کسانی که اولیاء خدا را عمیقاً دوست دارند از ذکرشان واقعاً لذت می‌برند و مهمترین آرزویشان دیدن آنها و با آنها بودن است و خوشبخت‌ترین آدمهای روی زمینند. چون هر چه دیگران به مرگ نزدیک می‌شوند از دوستداشتنیهایشان فاصله می‌گیرند و افسرده می‌شوند، ولی آنها به دوستداشتنیهایشان نزدیک‌تر می‌شوند.
