بهزاد نبوی، از چهره‌های شاخص و ستادی اصلاحات که در فتنه سال ۸۸ نیز دستگیر شد، در مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان امروز پیرامون دولت رئیس‌جمهور روحانی گفته است:
*بر اساس کنایه سیاسی آقای نبوی مبنی بر هر ۹ ساعت یک بحران و با یک محاسبه سیاسی! اینطور بدست می‌آید که در ۴ سال اول آقای روحانی و در ۴ ماه اخیری که ایشان عملاً کار اجرایی دولت دوازدهم را بر عهده گرفته‌اند؛ فی‌الواقع بیش از ۴ هزار و ۲۰۰ بحران علیه رئیس‌جمهور و از جانب جریانات رقیب و منتقد ایجاد شده است.
جدای از این مسئله، اما باید از آقای نبوی خواست فقط یک مورد از این بیش از ۴ هزار بحران را نام ببرد که واقعا از سوی معاریف اصولگرا یا هر نهاد دیگری برای زمین زدن دولت آقای روحانی طراحی شده باشد!
امر عیان آنست که جریان اصولگرا حتی در روزهای فعلی که اعضای ستاد برجام، بدعهدی آمریکا را علی‌الاجبار باور کرده‌اند نیز از نکوهش و سرزنش و عتاب خودداری کرده است و سمپات‌های خود را به ملاطفت درباره چهره‌هایی که روزی این افراد را به جهنم و زندان نیز حواله می‌دادند، دعوت کرده است.
پاسخ این سؤال ساده است که اگر هم‌اکنون به جای تیم دولت، یک تیم اصولگرا قرار داشت و مقولاتی مثل شکست برجام، کشف جاسوس از تیم مذاکره هسته‌ای، حواله دادن منتقدان به جهنم و... از آن بروز می‌یافت، اصلاح‌طلبانی که مدعی هر ۹ ساعت یک بحران علیه آقای روحانی هستند؛ چه به روز اصولگرایان و البته نظام اسلامی می‌آوردند؟!
اما شاهدیم که اصولگرایان و نظام اسلامی نجابت به خرج داده و حتی در جایی که شاید بایستی بصورت عقلانی اقدام به نکوهش دولت و اذنابش کنند اما از این کار پرهیز دارند. اکنون می‌توان همین مثال ساده را به صحبت‌های نانجیبانه آقای نبوی تعمیم داد و آنگاه عیار درستی یا نادرستی آنرا سنجید.
(گفتنیست، بهانه‌هایی مثل اینکه حمله یک عده تندرو به سفارت عربستان، تیترهای رسانه‌ها علیه طرف‌های مذاکره و یا شعار مرگ بر آمریکا موجب لکنت دولت و بی‌دستاوردی برجام شده است؛ حرف‌های بی‌مبنایی هستند که هیچ دلیلی بر اثبات آنها نیست و همانطور که گفته شد صرفاً یک مشت بهانه‌جویی سیاسی برای توجیه بی‌دستاوردی برجام به نظر می‌رسند.
از باب مثال آنکه آمریکا با اینکه سفیر و چند کارمند سفارتش در سال ۲۰۱۲ در کشور لیبی و در حمله انقلابیون این کشور کشته شدند اما هرگز با این کشور وارد تنش سیاسی نشد زیرا از منابع نفتی لیبی ارتزاق می‌کرد!)
