خسرو معصومی تهیه‌کننده و کارگردان سینما، در خصوص وضعیت سینما و روند نزولی آن گفت: این موضوع مربوط به الان نمی‌شود و از دهه های قبل اتفاق افتاده و الان به اوج خود رسیده است؛ چون برخی مسئولان از تولید فیلم‌هایی که حرف برای گفتن دارد، می‌ترسند و تولید آثاری سخیف و پیش پا افتاده مهم بوده و هست. در این میان تعداد انگشت شماری فیلمساز بودند و هستند که به سینمای اصلی می‌پردازند.
وی افزود: همین اندک فیلمسازان دلسوز، تلاش کردند در چنین شرایط سخت فیلم‌هایی بسازند که سینمای ایران در دنیا مطرح بماند و به نظرم همین تعداد، سرمایه سینمای ما شدند. به عنوان نمونه فیلم سینمایی «طعم گیلاس» زنده‌یاد کیارستمی توانست سینمای ایران را به دنیا بیشتر بشناساند.
وی تصریح کرد: امیدوارم برخی افراد کم لطفی نکنند و فقط به فکر پر کردن جیبشان نباشند و بگذارند سینمای ما با وجود پتانسیل‌ها و آدم‌های دلسوزی که دارد، پویاتر شده و در دنیا بیشتر دیده شود.
این کارگردان اظهار داشت: متاسفانه در این سینما به آدم‌هایی بی مسئولیت بودجه و اجازه جولان داده می‌شود و خروجی آن فیلم‌هایی است که نه آورده مالی دارند و نه دستاوردی. جالب اینجاست مسئولانی که به این نمونه اشخاص و فیلم ها اجازه کار می‌دهند، برای اینکه زیرسوال نروند و بازخواست نشوند؛ در جشنواره‌ها جوایز متعددی هم اهدا می‌کنند. فیلم هایی که حتی لایق حضور در جشنواره هم نبوده و نیستند.
معصومی عنوان کرد: اگر بررسی کنیم سهم سخیف سازان چیست و جایگاهشان کجاست و فیلمسازانی که برای آبروی سینمای ما دلسوزی می کنند، کجا قرار دارند؛ متاسفانه به باخت و منزوی شدن دسته دوم می رسیم. در صورتی که باید از فیلمسازانی که برای آبروی سینمای ایران تلاش می کنند، حمایت شود.
این کارگردان بیان کرد: متأسفانه فیلمنامه‌هایی که برای نگارش و تحقیق و پژوهش آن سال ها زمان صرف شده، به راحتی از شورای پروانه ساخت با گفتن جمله «در اولویت ساخت ما نیست» کنار گذاشته می شوند! باید از این افراد محترم پرسید در اولویت چه چیزی نیست؟!
معصومی در پایان صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: امیدوارم مسئولان، از فیلمسازان دلسوز حمایت کنند تا شاهد سینمایی پویاتر و جهانی‌تر باشیم.
