای افکار عمومی حامی خود ارائه دهند. شهر تهران ویترین کشور محسوب می شود و اصلاح طلبان بعد از 14 سال توانستند به آن دست یابند، شکست شهردار و شورای شهر راه را برای شکست های دیگر در انتخابات هموار خواهد ساخت. این نگرانی منجر به آن شده تا شاخک های اصلاح طلبان برای تغییرسریع نجفی هوشیار شود.
درست است که برخی از اعضای شورای شهر تهران در روزهای اخیر به حمایت از نجفی پرداخته اند ولی این تلاش آخرین شانس های شهردار و حامیان اندک وی در شورا و شورای عالی سیاستگذاری برای ادامه کار است. از یک سو اختلافات تشکیلاتی و از سوی دیگر عدم توانایی نجفی در ارائه عملکرد قابل قبول شهروندان وی را بر لبه تیغ حذف قرار داده است. به هر حال گزینه های جایگزین نجفی در حال گرم کردن خود برای نشستن بر کرسی بهشت هستند و رفتن نجفی هرچند ممکن است با تاخیر و مقاومت همراه باشد ولی این اتفاق ناگزیر خواهد بود.
