امیر رضا واعظ آشتیانی درباره حضور مربیان خارجی در فوتبال ایران، اظهار داشت: یکی از اشتباهاتی که برخی مدیران در انتخاب مربیان انجام می‌دهند این است که به سراغ مربیان گران‌قیمت و به قول خودشان کارنامه‌دار می‌روند. وقتی با این خصوصیات مربی می‌آوریم، اما امکانات سخت‌افزاری ناچیزی داریم، نه تنها کمکی به ما نمی‌کند، بلکه تاثیرات مخرب در عرصه گفتمان مدیریتی بین مربی و مدیریت خواهد داشت. نمونه بارز آن کارلوس کی‌روش است. کی‌روش دانش فنی مناسب دارد، اما چون نتوانستیم بر او مدیریت و از دانشش استفاده کنیم، همواره به دلیل نواقص سخت‌افزاری اختلافات کلانی با مسئولان فدراسیون دارد.
وی افزود: زمانی می‌توانیم مدعی آوردن مربیان صاحب‌نام شویم که امکانات اولیه را برای‌شان فراهم کنیم. اگر نتوانیم مهیا کنیم، هم از انتقال دانش آنها محروم می‌شویم و هم هزینه‌های زیادی به باشگاه یا فدراسیون تحمیل می‌کنیم. این کار جز وقت تلف کردن و اضافه شدن هزینه‌ها و مشکلات، حاصل دیگری برای‌مان نخواهد داشت.
مدیرعامل پیشین استقلال به حضور شفر در این باشگاه اشاره کرد و یادآور شد: آمدن شفر مرا یاد حضورم در استقلال می‌اندازد. ما آن سال در آسیا نتیجه نگرفتیم و یکی از ایرانی‌های دبی‌نشین بارها پیشنهاد می‌کرد که وسط فصل «شفر» را جایگزین مربی ایرانی‌مان کنیم. انگار آن «دلال دبی‌نشین» همچنان علاقه‌مند بود شفر به استقلال بیاید. زیاد نمی‌خواهم به اینکه چه کسی یا کسانی شفر را معرفی کردند یا پشت این اتفاق بودند بپردازم. امیدوارم تصمیمی که باشگاه استقلال گرفته، منطقی باشد و بتواند کمک به باشگاه کمک کند. آن چیزی که مسلم و از صحبت‌های شفر مشخص است، این است که ابتدا قول قهرمانی نداد و قطعاً در هفته‌های آینده نگرفتن سهمیه را جزو بحث‌هایش خواهد داشت. حتی شاید بعداً با این ادعا که تیم را تا اواسط جدول بالا بیاورد، مدیریت و هواداران را هم قانع کند. بعید نیست که شفر برای فصل آینده وعده‌هایی بدهد.
واعظ آشتیانی در ادامه گفت‌وگو با تسنیم، درباره نقش کمیته فنی باشگاه استقلال در انتخاب شفر، خاطرنشان کرد: ای‌کاش کمیته فنی خودش را وارد این انتخاب نمی‌کرد، چرا که مدیریت باشگاه استقلال همان طور که خودش را پشت رفتن منصوریان پنهان کرد، این‌بار پشت این کمیته مخفی می‌کند و زیر بار تعهداتی که مبنی بر مدیریت در باشگاه دارند، نخواهد رفت. برداشت و تحلیل من این است که بزرگترین خطای مدیریت، موافقت با استعفای منصوریان بود که این فرصت را برای او مهیا نکردند که تا پایان فصل ادامه بدهد. اگر قرار بود تغییرات انجام شود، همه باید می‌رفتند. این انصاف نبود که انگشت اتهام به سمت سرمربی برود و خودشان به رویه سابق غلط مدیریتی‌شان ادامه دهند. اگر مربی ایرانی هم جای منصوریان می‌آمد، مقطعی شاید نتیجه می‌گرفت، اما این نتایج مُسکن بود و در آینده دچار مشکل می‌شدند.
وی در خصوص عملکرد شفر در تیم‌های سابقش گفت: کارنامه شفر را وقتی بررسی می‌کنیم می‌بینیم موفقیتش در سنی بوده که شادابی لازم را داشته است. او شاید تجربه داشته باشد، اما این تجربه با توجه به مشکلات سخت‌افزاری که در باشگاه استقلال وجود دارد، بعید می‌دانم از کارآمدی لازم برخوردار باشد. من مخالف آمدن مربی با دانش نیستم، اما اگر قرار است هزینه‌ای شود، باید هدفمند باشد. در غیر این‌صورت، مربیانی بدون بازخورد با گرفتن پول‌های کلان می‌آیند و چیزی نصیب ما نمی‌شود. اگر هم قرار باشد به موفقیتی برسند، افتخاراتی به رزومه‌شان اضافه می‌شود و می‌تواند بعداً قراردادهای گران ببندند. این مربیان اگر هم موفق نباشند، فوتبال و باشگاه را متهم می‌کنند که زیرساخت‌های لازم نداشتند و نتوانستیم موفق باشیم.
مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال در پاسخ به سوالی مبنی بر مفید بودن شفر برای این تیم گفت: به لحاظ فنی در جایگاهی نیستیم که بگویم او موفق می‌شود یا نه، اما چیزی که مسلم است، این است که با توجه فضای مدیریتی که در فوتبال ایران و خصوصاً استقلال شکل گرفته، هر مربی خارجی بیاید، جز هزینه گزاف روی دست باشگاه، حاصل دیگری ندارد. احساس من این است که برانکو ایوانکوویچ هم در ماه‌های آینده در فوتبال ما با چالش‌های جدید در خصوص مسائل مدیریتی، سخت افزاری، نوع گفتمان و کسانی که پشت این مربیان خط و ربط می‌دهند، مواجه خواهد شد.
