کارآگاهان همسر مقتول به نام الناز 23 ساله را مورد بازجویی قرار دادند و او بهقتل به دلیل اختلافات خانوادگی اعتراف کرد. چندی بعد جلسه محاکمه در شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد و اولیای دم درخواست قصاص کردند.
الناز گفت: «از مدتی قبل به رفتارهای سعید مشکوک شده بودم. او مدام با تلفن همراه پیامک بازی می‌کرد و توجهی به من نداشت. روز حادثه از او خواستم تلفنش را به من بدهد تا پیام‌هایش را چک کنم، اما مخالفت کرد. من هم عصبانی شدم و چاقوی آشپزخانه را برداشتم و به سمتش گرفتم. نمی‌دانم چه شد که به سینه‌اش خورد. من زندگی‌ام را دوست داشتم و قصد قتل نداشتم.»
در پایان دادگاه قضات متهم را از قتل عمد تبرئه و به پرداخت دیه محکوم کردند، اما با اعتراض اولیای دم، دیوان عالی کشور این حکم را رد کرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران فرستاد.
متهم در این شعبه بار دیگر اظهارات قبلی خود را تکرار کرد و گفت: «من یک فرزند چهار ساله دارم و در این مدت او را ندیده‌ام. به هیچ وجه قصد کشتن همسرم را نداشتم.» در پایان محاکمه، قضات وارد شور شدند و متهم را به قصاص محکوم کردند. این حکم در دیوان عالی کشور تائید شد.
