به نوشته تهران امروز؛
شما سال گذشته و پیش از اجرای قانون هدفمندکردن یارانه‌ها درخصوص احتمال خسارات بر صنعت پیش‌بینی‌هایی داشتید، درحال حاضر وضعیت را چگونه ارزیابی می‌کنید و اجرای این قانون چه تاثیری بر صنعت چاپ داشته است؟

به عقیده ما قانون محترم است و ما مطیع قانون هستیم و قبول داریم که عدالت اجتماعی باید برقرار شود و ما باید مالیات و ارزش افزوده بدهیم تا کشور آباد شود منتها

هر کدام از اینها باید در یک چارچوب باشد. در مورد هدفمندی یارانه‌ها که یک‌سال از آن می‌گذرد، متاسفانه مسئولان قول‌هایی دادند که به هیچ کدام از آنها عمل نکردند و فشار آن به صنعت چاپ آمد. فعالان این حوزه، روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند، همه هزینه‌ها بالا رفته است. عدم وجود نقدینگی لازم برای توسعه صنعت، عدم ارائه تسهیلات دولتی و عدم ارائه تسهیلات مالی از طرف بانک‌ها از جمله مشکلاتی است که در مورد آنها هم با مجلس و هم با ریاست‌جمهوری و معاونت آن مکاتبه داشتیم اما همه فقط توپ را به زمین دیگری انداخته‌اند. حنجره ما پاره شد از پس گفتیم و کسی توجه نکرد، هیچ‌گونه امکاناتی به صنعت چاپ داده نشد. صنعت چاپ را با وام‌ها و بهره‌های بالای

۲۵ درصد نمی‌توان بازسازی کرد و تکنولوژی روز را وارد کرد. ۳ سال است که به رئیس‌جمهور نامه نوشتیم، رئیس‌جمهور نامه‌ها را ارجاع کردند به افراد مختلف ولی هیچ ترتیب اثری داده نشده است. با حلوا حلوا گفتن که دهان شیرین نمی‌شود. باید بودجه در اختیار این صنعت قرار گیرد اما نه‌تنها ما را حمایت نمی‌کنند بلکه سفارشاتی که در داخل به‌راحتی می‌تواند توسط چاپخانه‌های ما انجام شود، ‌ به چین‌ سفارش داده می‌شود. برای چه؟ ما هم نمی‌دانیم. شاید پشت پرده مسائل دیگری باشد. یک سال از هدفمندی یارانه‌ها می‌گذرد. قیمت برق و گاز به‌شدت گران شده است. کارفرما با افزایش هزینه‌ها، ‌چاره‌ای جز تعدیل نیرو برایش نمی‌ماند. ما هدفمان این است که اشتغال‌زایی کنیم اما دولت ما را به سمتی می‌برد که اشتغال‌زدایی نکنیم.

از سال قبل، پیگیر معافیت مالیاتی بودید. استدلال شما نیز آن بود که کار چاپ یک کار فرهنگی است و ارگان‌هایی که کار فرهنگی انجام می‌دهند، باید از پرداخت مالیات معاف شوند. در این زمینه توانستید موفقیتی به دست آورید؟ آیا بالاخره مشخص شد که شما زیرمجموعه صنعت هستید یا فرهنگ؟

متاسفانه موفقیتی در این خصوص حاصل نشد. وقتی این وزارتخانه، آن وزارتخانه را قبول نداشته باشد چه توقعی می‌توان داشت؟ ما کار را به جایی رساندیم که قرار بود معافیت مالیاتی شامل چاپ هم شود منتها مسئولان جا به جا شدند و دید معاونت‌ها به این موضوع عوض شد. بر اساس قانون کلیه واحدهای فرهنگی، هنری و مطبوعاتی و آنهایی که با فرهنگ کار دارند و از موسسه ارشاد مجوز دارند، مشمول این قانون هستند، آن‌وقت تمام گروه‌ها و حرفه‌ها را نوشتند اما چاپ را مشمول این قانون ندانستند. در سال ۸۸ به این نتیجه رسیدند که چاپ باید مشمول معافیت شود بعد گفتند فلان مسئولی که با آن صحبت کردیم گفته اصلا این طور نمی‌شود. توپ را انداختند این طرف و آن طرف تا ما را خسته کنند.

آیا با توجه به تحریم‌های خصمانه، با مشکل وارد کردن مواد اولیه و دیگر احتیاجات صنعت چاپ روبه‌رو بوده‌اید؟ ‌ و چگونه این مشکلات را حل می کنید؟

خوشبختانه تحریم ها همیشه باهمت مسئولان قابل کنترل و مدیریت است اما نکته مهم آن است که اگر اعتبارات باشد و اگر بودجه باشد و به ما تسهیلات بدهند ما راه ورود تکنولوژی را به مملکتمان باز می‌کنیم. طبیعی است که با توجه به تحریم‌ها ما برای ورود تکنولوژی، هزینه بیشتری را متحمل می‌شویم، بنابراین باید جیبمان پر پول باشد تا برای خرید اقدام کنیم. اگر نقدینگی و تسهیلات را در اختیار داشته باشیم تحریم را می‌شکنیم، اصلا اگر تحریم هم نباشد وقتی من بودجه نداشته باشم و تکنولوژی آن طرف مرزها باشد، ‌چگونه باید آن را وارد کنم؟ وقتی پول باشد، ورود دستگاه‌ها برای ما ممکن است. البته سال گذشته، هدفمندی یارانه‌ها اجرا نشده و ما مشکلاتمان کمتر بود. دولت وقتی می‌گوید بسته‌های حمایتی به تولیدکنندگان می‌دهد باید به آن عمل کند، نمی‌شود این طرف ما هزینه کنیم و برای پرداخت پول آب و برق و گاز به ما فشار وارد کنند ولی دولت به وعده‌اش عمل نکند. همچنین مالیات بر ارزش‌افزوده نیز زمانی نبود اما حالا این هزینه‌ها بر مشکلات عدم نقدینگی افزوده است.

از سال گذشته تاکنون، چقدر توانستید ماشین آلات فرسوده چاپ را نوسازی کنید؟

هیچ کاری در خصوص نوسازی ماشین آلات فرسوده چاپ نتوانستیم انجام دهیم ممکن است تعدادی که از انگشتان دست‌تجاوز نمی‌کنند با وام‌های با بهره ۲۵ تا ۲۶ درصد اقداماتی کرده باشند. الان که من با شما صحبت می‌کنم پرداخت بخشی از این وام‌ها با معضل مواجه شده است. وقتی بهره و مبلغ هر قسط بالا باشد و از طرف دیگر ‌با رکود کاری مواجه باشیم مشخص است که در بازپرداخت وام‌ها موفق نخواهیم بود.

در حوزه چاپ وضعیت واردات و صادرات به چه صورت است؟ آیا در این حوزه نیز واردات کالاهای چینی برای تولیدکنندگان داخلی مشکل آفرین شده است؟

ما انتقاد خود را در این زمینه به صورت مکتوب به مسئولان اعلام کرده‌ایم، متاسفانه طرح‌ها را در در داخل کشور آماده می‌کنند اما چاپ آن را به چین سفارش می‌دهند. این یعنی اشتغال‌زدایی!؟ دولت می‌گوید می‌خواهد وام‌های زودبازده بدهد که کارآفرینی کند و بار دولت کم شود ولی بر عکس و معکوس آن عمل می‌شود. اگر واقعا اینطور است چرا جلوی واردات را نمی‌گیرد؟ وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت ارشاد و وزارت صنعت که مسئول هستند چرا واردات را کنترل نمی‌کنند؟ چرا جلوی وارد شدن قرآن چینی که غلط هم چاپ می‌شود را نمی‌گیرند؟ چه کسی مسئول این موضوع است؟ چاپخانه‌های ایران که مسئولش نیستند.

هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی در حال برگزاری است، با توجه به مشکلاتی که سال گذشته برای برگزاری نمایشگاه داشتید امسال تا چه حد توانستید بر آن مشکلات فایق آیید؟

امسال هجدهمین نمایشگاه چاپ، بسته‌بندی و ماشین‌آلات وابسته از ۲۸ آذر ماه لغایت اول دی ماه برگزار می‌شود که حتی با توجه به تحریم‌هایی که به وجود آمد اما استقبال خوبی از آن شد سال گذشته ۸ سالن داشتیم که به۹ سالن افزایش یافت. ممکن است امسال تعداد شرکت‌کننده‌ها از نظر عدد کم‌تر باشد ولی از نظر متراژ، وسعت نمایشگاه افزایش یافته، زیرا بعضی مایل بودند که متراژ بیشتری به آنها اختصاص داده شود تا بتوانند کالاها و دستاوردهای خود را بهتر به نمایش بگذارند. امسال ۴۱۵ شرکت داخلی و ۹۷ شرکت خارجی داریم که از ۲۱ کشورهستند.

یکی از نقاط ضعف نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی در سال گذشته نبود دستگاه‌های چاپ در نمایشگاه بود، آیا این مشکل امسال رفع شد؟

متاسفانه این مشکل به دلیل عدم تمایل شرکت‌های خارجی برای عرضه ماشین‌آلات در نمایشگاه است. ما سالیان سال است‌می‌گوییم که نمایشگاه محل عرضه توانمندی‌ها و بهانه‌ای است برای تولید کننده‌ها و مشاغل و فعالان این حوزه چه در داخل و چه درخارج تا دستاوردهایشان را به نمایش درآورند، اما متاسفانه شرکت‌های خارجی به گرانی غرفه‌ها اعتراض دارند. وقتی غرفه‌هایی که عرضه می‌شود متری ۲۴۵ یورو است و از طرفی خود ماشین آلات هم گران هستند، فروشنده هم رغبتی نشان نمی‌دهد که ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون برا‌ی ۴ روز نمایشگاه هزینه کند و بعد هم دستاوردی برایش نداشته باشد. همچنین مشکلاتی که هنگام خروج از گمرک به وجود می‌آید و مسائل دست و پاگیر اداری نیز بر این مسائل می‌افزاید. بازهم می‌گویم تا زمانی که در این نمایشگاه قیمت غرفه خارجی به یک قیمت متعادل نرسد، شرکت‌کننده‌ها رغبت نشان نمی‌دهند در نمایشگاه شرکت کنند و بنابراین نمایشگاه مطابق انتظارات فعالان چاپ نخواهد بود.

با این توصیفات پس چرا هر سال نمایشگاه را برگزار می‌کنید؟

متاسفانه هيچ چيز در كشور ما سر جاي خودش نيست. يعني اگر قرار شد ما بهعنوان بخش خصوصي اين صنعت به اين دلايل نمايشگاه را برگزار نکنيم متاسفانه مسئولين نمايشگاه به دليل اينکه درآمد برايشان ملاک است، برگزاري اين نمايشگاه را به اشخاص ديگري ميسپارند که حتي الفباي چاپ را بلد نيستند و صرفا به چاپ ديدي تجاري دارند. ما هم نميتوانيم ببينيم كه يك موضوع مرتبط با ما، دست ديگري که اصلا با اين حوزه مرتبط نيست، افتاده است و کار را خرابتر ميکند، بنابراين چارهاي نداريم. بايد بين بد و بدتر، بد را انتخاب کنيم و نگذاريم وضع بدتر شود.