پارلمان انگلیس نامه اعضای کمیته روابط بین‌الملل مجلس اعیان به بوریس جانسون، وزیر امور خارجه این کشور، را در حمایت از توافق هسته‌ای ایران منتشر کرد.
متن نامه لرد هاول گیلفورد، رئیس کمیته روابط بین الملل مجلس اعیان انگلیس، به بوریس جانسون به شرح زیر است:
من این نامه را به نیابت از اعضای کمیته روابط بین‌الملل درباره برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) می‌نویسم. زمان آن فرا رسیده است تا آینده این توافق را مد نظر قرار دهیم. رئیس جمهور مکرون اخیرا بر حمایت مداوم فرانسه در ارتباط با این توافق تأکید کرد. در همین حال، رویکرد دولت آمریکا و کنگره این کشور ممکن است سبب به خطر افتادن توافق هسته‌ای شود. انگلیس، به عنوان یکی از مذاکره کنندگان کلیدی این توافق، باید در حمایت خود از توافقی که در جلوگیری از «تولید تسلیحات هسته‌ای از سوی ایران» موفق عمل کرده است، صریح باشد. هر گونه اقدام یکجانبه بیشتر از سوی آمریکا با هدف ایجاد مانع (بر سر راه اجرای توافق هسته ای) مغایر با منافع امنیتی و بلندمدت انگلیس در منطقه است، منافعی که در چارچوب جلوگیری از «تولید یک سلاح هسته‌ای از سوی ایران» و در پیش گرفتن روابط سازنده‌تر با ایران است.
گزارش ما همچنین سبب در پیش گرفتن تلاش‌های قابل توجهی برای پاسخ دادن به سوالات در زمینه حمایت و اجرای توافق هسته‌ای و همچنین مد نظر قرار دادن طرح توافقی شد که دوام طولانی مدت توافق را تضمین می‌کند. علاوه بر این، ما در این باره ابراز تأسف می‌کنیم که سیاست آمریکا در اعمال تحریم یک مانع جدی بر سر گشایش بخش بانکی و جذب سرمایه گذاری‌های جدید در ایران دو عنصر کلیدی در توافق هسته‌ای بوده است.
توصیه این کمیته به صورت خاص این است که طرف‌های برجام باید هر چه زودتر آنچه را که باید بعد از توافق انجام دهند، در پیش بگیرند. باور ما بر این است که مفاد برجام به صورت استاندارد بین‌المللی در بیاید تا ایران به یک مورد خاص تبدیل نشود. این گزارش به طور مفصل به این موضوع پرداخته است که کدام مفاد خاص برجام از قبیل: محدودیت‌های غنی‌سازی و رژیم نظارت و بازرسی ممکن است در این رویکرد اصلاح پذیرتر باشند.
واکنش دولت نه در راستای پذیرش و نه رد این پیشنهادها است و صرفاً گفته است که از طرح‌های بلند مدت با هدف جلوگیری از دستیابی ایران و دیگر کشور‌ها به قابلیت تسلیحات هسته‌ای استقبال می‌کند.
از زمان انتشار گزارش ما و واکنش‌های شما، چهل و هفت تن از کارشناسان سیاست خارجی و سیاست‌گذاران آمریکایی، نامه‌ای سرگشاده نوشتند و در آن با قاطعیت از برجام حمایت کردند و از امضاکنندگان برجام خواستند گفتگو‌ها را بر سر توافق بعدی آغاز کنند که می‌تواند سبب گسترش محدودیت‌ها بر برنامه هسته‌ای ایران شود و «رویکرد‌هایی را مد نظر دهند که بر اساس برجام محدودیت‌های هسته‌ای را بر مبنای منطقه‌ای گسترش می‌دهد.»
در بحبوحه چنین سیاستی، ناامید کننده است که دولت موضعی توسعه یافته‌تر اتخاذ نمی‌کند. آیا بررسی‌های بیشتری در ارتباط با این دو موضوع انجام شده است؟
در نهایت این که، ما از دولت می‌خواهیم در حمایت خود از برجام -با وجود تعلل آمریکا- صریح و آشکار عمل کند. آیا می‌توانید به ما اطمینان دهید که این موضع دولت انگلیس خواهد بود و به ما نشان دهید که فرصت‌های کلیدی بعدی برای دولت انگلیس به وجود خواهد آمد تا حمایت سازنده خود را از برجام نشان دهد؟
