آنچه در خطر است، نه برجام که اعتبار آمریکا است

این روزنامه آمریکایی با اشاره به تصمیم احتمالی آمریکا در هفته آینده مبنی بر پایبند نبودن ایران به برجام، افزود: ترامپ قصد دارد اعلام کند که توافق هسته ای در راستای منافع ملی آمریکا نبوده و باقی امور را به کنگره بسپارد.

این اقدام در نهایت به از سر گیری تحریم ها علیه ایران می انجامد و با محدود کردن فعالیت های هسته ای این کشور، نهایتا برجام را از بین ببرد. این در حالی است که متحدان آمریکا به صراحت اعلام کرده اند قصد ندارند توافق هسته ای را لغو کنند.

واشنگتن پست در ادامه آورده است: حال که واقعیت این است که ما نمی توانیم به صورت یکجانبه از توافق خارج شویم اعلام پایبند نبودن ایران و تهدید به وضع دوباره تحریم های هسته ای چه فایده ای خواهد داشت؟

اعلام عدم پایبندی ایران به توافق هسته ای می تواند مسیری برای توافق با کشورهای اروپایی مبنی بر بهبود یا ترمیم جنبه های حیاتی توافق هسته ای و سایر مسائل مربوط به سیاست ایران باشد.

دلیل آن این است که کشورهای اروپایی آنچنان عزم خود را برای حفظ توافق جزم کرده اند که ممکن است برای نگه داشتن ترامپ در توافق هسته ای ایران به دنبال چیزهایی باشند که تا کنون به دنبالش نبوده اند از قبیل، بازرسی ها، موشک های بالستیک، تحریم های مربوط به رفتار قابل اعتراض ایران در جاهای دیگر و غیره.

هر چند شاید با این روش بهبود برجام ممکن باشد، اما دستیابی به یک نتیجه خوب در این شرایط مستلزم دیپلماسی ماهرانه است، دیپلماسی که شاید مستلزم مشارکت مؤثر رئیس جمهور باشد، چیزی که معمولاً رئیس جمهور انجام نمی دهد.

آنچه که خیلی آشکار است آن است که دولت آمریکا فاقد شایستگی دیپلماتیک است و اقدامی برای همراه کردن متحدانش در خارج و اتخاذ یک رویکرد رضایتبخش دوجانبه انجام نداده است.

هیچ یک از سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان معتقد نیستند که ایران توافق هسته ای را نقض کرده است؛ هریک از این سه به طور علنی اعلام کرده اند که قصد ندارند توافق هسته ای ایران را مورد مذاکره دوباره قرار دهند.

بنا بر این اعمال تحریم ها توسط آمریکا که بر بانک هایی که حتی به طور غیرمستقیم با ایران کار می کنند بدون تردید بر شرکت های این سه کشور تأثیر می گذارد و در نتیجه این تحریم ها اقدامی غیردوستانه تلقی می شوند.

واشنگتن پست در ادامه تاکید می کند: این نبود آمادگی به اضافه خصومت عجیب و غریب میان رئیس جمهور و وزیر امور خارجه، بازنگری دوباره و جدی در مورد راهبرد اعلام عدم پایبندی را سبب می شود. بدتر اینکه افراد اندکی معتقدند که رئیس جمهور و وزیر امور خارجه وی بتوانند این بلوف را اجرایی کنند.

آنها باید ایران و متحدان آمریکا را متقاعد سازند که واقعا می خواهند از توافق هسته ای کنار بکشند و از این به عنوان ابزاری برای دستیابی به یک توافق بهتر استفاده کنند.

اعلام عدم پایبندی ایران به توافق هسته ای اقدامی سرنوشت ساز است، نه به خاطر اینکه این کار برجام را به خطر می اندازد بلکه به این دلیل که اعتبار آمریکا و روابطش را نیز به خطر می اندازد و این در حالی است که ایران دقیقا کاری را انجام می دهد که انتظارش می رود، یعنی از مذاکره خودداری می کند.