به گزارش خبرآنلاین، در مذاکرات وکلای مجلس پیرامون این لایحه که در یکی از جلسات علنی مجلس در سال۱۳۰۷شمسی مطرح شده، نکات خواندنی و جالبی وجود دارد که بخشی از آن را می خوانید.

فیروزآبادی:بنده عقیده ندارم که صد وپنجاه هزار تومان مخارج انتخابات بشود. در انتخاباتی که نظار[ناظرین] حقوق ندارند پس این صدو پنجاه هزار تومان خرج چه می شود؟ باید معین کرد…اگر به مصرف دیگر می خواهند برسانند باید احتیاجات و فقر مملکت و وضعیات را در نظر بگیرند که آیا صلاح است صدوپنجاه هزار تومان مخارج انتخابات بشود یا نه؟ مملکت ما امروز وارداتش تقریبا دو مقابل صادراتش است. ما یحتاج ما تماما از خارج می آید. کفش های ما تماما از خارجه می آید. کفش های خارجه به جفتی چهار تومان و نیم رسیده است. صد هزار ارسی دوز[= کفاش] از بین رفت. آلات نقلیه ی ما منحصر شده است به خارجه. لباس ما دوای ما غذای ما دارد منحصر می شود به خارجه… ر با این ترتیبات و فقر و پریشانی مملکت، صلاح هست این مخارج؟ … باید تمام مخارج خودمان را کم کنیم. اول از خود مجلس شروع کنیم و از انتخابات وکلا شروع کنیم تا برسد به ادارات و جای دیگر… هر وقت اصلاحات از مجلس شروع شد عمومیت پیدا می کند و هر وقت در مجلس یک خرج تازه پیدا شد در همه جا شروع می شود. به این جهت بنده عرض کردم که اولا خرج مراجعت آقایان وکلاء(به حوزه انتخابیه شان) حذف شود … وقت آمدن به تهران هم هر فرسخی پنج قران خرج آمدنشان کافی است!

اعتبار:بنده و همه آقایان گوشمان به فورمولهای آقای فیروز آبادی کاملا آشنا است. ایشان خرج را موافق نیستند. اگر هم بخواهند تفقد کنند نصف می فرمایند. فکر نمی کنند این خرج ضروری است یا ضروری نیست… این فرمایشاتی که فرمودند هیچ کدام مورد نداشت. تصدیق بفرمایید مملکت تنها تهران نیست و تهران هم تنها چال میدان نیست. حضرتعالی توجه تان مخصوص به تهران است. آن هم قسمت جنوب در صورتی که تهرانی ها از هر جهت راحت هستند ولی در ولایات مردم همه قسم گرفتاری دارند و مبتلا هستند و ماها می دانیم آنها چگونه زندگانی می کنند …


مخبر:از این صد وپنچاه هزارتومان چهل هزار تومانش خرج انتخابات تهران و خرج انتخاب خود آقا[فیروزآبادی] است
رئیس: رأی می گیریم آقایانی که پیشنهاد آقای فیروز آبادی را قابل توجه می دانند قیام فرمایند.

دو سه نفر برخاستند.(رای نیاورد)