راهبرد استکبار در دوره پسا داعش/ پشت پرده حمایت صهیونیست ها از استقلال کردهای عراق

گروه بین الملل- طی سالهای اخیر کشورهای اسلامی منطقه خاورمیانه به بلای خانمان سوز افراط‌گرایی دچار بوده‌اند چرا که دنیای استکبار با هدف مستهلک کردن توان جهان اسلام، در صدد بازآفرینی جنگ‌های مذهبی سی‌ساله در میان مسلمانان برآمد.

به گزارش افکارنیوز، توضیح آنکه جنگ‌های سی‌ساله، به درگیری‌های پیروان دو مذهب کاتولیک و پروتستان در فاصله سالهای ۱۶۱۸ تا ۱۶۴۸ اطلاق می‌گردد که در منطقه اروپای مرکزی رخ داد و تبعات زیانبار فراوانی برجای گذاشت.

به همین منظور در آوریل ۲۰۱۳ گروهی تروریستی موسوم به حکومت اسلامی عراق که انشعابی از القاعده به شمار می‌رفت با پشتیبانی جبهه استکبار به سوریه و سپس عراق حمله کرد و با تصرف قسمت‌هایی از سوریه و عراق نام خود را به دولت اسلامی عراق و شام تغییر داد.

این گروه تروریستی که به اختصار "داعش" نامیده می‌شود دارای گرایش سلفی‌گری بوده، به نام اجرای دستورات اسلام و مبارزه با بدعت، به تکفیر قشر کثیری از مسلمانان می‌پردازد و در مناطق تحت سیطره خود مبادرت به کشتار بی‌رحمانه آنان می‌نماید؛ این امر با هدف ایجاد تفرقه و تنفر مذاهب اسلامی از یکدیگر صورت گرفت که ذیل پروژه ایجاد جنگ مذهبی سی‌ساله در میان مسلمانان تعریف می‌شود.

داعش که در ابتدا توانست موفقیت‌های چشمگیری کسب کند و موجی از وحشت در سوریه و عراق ایجاد نماید؛ با هم‌افزایی نیروهای مقاومت، رفته‌رفته به عقب رانده شد و اکنون پس از آزادسازی موصل و حلب، این گروه تروریستی دچار افول شده است و اندکی تا اضمحلال فاصله‌ دارد.

در این شرایط و با توجه به اتمام تاریخ مصرف داعش، جبهه استکبار استراتژی دیگری برای بی‌ثبات سازی کشورهای اسلامی اتخاذ کرده است که عبارت است از فعال کردن گسل‌های قومیتی؛ استخوان‌هایی لای زخم، که عمدتا سال‌ها پیش توسط انگلستان تعبیه شده‌اند.

بارزترین نمونه این تلاش را اکنون در کشور عراق شاهد هستیم که رژیم‌صهیونیستی بی پرده از جدایی‌طلبی اقلیم کردستان عراق حمایت می‌کند به نحوی که نتانیاهو چندی پیش در دانشگاه تل‌آویو گفت: «کردها مردمی سلحشور هستند که تعهد و میانه‌روی سیاسی خود را اثبات کرده‌اند. آن ها لیاقت استقلال سیاسی را دارند.»

هدف رژیم صهیونیستی از استقلال اقلیم کردستان این است که علاوه بر تضعیف دولت مرکزی عراق، تمایلات جدایی‌طلبانه را در مناطق کردنشین ترکیه و سوریه را نیز برانگیزد.

با توجه به معارضه اکراد ترکیه و سوریه با دولت‌های مرکزی، احتمال تشدید فعالیت‌های استقلال‌طلبانه در این کشورها وجود دارد اما از آنجا که کردها اولین اقوام ایرانی هستند که به این سرزمین وارد شده‌اند و پیوندی وثیق با ایران دارند، این توطئه در ایران کارساز نخواهد بود؛ مع الوصف دولتمردان بایستی با هوشیاری تحرکات این رژیم را رصد نموده و از اقداماتی که موجب تحریک گسل‌های قومیتی می‌گردد اجتناب نمایند.

محمدسعید ابراهیمی