مصداق بارز و روشن این موضوع حکایت آموزگاران زنجانی است که علی رغم مصدومیتی که دارند، میدان خدمت و علم آموزی به دانش‌آموزان را خالی نگذاشتند و با پای شکسته در کلاس درس حاضر شده و از اختلال در مسیر فراگیری علم و دانش دانش‌آموزان جلوگیری کردند.
روایت این از خود گذشتگی مربوط به «زهره شرفخانی» آموزگار پایه سوم دبستان 15 خرداد قیدار از توابع شهرستان خدابنده و «محمدرضا گنج خانلو»، آموزگار پایه سوم در مدرسه شهید چمران شهید آباد منطقه «بزینه رود» استان زنجان است که با پای شکسته در کلاس درس حاضر و تدریس را به مرخصی پزشکی ترجیح دادند.
زهره شرفخانی آموزگار پایه سوم دبستان 15 خرداد که در اثر حادثه‌ای دچار شکستگی از ناحیه پا شد، وقتی گواهی یک ماهه استراحت در منزل را از طرف پزشک معالج مشاهده کرد، صبح فردا در مدرسه حاضر شد و با وضعیت موجود، تدریس خود را شروع کرد.
شرفخانی درباره این اقدام ایثارگرانه خود، اظهارداشت: از اولین روزهای خدمت در امر مقدس معلمی با خدای خود عهد کرده‌ام که ذره‌ای مدیون دانش‌آموزان نباشم و اکنون که 13 سال سابقه خدمت دارم، براین عهد پایدارم.
وی افزود: با دیدن گواهی پزشکی یک ماهه احساس کردم که این شاید فرصت خوبی برای جبران بعضی کاستی‌ها باشد و از این فرصت پیش آمده که می‌توانست روند تحصیل دانش‌آموزان کلاس درسم را با مشکل مواجه کند، استفاده کردم و در کلاس بودن و تدریس با پای شکسته و گچ گرفته شده را به استراحت در خانه ترجیح دادم.
مریم محمدی مدیر دبستان نیز درباره اقدام خداپسندانه این آموزگار ایثارگر اظهار داشت: وی ارزش‌های معلمی را معنا کرد و از اینجا می‌توان ملاحظه کرد که معلمی عشق است و هیچ چیز نمی‌تواند انگیزه و باور قلبی معلمان را در تعلیم و تربیت آینده سازان ایران اسلامی تغییر دهد.
****
روایت دوم از خود گذشتگی مربوط به «محمدرضا گنج خانلو»، معلم فداکار منطقه «بزینه رود» همین استان است که با پای شکسته در کلاس درس حاضر شد.
معلم جوان مدرسه شهید چمران شهیدآباد گفت: دارای مدرک لیسانس علوم تربیتی هستم و با 23 سال سن و 5 سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش،هم اکنون پنجمین سال خدمت خود را به عنوان آموزگار پایه سوم در مدرسه شهید چمران شهید آباد می‌گذرانم.
گنج خانلو درباره انگیزه و دغدغه خود که با پای شکسته در کلاس درس حاضر می‌شود، یادآور شد: تعلیم و تربیت یک فرایند تدریجی است و برای آنکه فرآورده مطلوبی در پی داشته باشد، باید مستمر باشد.
وی ادامه داد: شکستن پای من یک مشکل شخصی است و هرچند از طرف پزشک معالج خود مرخصی استعلاجی داشتم، اما تصمیم گرفتم برای پیشبرد اهداف آموزشی و تربیتی کلاس خود در مدرسه حاضر شوم.
گنج خانلو در پاسخ به این پرسش که برای حاضر شدن درکلاس درس با چه مشکلاتی روبرو بوده است، گفت: فاصله مدرسه تا منزل بنده حدود 45 کیلومتر است و همیشه در حال رفت وآمد هستم و برای حضور در کلاس درس با مشکلاتی روبرو بودم، از این بابت که توانایی رانندگی نداشتم و از طرفی سرمای شدید باعث ایجاد درد بیشتر در این ناحیه پا می‌شد و خیلی اذیت می‌شدم.
این معلم فداکار تصریح کرد: برای آنکه بتوانم بر این مشکلات غلبه کنم، با هماهنگی همکارانی که رفت وآمد می‌کردند، مشکل مربوط به رفت و آمد را حل کردم و از طرفی مدیر مدرسه نیز در این زمینه همکاری بسیاری با بنده داشت و صبح‌ها زودتر به مدرسه می‌آمدند.
وی در خصوص احساس خود در آن دوران سخت، افزود: با توجه به علاقه‌ای که به شغل‌ام داشتم و زمانی که می‌دیدم دانش‌آموزانم با دیدن من در کلاس درس با آن وضعیت، امید در دلهایشان زنده می‌ماند، احساس وصف ناپذیری داشتم.
گنج خانلو به فرهنگیان توصیه کرد: هیچ دلیلی برای کم کاری در کلاس درس وجود ندارد، اگر وجدان خود را قاضی کنیم، در خواهیم یافت که دنیا گذرا تر از چیزی است که فکر می‌کنیم و باید کار خود را بهتر انجام دهیم تا در زمان بازنشستگی حسرت چیزی در دلمان نماند.
خلیل زنگنه، مدیر مدرسه شهید چمران شهید آباد نیز در این خصوص گفت: بنده شاهد مشکلات و انگیزه وی در آن دوران سخت بودم و از اینکه معلمان باانگیزه‌ای مثل وی در مدرسه ما درحال تدریس هستند، لذت می بردم.
