عمده ایرادی که به تیم علیرضا منصوریان در هفت هفته‌ای که بعنوان سرمربی روی نیمکت آبی پوشان نشست وارد بود، عدم توفیق این تیم در امر گلزنی بود. آبی‌ها در هفت هفته با هدایت منصوریان تنها دو بار موفق به گلزنی شده بودند تا آماری نا امید کننده از این نظر از خود به جا گذاشته باشند. اتفاقی که تاثیر مهمی در جدایی منصوریان از این تیم داشت.
استقلالی‌ها در هفته هشتم و بدون منصوریان در رشت به میدان رفتند و در آن بازی دو بار گلزنی کردند تا چنین به نظر برسد که مشکل این تیم در حال رفع شدن است. هواداران این تیم امیدوارند که با اضافه شدن شفر بخش عمده مشکلات فنی آبی‌ها و در راس آن گلزنی آنها حل شود. اتفاقی که لااقل در اولین گام شفر با استقلال نیفتاد.
آبی پوشان تهران اولین نیمکت نشینی شفر را روز جمعه در مقابل فولاد تجربه کردند. در این بازی که با نتیجه صفر-صفر به پایان رسید، استقلالی‌ها ترک عادت نکردند و باز هم در گلزنی توفیقی نداشتند. عمده فرق این تیم نسبت به گذشته در این بود که در بازی های قبلی موقعیت گل خلق می کردند و توان استفاده بهینه از آن را نداشتند اما این تیم در بازی هفته نهم در خلق موقعیت گل هم ناتوان نشان داند. در حدی که شاگردان شفر در طول نود دقیقه حتی یک موقعیت نزدیک به گل هم خلق نکردند.
به تعویض‌های شفر هم نمی‌توان نمره قبولی داد. تعویض علی قربانی با سجاد شهباززاده تغییر تاکتیکی در پی نداشت و شفر صرفا مهره خود را در سیستم مورد نظرش با یک بازیکن تازه نفس عوض کرد. وی در حالی در پیشانی خط حمله تیمش دست به تغییر زد که به وضوح مشخص بود اشکال از جایی به جز خط حمله است. چون در این بازی هافبک‌ها نتوانستند مهاجمان و به ویژه شهباززاده را تغذیه کنند و تعویض او با قربانی عملا مشکلی را حل نمی‌کرد.
در حالی که استقلال به بازیکنانی با ویژگی تهاجمی بیشتر نیاز داشت، بازیکنانی که یا قادر به ارسال پاس های خلاقانه از خط هافبک به خط حمله باشند و یا با تکنیک و سرعت شان به قوای تهاجمی این تیم اضافه کنند و در حالی که شفر مهره هایی مثل جباروف و قائدی را با این ویژگی‌ها روی نیمکت داشت، در کمال ناباوری امید نورافکن که یک هافبک دفاعی است را به زمین فرستاد.
حسن بیت سعید یکی از ضعیف ترین بازیکنان استقلال بود که باید زودتر تعویض می‌شد، اما انتخاب مهره جایگزین برای او به هیچ وجه منطقی نبود. حضور نورافکن در زمین مسابقه باعث شد که در دقایقی از بازی همه هافبک‌های دفاعی همزمان در زمین حضور داشته باشند و این موضوع خودو باعث تجمع نفرات در میانه میدان می‌شد. افتاقی که فولادی‌ها هم خودشان در پی رقم زدن آن بودند.
شفر زودتر از دقیقه ۸۷ سرور جباروف ازبکستانی را به بازی نفرستاد در حالی که نیاز به حضور او حضور او خیلی زودتر از این در زمین احساس می‌شد. در شبی که آبی پوشان از خلق موقعیت گل عاجز بودند و حضور یک هافبک طراح و خلاق می‌توانست گره این بازی را به سود آنها باز کند، شفر تنها هافبک بازیساز تیمش را ۸۷ دقیقه به نیمکت دوخت و تنها ۳ دقیقه به او فرصت بازی داد. سه دقیقه‌ای که گره از کار این تیم باز نکرد.
در حالی که انتظار می رفت مشکل گلزنی آبی پوشان با شفر حل شود، نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه استقلالی ها در این بازی حتی نتوانستند یک موقعیت گل خلق کنند.
