در آستانه گرد هم آمدن غول های نفتی دنیا، گمانه زنی ها درباره تصمیم گیری ها و تاثیر آن بر بازار جهانی نفت آغاز شد؛ به نحوی که برآیند اظهارنظرهای جسته و گریخته از سوی اوپکی ها و غیر اوپکی ها، مبین تمدید توافق پیشین آنها درباره کاهش تولید نفت است.
البته در این میان بررسی ها نشان می دهد که برخی از کشورهای موافق این تصمیم، پایبندی ١١٦درصدی داشته اند و این پایبندی نشان از یک میل جمعی برای رونق بازار نفت دارد. البته روسیه با حجم تولید نزدیک به ١٠میلیون بشکه نفت در روز، خبر از پایبندی به توافق برای تمدید کاهش تولید نفت می دهد؛ اما متذکر می شود که این توافق نامحدود نیست.
کارشناسان بین المللی معتقدند با فرارسیدن ایام سرد سال، میزان مصرف نفت افزایش می یابد که همین افزایش تقاضا می تواند مازاد عرضه موجود در بازار را جذب کند. در نتیجه می توان به رشد قیمت ها در سال٢٠١٨میلادی، امیدوار بود.
از سوی دیگر، در حالیکه اوپکی ها و غیراوپکی ها در حال سناریو نویسی برای آینده نرخ طلای سیاه هستند، آمریکا که این روزها، تنش های سیاسی و بین المللی زیادی را از سرگذرانده و تولید نفت خود را از ٨.٧ میلیون بشکه در روز، به ٩.٥ میلیون بشکه رسانده است.
نیم نگاهی به آمار نشان می دهد با وجود مازاد عرضه نفت در بازار، قیمت سبد نفتی اوپکی در تاریخ منتهی به ١٥سپتامبر سال جاری میلادی، با یک دلار و ١٤سنت رشد، به ٥٢.٨ دلار در هر بشکه رسید. در سمتی دیگر، شاهد افزایش یک دلار و ٧٦ سنتی نفت برنت و رسیدن به قیمت ٥٥ دلار برای هر بشکه هستیم. این در حالی است که نفت WTA با ٤٩ سنت رشد، نرخ ٤٩ دلاری برای هر بشکه را تجربه کرد.
این آمار و ارقام نشان می دهد که وضعیت قیمتی سبد نفت اوپک رو به بهبود گذاشته و در صورت ادامه همین سیاست گذاری از سوی اوپکی ها و غیر اوپکی ها، می توان به تثبیت و حتی افزایش قیمت ها امیدوار بود.
دو راهی عرضه و تقاضا
با وجود اینکه آمار نشان از رشد تقاضای جهانی نفت به میزان ٩٨ میلیون بشکه در روز دارد؛ اما به گفته متخصصان این حوزه، بی توجهی به دو مقوله می تواند نتیجه تصمیم غول های نفتی را بی تاثیر کند. نخست اینکه سابقه تاریخی نشان داده است که با توجه به میزان وابستگی بالای اقتصاد کشورهای تولیدکننده نفت به در آمدهای نفتی خود، به محض رشد قیمت ها و به دنبال آن افزایش فروش به بهانه کسب درآمد بیشتر، مجددا عرضه نفت در بازار افزایش یافته و موجب بازگشت قیمت نفت به کانال های پایین قیمتی می شود.
بنابراین به نظر می رسد اوپکی ها و غیر اوپکی ها پس از توافق تمدید کاهش تولید در آینده، باید توافقی در زمینه تعادل بخشی به بازار عرضه و تقاضا داشته باشند. از سویی دیگر با رشد قیمت نفت اوپکی ها و غیر اوپکی ها، تقاضا برای نفت دریای شمال افزایش یافته و همین افزایش تقاضا، می تواند موجب افزایش قیمت آن شود.
