تیم ملی ایران پس از جام جهانی 98 حضور در دو جام جهانی را تجربه کرده است. جام جهانی 2006 آلمان و جام جهانی 2014 برزیل. در هر دو جام جهانی تیم ملی در گروه خود با تیمی آفریقایی همگروه شده بود. سال 2006 تیم ملی آنگولا یکی از همگروهی های ما بود و سال 2014 تیم ملی نیجریه.
با توجه به سیدبندی رقابت ها و همین طور تجربیات گذشته احتمال اینکه تیم ملی در جام جهانی 2018 با تیمی از آفریقا همگروه شود وجود دارد در نتیجه برگزاری دیدار دوستانه مقابل تیم های آفریقایی می تواند تجربه تیم ملی را در مصاف احتمالی با یک تیم آفریقایی در جام جهانی بالا ببرد. از طرفی در دو جام جهانی قبلی که حضور داشتیم موفق به عبور از این تیم ها نشدیم و سهم تیم ملی دو تساوی در مصاف با آنگولا و نیجریه بوده است. در شرایطی که هم پیش از جام جهانی 2006 و هم جام جهانی 2014 امید داشتیم 3 امتیازی که از گروهمان کسب می کنیم مقابل تیم های آفریقایی رقم بخورد.
کی روش فرض را بر این می گیرد که تیم ملی در گروهش با دو تیم اروپایی و یک تیم آفریقایی هم گروه شود. یا اینکه تیمی از آمریکای جنوبی در کلاس آرژانتین، برزیل و کلمبیا سرگروه باشد و تیم ملی همگروه یک تیم اروپایی و یا آفریقایی باشد. در هر دو حالت برای صعود از گروهمان حداقل به 4 امتیاز نیاز داریم. با فرض بر اینکه تیم ملی مقابل سرگروه گروهش شکست بخورد مقابل دومین قدرت گروه مساوی کند برای صعود باید مقابل ضعیف ترین حریفش به پیروزی برسد حریفی که می تواند تیمی از آفریقا باشد.
دیدار دوستانه با توگو را به فال نیک می گیریم هر چند تیم های بسیار بهتری در قاره آفریقا برای دیدار دوستانه حاضر هستند. تیم ملی توگو مدت هاست قدرت سابق را در آفریقا ندارد و حتی موفق به صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی در این قاره نشده است.
