به گزارش افکارنیوز، قالیباف که از سال 1384 توانسته بود با رای شورای شهر تهران وارد ساختمان خیابان بهشت شود، برنامه ای کاربردی و عملی برای توسعه شهر تهران به همراه آورده بود. اولویت های اصلی او در سال های مدیریت شهری به صورت متعادلی پیش رفت تا علاوه بر ایجاد زیرساخت های شهری و ابرپروژه ها، مسائل اجتماعی و فرهنگی که به عنوان روحی در کالبد سخت شهر هستند نیز توسعه یابند.
فعالیت های ملموس قالیباف در شهر تهران به خاطر نمودهای خارجی و قرار گرفتن آن در ویترین پایتخت حتی توسط منتقدانش نیز قابل کتمان نیستند. در این گزارش به بخشی از اقداماتی اشاره خواهد شد که در بیش از یک دهه مدیریت قالیباف در پایتخت به بهره برداری رسیده اند و البته زمان شروع و اتمام پروژه ها نیز به معیاری بسیار گویا از توانمندی مدیران شهری مبدل شده است. هدف اصلی این گزارش، نگاهی کاملا مبتنی بر عملکردهاست تا میراثی که شهردار سابق تهران پس از 12 سال در پایتخت برجای گذاشت، بار دیگر بازشناسانده شود و پروژه هایی که کامل شده اند و پروژه های نیمه تمام نیز مورد بررسی قرار گیرند. بدون شک توجه مدیران جدید شهری به نقشه جامع توسعه و پیشرفت تهران در یک دهه گذشته، می تواند راهگشای مناسبی برای برنامه های آینده شهر باشد.
از سوی دیگر باید به این نکته نیز توجه شود در ماههای اخیر متاسفانه تلاش برخی از رسانه ها و فعالین سیاسی، کتمان خدمات مدیریت سابق شهر تهران و انحراف افکار عمومی از واقعیات ملموسی بوده که در شهر رقم خورده است، از این رو یادآوری و مرور مجدد خدمات مدیریت جهادی می تواند فرصتی را برای مقایسه عملکردها در دوران پیش از قالیباف و پساقالیباف باشد.
1- پیشرفت حمل و نقل عمومی تهران
در سال های تصدی گری قالیباف، احداث خطوط جدید مترو و ایجاد خطوط پیشرفته اتوبوسرانی براساس استانداردهای جهانی،رونق گرفت. مترو تهران که در سال 84 تنها 70 کیلومتر بود که 35 کیلومتر آن نیز بر روی زمین قرار داشت. با وجود محدودیت های مالی و تحریم های اقتصادی کشور، بیش از 230 کیلومتر به خطوط مترو در یک دهه اضافه شده است.
در دوران مدیریت قالیباف خطوط هشتگانه تهران به طور کامل افتتاح شدند. زیرساخت های خط 7 و 6 در بهار1396 تکمیل شده و تست گرم آنها برای مسافرگیری صورت پذیرفت. خط 7 با وجود آنکه توانست در مراحل تست گرم موفقیت آمیز عمل کند و 5 ایستگاه آن نیز به طور رسمی افتتاح شدند، به تشخیص مدیران جدید و به بهانه عدم نصب امکانات ایمنی، تعطیل شد! این در حالی بود که انتظار می رفت خط 6 مترو نیز به تدریج وارد شبکه شود اما براساس آخرین اخبار، این خطوط در سال 1397 وارد شبکه خواهند شد. به هر حال خط 8 مترو نیز در آخرین روزهای فعالیت قالیباف، افتتاح و مسافرگیری آن براساس برنامه ها پیش رفته است. به طور کلی مترو در پایان دوره شهرداری قالیباف برای بیشتر مناطق تهران قابل دسترسی است. در حال حاضر نزدیک به 4 میلیون سفر شهری با مترو تهران انجام می شود و با مسافرگیری کامل خطوط جدید این رقم به بالای 6 میلیون و در صورت تزریق واگن های جدید به 10 میلیون خواهد رسید. افتتاح کامل ایستگاهها شرایطی را فراهم می کند که هر شهروند تهرانی تنها با طی 350 متر به اولین ایستگاه مترو یا اتوبوس می تواند برسد. امری که تلاش مضاعف مدیران جدید را می طلبد.
2- اتوبوس های بی . آر . تی
در زمینه خطوط اتوبوسرانی، برای اولین بار در خاورمیانه این خطوط در تهران وارد سیستم حمل و نقل عمومی شد و بیش از دو میلیون سفر روزانه با این سیستم انجام می شود. در سال ۱۳۸۶ اولین خط تندرو اتوبوسرانی یا BRT در تهران تاسیس شد. امروز در تهران ۱1 خط اتوبوسرانی تندرو مشغول به فعالیت و اتوبوس‌هایی کاملا مدرن مشغول سرویس‌دهی به مردم هستند.
آمارها نشان می‌دهد از 4.5 میلیون نفر مسافری که در شهر تهران توسط ناوگان اتوبوسرانی جابه جا می شوند؛ 2میلیون نفر توسط شبکهBRT و 2.5 میلیون نفر نیز توسط اتوبوس های فیدر جابه جا می شوند.
در سال 1392، در رتبه‌بندی‌های UITP انجمن بین‌المللی حمل‌و‌نقل عمومی، اتوبوس‌های قرمز رنگ تندرو تهران حائز کسب رتبه نخست سازمان‌های پیشرو در توسعه حمل‌و‌نقل عمومی به‌‌ویژه اتوبوسرانی شدند. در آخرین گزارش بین‌المللی UITP طول خطوط و همچنین حجم بالای جابه‌جایی مسافر توسط سامانه اتوبوس‌های تندرو پایتخت از مهم‌ترین دلایل این انتخاب عنوان شده است.
تا قبل از سال 1387 سیستم اتوبوس های شهر تهران اتوبوس های فرسوده ای بودند که به کندی نوسازی می شدند و اکثر این اتوبوس ها نیز با نارضایتی شهروندان روبه رو بودند. اما این روند با شیوه های جدید حمل و نقل عمومی در اتوبوسرانی و تجهیز و تزریق اتوبوس های نو، بهبود یافت.
3- افزایش فضای سبز در تهران
زیاد دور از ذهن نیست تا به یاد آوریم روزهایی را که چهره تهران بیشتر از امروز خاکستری بود؛ نه از این همه فضای سبز در حاشیه بزرگراه ها خبری بود و نه این همه بوستان کوچک و بزرگ در محله ها وجود داشت. بدون تردید بوستان ها به دلیل آنکه بخش قابل توجهی از سطح آن ها را پوشش گیاهی تشکیل می دهد، می توانند نقش موثری در کاهش آلودگی ها از جمله آلودگی هوا، آلودگی بصری و آلودگی صوتی داشته باشند. گیاهان علاوه بر جذب دی اکسید کربن و تولید اکسیژن توانایی جذب مقادیر متنابهی از عناصر مضر و ذرات معلق موجود در هوا را دارند.
سرانه فضای سبز هر شهروند تهرانی تا سال ۶۴ تنها نیم متر بود. در سال 82 از ۴ به ۹ متر رسید. براساس آمارهای موجود در طول 8 سال و در سال 1393 به ازای هر شهروند تهرانی ۶ متر سرانه سبز اضافه شد. به عبارت دیگر در سال 1392 با ساخت بیش از 200 بوستان در پایتخت سرانه فضای سرانه به ازای هر شهروند تهرانی به ۱۵ متر مربع یعنی به استاندارد جهانی رسید. این در حالی بود که سرانه فضای سبز برونشهری تهران نیز به 23 متر در آن سال رسید. طی یک برنامه 5 ساله قرار بود تا سرانه فضای سبز به 18 متر برسد.
در طی 15 سال اجرای طرح جنگل کاری پیرامون شهر تا سال۸۴ تنها ۲۰هزار هکتار به اجرا درآمد، اما از سال۸۴ این روند رشد بیشتری یافت و در طول ۹ سال این طرح پیشرفتی بیش از ۷۴ درصدی داشت. تا سال 1394، 39 هزار هکتار جنگل‌کاری در قالب کمربند سبز به اجرا درآمد و در همان سال نیز بالغ بر هزارهکتار از اراضی اطراف تهران در قالب طرح کمربند سبز درختکاری شد. در واقع در طول 10 گذشته به اندازه ۱۵سال آغازین اجرای این طرح درختکاری در اطراف تهران انجام شد.
4- افتتاح تونل توحید
تونل توحید، بزرگ‌ترین تونل شهری ایران در شهر تهران است؛ تونلی به طول ۲۱۳۶ متر و ۲ رشته تونل مجاور هم و هر رشته دارای ۳ باند رفت و برگشت، این تونل با توجه به ترافیک سنگین و نیاز شدید بخشی از شهر به اتصال ۲ بزرگراه چمران و نواب صفوی احداث شده است؛ اتصال این دو بزرگراه (از میدان توحید تا میدان جمهوری) تا سال 1377 بلاتکلیف بود، اما با توجه به حساسیت، ترافیک سنگین و نیاز شدید شهر تهران به اتصال این دو بزرگراه، شهرداری تهران در سال 1377 اقدام به اتصال این دو بزرگراه کرد. از ویژگی‌های مهم احداث این تونل، تلاقی تونل با خط 2 و 4 مترو است. با بهره‌برداری از تونل توحید، مشکل ترافیک در حدفاصل تقاطع خیابان باقرخان و بزرگراه شهید چمران و خیابان آذربایجان و بزرگراه شهید نواب صفوی رفع شد که صرفه‌جویی در مصرف بنزین و کاهش آلودگی‌‌های هوا، صوتی و بصری از جمله اهداف احداث آن است.
ساخت این تونل در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۸۶ آغاز شد و کلنگ آن توسط محمدباقر قالیباف، شهردار وقت تهران به زمین زده شد. به گفته قالیباف «هزینه احداث تونل ۳۰۰ میلیارد تومان شده‌است.» تونل توحید دو سال پس از آغاز پروژه و همزمان با آغاز دهه فجر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ گشایش یافت. این تونل در رکوردی بی‌سابقه طی ۳۰ ماه به پایان رسید؛ این درحالیست که تونل توحید سه برابر تونل رسالت است و در مقایسه با این تونل ۲۷ سال زودتر ساخته و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
5- تونل نیایش و بزرگراه دو طبقه صدر
نیایش با 2 تونل رفت و برگشت به طول تقریبی 6/7 کیلومتر در بزرگراه نیایش، از حدود 700 متری غرب بزرگراه کردستان آغاز و تا حدود 300 متری شرق بزرگراه مدرس، ادامه دارد. تونل نیایش که عملیات اجرایی آن به شکل رسمی از ابتدای سال 1390 آغاز شد در دهه فجر سال 1391 به مرحله بهره‌برداری رسید. این تونل شامل تونل‌های شمالی و جنوبی، تونل کردستان و تونل 04 است که متراژ مجموع این تونل‌ها به همراه تونل‌های دسترسی و ارتباطی 8560 متر و با احتساب رمپ‌ها، پروژه احداث تونل نیایش به 10252 متر می‌رسد.
با خاتمه بزرگراه نیایش در تقاطع ولی‌عصر، بار ترافیکی تردد از غرب به شرق، وارد خیابان‌های ولی‌عصر، اسفندیار و بزرگراه مدرس شد. محمدباقر قالیباف، در 25 بهمن 1391 با اشاره به آغاز احداث این تونل در خرداد ۹۰ گفت: «شاید روز اول از من گرفته تا مهندسان و کارگران که تابلوی احداث را نصب کردیم باور به اجرای این کار داشتیم اما می‌دانستیم که کاری سخت است ولی با تکیه بر فرهنگ دوران دفاع مقدس و کار بسیجی توام با عقلانیت و خود باوری، دست به دست یکدیگر داده و تونل نیایش را احداث کردیم. این تونل از نظر زیبایی، زمان ساخت و کیفیت یکی از تونل‌های مشخص و تعریف شده در دنیا است و استانداردهای روز دنیا را دارد که توسط مهندسان این کشور بهره برداری شد. »
تونل نیایش با 11 کیلومتر طول و اعتبار 2700 میلیارد تومانی توانست در IPMA هلند رتبه نخست را کسب کند.
افتتاح تونل های جدید در شهر تهران در دوران قالیباف با سرعت چشمگیری در حال انجام بود. این سرعت به گونه ای شگفت آور بود که تونل رسالت یکی از پروژه های نیمه کاره پایتخت که از سال 76 شروع شده بود، تنها در عرض 9 ماه مدیریت قالیباف بالاخره به بهره برداری رسید. این نشان از جدیت و توان مدیریتی داشت که در سال های بعد پروژه های بی نظیر در سطح منطقه را در پایتخت به بهره برداری رساند.
بزرگراه صدر اولین بزرگراه طبقاتی در ایران است که عملیات ساخت آن در سال ۱۳۸۹ آغاز و در آذرماه سال ۱۳۹۲ افتتاح شد. این بزرگراه نسبت به دیگر بزرگراه‌های ایران ویژگی‌ها و تفاوت‌هایی دارد که دو طبقه بودن تنها یکی از آنهاست. احداث پل صدر در امتداد تونل نیایش به منزله تکمیل شبکه بزرگراهی شرقی – غربی تهران برای اتصال دو قطب اصلی شمال و شرق به غرب و مرکز شهر است. این سازه یکپارچه در حقیقت یک راه موازی با محورهای حکیم و همت بشمار می رود و توانست عامل موثری در زمینه مدیریت تراکم و ترافیک در این محورها محسوب شود. احداث پل صدر و تونل نیایش منجر به کاهش طول سفر به میزان 30 درصد برای رانندگانی است که قصد سفر از نواحی شرقی و شمالی شهر به نواحی غربی و مرکزی شهر را دارند. افزایش ظرفیت بزرگراه صدر به موجب احداث پل صدر، امکان استفاده از این ظرفیت اضافه برای سیستم حمل و نقل همگانی را فراهم ساخته است. پل صدر به همراه تونل نیایش با توجه به نحوه طراحی آن مسیر سریع السیرتری را نسبت به بزرگراه صدر همسطح فراهم می آورد. طرح اولیه بزرگراه صدر مربوط به سال 1360 شمسی است که تا سال 1389 به دلایل متعددی این پروژه دنبال نشد. در اواخر سال 1389 کلنگ رسمی ساخت این بزرگراه توسط شهردار وقت یعنی محمد باقر قالیباف به زمین زده شد و در آذرماه 1392 پس از گذشت 26 ماه این پروژه به پایان رسید.
6- برج میلاد
این برج مخابراتی و چندمنظوره، در مجموعه مرکز ارتباطات بین المللی تهران، در شمال‌غربی شهر تهران، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی ۱۴ هکتار واقع در جنوب شهرک‌قدس و شمال کوی‌نصر در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد. برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران، ششمین برج بلند مخابراتی جهان و نوزدهمین سازه بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازه رأس برج در میان تمامی برج‌های مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد. برج میلاد به دلیل بلندی بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار می‌آید. کارکردهای این برج را می توان اینگونه برشمرد:
- ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بی‌سیم به اطلاعات Wireless Access Network
- زیر ساخت مناسب برای سیستم های جدید تلویزیونی دیجیتال
- بهینه سازی پوشش رادیو تلویزیونی FM,UHF,VHF
- کاربری‌های هواشناسی
- گسترش و بهینه سازی پوشش شبکه های بی سیم و پی جو
- ایجاد جاذبه گردشگری و بهره مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی (رستوران گردان، سکوی دید،گالری هنری، گنبد آسمان و موزه انقلاب اسلامی)
کلنگ اولیه ساخت این برج در دی ماه ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان‌سنجی با نام یادمان (مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران) بر زمین‌خورد و در سال ۱۳۸۰ به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت یکصدمین سال تولد آیت الله خمینی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران با نام برج میلاد تغییر یافت. ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد. قالیباف توانست با به کارگیری مدیران متخصص و نظارت فوق العاده بر روند پیشرفت برج نیمه کاره تهران، شاهکاری دیگر در عرصه مدیریت جهادی از خود برجای بگذارد. پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار وقت تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت.
این گزارش ادامه دارد...
