وحید امیری که در لیگ پانزدهم بیشتر در کنار مهدی طارمی و به عنوان یکی از مهاجمان پرسپولیس به کار گرفته می‌شد، در لیگ شانزدهم توانست از آن فضا که مورد علاقه‌اش هم نبود نجات یابد و به سمت چپ خط میانی اضافه شود.
امیری که با حضوری موفق در این پست یکی از مهره‌های موردعلاقه‌ی کارلوس کی‌روش نیز لقب گرفته بود، نمی‌خواست تغییر پست مانع حضورش در تیم ملی و از دست دادن جام جهانی شود. با این حال در شرایطی که پیش از این عادت کرده بودیم امیری را با نقشی پررنگ‌تر در ارسال پاس‌های نهایی منجر به گل و حتی گلزنی ببینیم او مدت‌هاست از آن فرم خارج شده و در دیدارهای اخیر بیشتر با سود بردن از قدرت دریبلینگ و سرعت بالایش به ایفای نقش در ترکیب سرخپوشان پرداخته است.
وینگر سرخ‌ها البته به واسطه تغییر مداوم نفرات کناری‌اش در سمت چپ دفاعی که معمولا با محمد انصاری، حسین ماهینی و ربیع خواه شکل می‌گیرد، نتوانسته به زوج سازی مناسب و هماهنگی دست یابد و به نظر می‌رسد همین مساله عاملی بوده تا برای حضور در فاز تهاجمی این تیم با مشکل مواجه شود. با این حال او همچنان با خصوصیات فنی و تکنیکی بالایش مهره مورد اعتماد کادرفنی پرسپولیس محسوب می‌شود و نقش بسزایی در خط میانی این تیم از خود به جا می‌گذارد.
