رئیس‌جمهور کمتر از 10 ساعت در روز کار می‌کند. چند روز پیش عبدالله ناصری فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت که حسن روحانی، از ساعت 9 و نیم صبح تا هفت شب در دفتر خود حضور دارد. وی در گفت‌و‌گویی، گفته «روحانی در مقایسه با همه رؤسای جمهور پیشین بعد از انقلاب، وقت برای دولت نمی‌گذارد. او همچنین روایت کرده که علی‌اکبر ناطق نوری، از چهره‌های سیاسی حامی دولت در این باره به روحانی اعتراض کرده و گفته؛ من که الان فقط یک حوزه علمیه در لواسان دارم از ساعت 6:30 صبح آنجا حاضر می‌شوم و شما باید کمی زودتر بروید و به سخن وزرایتان گوش کنید.»
نقل این جملات از سوی یک فعال حامی دولت، واکنش‌هایی را در پی داشته است. روزنامه کیهان با نقل این جملات مدعی شده که مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز در اواخر عمر خود منتقد شیوه کار کردن حسن روحانی شده بود. این روزنامه نوشته: مرحوم هاشمی رفسنجانی در آخرین جلسه یکی از کمیسیون‌های «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، از شیوه مدیریت روحانی گلایه و انتقاد جدی کرده بود؛ به این دلیل که وقت کافی روزانه برای رسیدگی به مشکلات اقتصادی نمی‌گذارد و هم اینکه از موضع بالا برخورد کردند و ملاقات با او حتی برای من (هاشمی) هم آسان نیست.
فرارو با بیان اینکه احمدی‌نژاد به هنگام ریاست‌جمهوری، روزی 20 ساعت کار می‌کرد و روحانی 40 درصد رئیس دولت اصلاحات و هاشمی و یک‌سوم احمدی‌نژاد برای ریاست‌جمهوری وقت می‌گذارد، می‌افزاید: بعضی نزدیکان رئیس‌جمهور آمار ورود و خروج روحانی به نهاد ریاست‌جمهوری را تایید و تکذیب نمی‌کنند. حسام‌الدین آشنا در پاسخ به عبدالله ناصری که روحانی را کم کار دانسته، در توئیتر خود پاسخ داده: «آیا کارتِ ساعت حضور و غیاب رئیس‌جمهور در اختیار ایشان است؟ آقا / خانم «می‌گویند» کیست؟ جریان آقای ناطق را خودشان برای ایشان تعریف کرده‌اند یا همان جناب می‌گویند؟ کار ریاست‌جمهوری شبانه‌روزی است.»
اما عبدالله ناصری که از کم کاری روحانی خبر داده به فرارو می‌گوید: واقعیت این است که گاهی اوقات آقایان خامنه‌ای، موسوی، هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت اصلاحات و حتی احمدی‌نژاد شب‌ها آنقدر تا دیروقت سر کار بودند که در دفترشان می‌خوابیدند و برای فاصله کوتاهی به منزل نمی‌رفتند. آقای هاشمی و رئیس دولت اصلاحات به طور متوسط 16 تا 18 ساعت در روز کار می‌کردند. آنها حداقل از 7 صبح تا 11 شب سر کار بودند. رئیس دولت اصلاحات شب‌های زیادی جلساتش دیروقت دیروقت تمام می‌شد. او چون صبح روز بعد هم دوباره جلسه داشت در همان دفتر می‌خوابید و به جماران نمی‌رفت. آقای هاشمی هم با سن و سالی که داشت برای مدیران و استاندارانش بسیار وقت می‌گذاشت. در دوران ریاست‌جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای هم با وجود آنکه نخست‌وزیر رئیس‌دولت بود، آقای خامنه‌ای وقت کافی می‌گذاشتند.
وی ادامه می‌دهد: در دولت اول روحانی هیچ کدام از استانداران با رئیس‌جمهور جلسه خصوصی نداشتند. استاندار رئیس‌جمهور استان است. در طول تاریخ قبل و بعد از انقلاب بی‌سابقه است که استانداری در طول چهارسال بارها درخواست جلسه اختصاصی با رئیس‌جمهور کند اما به خواسته‌اش نرسد. در دولت یازدهم فقط استاندار کرمانشاه موفق شد با آقای روحانی جلسه خصوصی داشته باشد. از بیست و اندی نفر که عضو کابینه دولت آقای روحانی هستند، جز وزرای معدودی مثل آقای ظریف بقیه وزرا با رئیس‌جمهور جلسه اختصاصی نداشته‌اند و این حتما از نقاط ضعف آقای روحانی است. معروف است که صندلی آقای روحانی در جلسات هیئت دولت خالی است و جلسات را آقای جهانگیری اداره می‌کند. این کم حوصلگی آقای روحانی مورد اذعان و تایید نزدیکان او هم هست. من در این ۵-۴ سال با استانداران زیادی صحبت کرده‌ام. بسیاری از آنها احساس بی‌پشتوانگی می‌کنند. ممکن است بی‌پشتوانگی واقعیت نداشته باشد اما اینکه استاندار احساس بی‌پشتوانگی کند خیلی بد است. پرکاری فی‌نفسه قابل ستایش و کم‌تحرکی آقای روحانی هم قابل سرزنش است.
ناصری می‌گوید: آقای روحانی به رغم آنکه تا سال 1400 مورد حمایت اصلاح‌طلبان واقع خواهد شد، اما این نقاط ضعف را دارد و باید آن را برطرف کند.
