حسین سلاحورزی تصریح کرد: بعد از توافق برجام شرکتهای خارجی بسیاری به ایران آمدند و حرف زدند و شنیدند و رفتند. این رفتوآمدها در میان شهروندان و حتی در میان کارشناسان و فعالان اقتصادی انتظارات قابل اعتنایی به وجود آورد که حجمی از مراودات تجاری و اقتصادی آغاز شود. اما این اتفاق نیفتاد.
یکی از دلایل این بود که این شرکتها به نوعی برای ارزیابی به ایران آمده بودند. جایی به طنز گفتم، آنها آمده بودند یک زنبیلی بگذارند و بروند! در واقع برای ارزیابی وضعیت بازار ایران آمده بودند. از طرفی دستگاههای دولتی هم به نوعی دستپاچه شده بودند و حتی در مقاطعی اجازه نمیدادند این هیئتها با شرکتهای بخش خصوصی مذاکره و مراوده داشته باشند و این هیئتها را به سمت شرکتهای دولتی هدایت میکردند.
وی همچنین با اشاره به مشکلات انتقال پول گفته است: یکی از مسائل ما این است که رئیسجمهور به صورت مستقیم با بخش خصوصی نشست نداشته است. تنها نشستی که با بخش خصوصی دارد، مراسم افطاری است که هر سال در ماه مبارک رمضان انجام میشود. آنهم تعداد محدودی از نمایندگان بخش خصوصی حضور پیدا میکنند. به خاطر ندارم رئیسجمهور محترم در چهار سال گذشته یک بار بیواسطه با بخش خصوصی واقعی گفتوگوی مستقیم داشته است.
این موضوع را به صورت گلایه به معاون اول رئیسجمهور هم مطرح کردهایم. سال گذشته هیئتهای خارجی بسیاری که به اتاق ایران آمدند و با نمایندگان اتاق ملاقات داشتند؛ از نخستوزیر کرهجنوبی گرفته تا بلندپایهترین مقامات سیاسی کشورهای دیگر. آنها به همراه هیئتهای تجاریشان به اتاق آمدند و مذاکره کردند. حتی رئیس محترم قوه قضائیه و رئیس مجلس هم به اتاق آمدهاند، اما رئیسجمهور محترم ملاقات حضوری با اعضای اتاق نداشته است.
این مطالبه اعضای اتاق ایران است که گفتوگویی بدون واسطه با ایشان داشته باشد. زیرا ما در عمل ندیدهایم که اعتقاد و باور دولت به بخش خصوصی به صورت مستمر در وزارتخانهها جاری باشد. دلایل متعددی هم میتوان برای این موضوع متصور شد. معتقدم که امروز چالش اصلی دولت در حوزه اقتصاد عدم اعتقاد به بخش خصوصی است.
معاون اتاق بازرگانی در ادامه این گفتوگو خاطرنشان کرد: در سالهای گذشته متأسفانه دولت به جای آنکه اشتغال را از طریق بخش خصوصی ایجاد کند، به این بخش بیتوجه بوده است. در حالی که میتوانست زمینه را برای سرمایهگذاری بیشتر و اشتغال در این حوزه فراهم کند.
امروز بودجه دولت بحرانی شده است؛ علت این است که به جای واگذاری تصدیهای دولتی به بخش خصوصی و لاغر کردن بدنه دولت بودجه دولت سال به سال بزرگ و بزرگتر شده است. از طرفی بخش خصوصی هم کوچک نگه داشته شده است. همانطور که شما اشاره کردید، متأسفانه نه تنها دولت در مذاکرات خارجی از نظر مشورتی بخش خصوصی و تشکلهای بخش خصوصی استفاده نمیکند، بلکه حتی مهمانانی که به ایران میآیند را هم به سمت شرکتهای دولتی و مذاکره با آنها هدایت میکند. در حالی که این موضوع زیبنده دولت تدبیر و امید نیست.