نماز شب، عبادتی پرارج است که قرآن ارزش آن را این گونه بیان می کند که :
«إِنَّ ناشِئَهَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً[مزمل/۶] مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است!»
و برخواستن از رختخواب برای عبادت را آن گونه عبادتی می شمارد که کسی پاداش عظیم آن را درک نمی کند.
«تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ * فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ أَعْیُنٍ جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ [سجده/۱۶-۱۷] پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى شود (و بپا مى خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى کنند! هیچ کس نمى داند چه پاداشهاى مهمّى که مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، این پاداش کارهایى است که انجام مى دادند.»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نیز درباره جایگاه و ارزش عبادت در شب می فرمایند: جبرئیل پیوسته مرا به شب زنده دارى سفارش مى کرد ، چندان که گمان کردم نیکان امّت من جز اندکى از شب را هرگز نخواهند خفت .
در گوشه ای از برکات معنوی نماز شب پیامبر (ص) گفته اند: هر بنده اى ، مرد یا زن ، که نماز شب روزیش شود و از روى اخلاص براى خداوند عزّ و جلّ برخیزد و وضوى کامل بگیرد و با نیّت درست و قلب پاک و پیکرى خاشع و دیده اى گریان براى خداوند عزّ و جلّ نماز گزارد ، خداوند تبارک و تعالى نُه صف از فرشتگان را پشت سر او قرار دهد، که شمار فرشتگان هر صف را جز خداوند تبارک و تعالى نداند . یک طرف هر صف در مشرق باشد و طرف دیگرش در مغرب . حضرت فرمود : چون از نماز فارغ گردد به تعداد آن فرشتگان برایش درجه و مقام نوشته شود.[۱]
و در فواید دنیوی آن نیز مطالب زیادی بیان شده است. مثل اینکه امام على علیه السلام می فرمایند : شب زنده دارى ، مایه تندرستى است . (الدعوات : ٧۶/١٨٢)
همچنین امام صادق علیه السلام فرموده اند: نماز شب، چهره را سفید و نورانى مى کند ، نماز شب، انسان را خوشبو مى کند ، نماز شب، روزى مى آورد.
منابع:
[۱]. الأمالی للصدوق: ١٢۵/١١۴.
[۲]. علل الشرائع: ٣۶٣/١.
