روزانه تقریبا ۱۰۰ میلیارد سلول جدید در بدن انسان به وجود می‌آیند. این سلول‌ها به تریلیون‌ها سلول قدیمی‌تر ملحق می‌شوند تا بافت‌ها و ارگان‌هایی که برای زنده ماندن به آنها نیاز داریم، شکل دهند.گاهی اوقات، هنگامی که یک سلول ایجاد می‌شود، جهشی در DNA آن رخ می‌دهد و سلول را ناقص و احتمالا برای محیط داخلی بدن، خطرناک می‌سازد. معمولا یک سلول، نقص‌های خود را تشخیص و به سرعت به عمر خود خاتمه می‌دهد.
اما گاهی اوقات، سلول جهش یافته به جای از بین بردن خود، تکثیر شده و توموری را شکل می‌دهد که ممکن است در هم بشکند، ایجاد متاستاز کرده و به دیگر بخش‌های بدن–بیشتر اوقات از راه جریان خون-حمله کند.
اکنون دانشمندان یک «مدل بیمار» ابداع کرده‌اند که می‌توانند از آن برای درک بهتر و نهایتا متوقف کردن جابجایی سلول‌های سرطانیاستفاده کنند.
از آنجا که تومورها طبیعتا توده‌های فیزیکی هستند، هم روش‌های بیوشیمیایی و هم روش‌های فیزیکی می‌توانند سلول‌ها و تومورهای سرطانی را تحت تاثیر قرار دهند.
دانشمندان می‌توانند با استفاده از این مدل، پیچیدگی‌های سلول‌های سرطانی را در محیطی که شباهت بیشتری به بدن انسان دارد، کشف و تحلیل کنند.
اگر سلول‌های سرطانی به جریان خون بیمار وارد شوند، متاستاز می‌کنند و می‌توانند تومورهای سرطانی ثانویه را شکل دهند. بیشتر بیماران مبتلا به تومورهای خشک، معمولا در اثر متاستاز از دنیا می روند نه خود تومور اولیه. به همین دلیل، دانشمندان باید بفهمند چگونه رخ دادن متاستاز را در محل اولیه متوقف کنند.
این گروه پژوهشی معتقدند پژوهشگران برای تشخیص بهترین درمان برای هر بیمار، می‌توانند از سیستم ابداعی آنها برای بررسی تومورهای بیماران مبتلا به سرطان استفاه کنند. این فرآیند نهایتا کمک می‌کند درمان سرطان، شخصی‌تر و موثرتر شود.
