در این میان جمهوری آذربایجان به علت هم‌مرز بودن با ایران، موقعیت استراتژیک مناسبی را برای ایجاد یک پایگاه نظامی در اختیار رژیم صهیونیستی قرار داده است. در سال ۲۰۰۹ میلادی با حضور شیمون پرز در جمهوری آذربایجان، روابط نظامی رژیم صهیونیستی با این کشور افزایش یافت. در سال ۲۰۱۲، شرکت صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی توانست قراردادی به ارزش ۱.۶میلیارد دلار با جمهوری آذربایجان امضا کند. بر اساس این قرارداد موشک‌های دفاعی و پهپاد در اختیار این کشور قرار گرفت.
رژیم صهیونیستی با بهره‌گیری از جمهوری آذربایجان به دنبال اجرای برنامه‌های سیاسی خود در خاورمیانه است. فروش گسترده تسلیحات نظامی به جمهوری آذربایجان تنها به‌منظور استفاده ابزاری از این کشور برای اجرای نقشه‌های شوم این رژیم است. درواقع نزدیک شدن به ایران و رؤیای تهدید نظامی ایران و حمله به زیر ساختارهای نظامی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران تنها هدف رژیم صهیونیستی برای حضور وسیع در جمهوری آذربایجان است.
بعد از گذشت چندین سال از شکل‌گیری کشور جمهوری آذربایجان، در دسامبر سال ۱۹۹۱، رژیم صهیونیستی، این کشور را به رسمیت شناخت. در سال ۲۰۰۰، به دنبال روابط رو به رشد بین دو حکومت، شیمون پرز از باکو دیدن کرد. نتیجه این ملاقات رسمی، گسترش روابط جمهوری آذربایجان و رژیم اشغالگر قدس بود. در همین راستا شرکت‌های صنعتی، تجاری و نظامی رژیم صهیونیستی به‌منظور کسب منافع بیشتر به سمت جمهوری آذربایجان هجوم آوردند. در حال حاضر سالانه حدود ۴ بیلیون دلار مناسبات تجاری و نظامی بین جمهوری آذربایجان و اسرائیل صورت می‌گیرد.
از دهه ۱۹۹۰ به بعد ، به دنبال آزادسازی تجارت جمهوری آذربایجان ، شرکت‌های رژیم صهیونیستی در این کشور به‌صورت تدریجی و آرام‌آرام نفوذ کردند. شرکت Bezeq که یک شرکت بزرگ ارائه سرویس‌های مخابراتی در سرزمین‌های اشغالی است ، در سال ۱۹۹۴ موفق شد بخش عمده‌ای از سیستم‌های مخابراتی جمهوری آذربایجان را خریداری کند. شرکت Madcon نیز در بخش نفت و گاز جمهوری آذربایجان سرمایه‌گذاری کرده است.
تا سال ۲۰۰۵ رژیم صهیونیستی توانست از دهمین شریک تجاری به پنجمین شریک تجاری جمهوری آذربایجان تبدیل شود. یک‌ششم از ذخیره نفت اسرائیل و ۳۰ درصد از کل انرژی این رژیم توسط جمهوری آذربایجان تأمین میشود. رژیم صهیونیستی بعد از برقرار کردن روابط نزدیک با سیاستمداران آذربایجانی و گسترش همه‌جانبه روابط اطلاعاتی-امنیتی سعی کرد تا یک پایگاه نظامی مستقل برای خود در داخل خاک جمهوری آذربایجان تأسیس نماید. پشت پرده‌ی این همکاری برنامه‌های سیاسی پیچیده‌ای بود که با حمایت قدرت‌های بزرگ برای گسترش نفوذ و قدرت عمل رژیم صهیونیستی در منطقه به وجود آمده بود.
انتقال تجهیزات و فنّاوری نظامی بین جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی در حالی افزایش‌یافته است که این موضوع یک تهدید عمده بر روابط آذربایجان و کشورهای همسایه به‌حساب می‌آید؛ به‌طوری‌که خرید پهپادهای جاسوسی و تاکتیکی توسط آذربایجان از اسرائیل مناسبات نظامی این کشور با همسایگانش به‌ویژه ارمنستان را شدیداً تحت تأثیر قرار داده است. همچنین انتقال تجهیزات جاسوسی سیگنالی و جاسوسی الکترونیک از اسرائیل به جمهوری آذربایجان باعث رشد تنش‌ها شده است.
رژیم صهیونیستی با توجه به نزدیکی جغرافیایی آذربایجان به ایران، نگاهی استراتژیک به توسعه حوزه نفوذ خود در این کشور داشته و این امر را با برنامه‌ای دقیق و فارغ از تبلیغات و در سکوت کامل به‌پیش برده است . این در شرایطی است که روند فزاینده حضور رژیم صهیونیستی در بخش‌های اجتماعی، اقتصادی، تجاری، سیاسی و امنیتی آذربایجان رفته‌رفته ابعاد جدیدی می‌یابد.
یکی از اهدافی که به‌طورجدی در دستور کار رژیم صهیونیستی در ارتباط با جمهوری آذربایجان قرارگرفته است، اقدام به «لابی سازی» باهدف سازمان‌دهی یهودیان داخل جمهوری آذربایجان ، متشکل کردن یهودیان آذری الاصل مهاجرت کرده به سرزمین‌های اشغالی ، ایجاد پیوند میان آن‌ها و تشکیل سازمان بزرگ یهود در جمهوری آذربایجان است.
رژیم صهیونیستی در طول سالهای گذشته با یک برنامه‌ریزی دقیق ، منظم و هدفمند توانسته یهودیان آذری مهاجر به سرزمین‌های اشغالی را در قالب مجمع جهانی اسرائیل ـ آذربایجان ساماندهی کرده و ملزومات عملیاتی یک سلسله اقدامات و برنامه‌های دیگر در آذربایجان را فراهم سازد. اقدامات آغازین این پروژه توسط یوسف شاگال رئیس گروه دوستی اسرائیل ـ آذربایجان و شهروند یهودی سابق این کشور و کمیته دولتی امور آذربایجانی‌های جهان به عمل آمد.البته این نقش‌آفرینی تا مراحل پایانی کار به‌صورت مخفی و محرمانه ماند.
این کمیته پوشش سیاسی و قومی مناسبی برای توجیه ابتدایی مواضع دولت آذربایجان در قبال تأسیس مجمع بین‌المللی اسرائیل ـ آذربایجان بود. ورود فعال و بسیار جدی کمیته دولتی امور آذربایجانی‌های جهان به این پروژه ضمن اینکه به‌نوعی پیگیری ارتباطات رسمی با یک اقلیت ملی به‌حساب می‌آمد، از طرف دیگر نشان‌دهنده هم‌رأیی و هم‌اندیشی خاندان علی‌اف با رژیم صهیونیستی بود.
ناظم ابراهیم اف رئیس کمیته دولتی امور آذربایجانی‌های جهان به بهانه اینکه ۱۰۰ هزار آذربایجانی یهودی در سرزمین‌های فلسطین اشغالی زندگی می‌کنند، خبر تشکیل این مجمع بین‌المللی اسراییل _آذربایجان را به‌طور علنی در سال۲۰۰۶ اعلام کرد. پس‌ازآن به‌طور مداوم هیئت‌هایی تحت نام مجمع بین‌المللی اسرائیل ـ آذربایجان با مقامات و سران رژیم صهیونیستی دیدار و ملاقات کردند. تمامی این رفتارها و دوستی‌های فراوان پنهان و آشکار همگی با حمایت و اطلاع دولتمردان این کشور اتفاق افتاده است که نشان از همراهی علی‌اف با برنامه‌های غرب دارد.
از دیگر خدمات خاندان علی‌اف برای یهودی‌های ، گذاشتن پایگاه‌های نظامی در اختیار آن‌ها است. این پایگاه‌ها در نزدیکی مرز ایران و جمهوری آذربایجان واقع‌شده‌اند و جمهوری آذربایجان به رژیم صهیونیستی اجازه داده از پایگاه‌های هوایی این کشور (پایگاه سیتالچای در ۵۰۰ کیلومتری و پایگاه هوایی آذربایجان در ۳۰۰کیلومتری مرز ایران) که وابسته به نیروی هوایی آذربایجان است و از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق متروکه مانده ،استفاده نماید.. این پایگاه‌ها برای اسرائیل ازاین‌جهت که نزدیک به ایران قرار دارند و می‌توانند نیاز جنگنده‌های اسرائیل به سوخت‌گیری را تأمین کنند، حائز اهمیت بسیارند. البته مقامات دولتی و رسمی جمهوری آذربایجان با تکذیب این ادعاها گفته‌اند که این پایگاه فقط برای اینکه خالی نماند در اختیار رژیم صهیونیستی قرارگرفته است و هدف استفاده از این پایگاه‌ها ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی ایران نیست.
بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که خاندان علی‌اف برای جبران ضعف‌های مدیریتی و انحراف افکار عمومی خود و توجیه فساد گسترده ، فریب سیاست‌های غرب را خورده و با همراهی و همکاری مستقیم آن‌ها دست به اقدام و سیاست‌گذاری می‌زند تا منطقه را بیش‌ازپیش وارد درگیری‌های متعدد نماید تا شاید از این طریق بتواند امنیت کاذبی برای رژیم صهیونیستی و حامیان بین‌المللی آن‌ها و خاندان حاکم در جمهوری آذربایجان ایجاد کند.
