دختران ما امروز کارهایی را انجام می دهند که پروسه ای طولانی مدت از همگانی شدن و تثبیت در ذهن جامعه را طی کرده اند. هر کاری که در مراسم عروسی خود انجام می دهید، از لباسی که انتخاب می کنید گرفته تا این که چه کسی دست شما را در دست داماد خوشبخت بگذارد، همه و همه پر از مفاهیم مرد سالارانه ایست که طی صدها و شاید هزاران سال ملکه ی ذهن ما شده اند.
البته که دانستن این موضوع مانع از تمنای شما برای اجرای این سنت ها نمی شود. مثلا پوشیدن تور عروس در روز عروسی، همیشه کنجکاو بوده ام که این سنت از کجا نشأت گرفته است؟ صرفنظر از زیبایی و دلربا بودن آن، تورها می توانند مشکل قدیمی گریه ی عروس را هنگام پیوستن به خانواده ی جدیدش بپوشانند. در حالیکه داماد به سختی تلاش می کند تا احساساتی نشود، اشکی که از گونه ی عروس جاری می شود از دید مهمانان مخفی می ماند. جالب این که سنت انداختن تور روی سر حتی از لباس سفید عروسی هم قدیمی تر است.
گفته می شود که این سنت بخشی از فرهنگ یونان و مردم روم باستان بوده است تا شر سایه ی ارواح خبیث را از سر عروس کم کند. طبق اعتقاد آنها پوشاندن صورت عروس باعث استتار آنهاست و همراهان عروس به عنوان طعمه های شیطان وی را همراهی می کنند. پس از مدتی معنای تور تحت تأثیر مضامین مذهبی قرار می گیرد.
در بسیاری از ادیان از جمله مسیحیت و یهودیت تور سفید نماد نجابت و فرمانبریست. همچنین برداشتن تور از صورت عروس توسط داماد نشانه ی انتقال مالکیت او از پدر به همسر است. در برخی از کتاب های تاریخی آمده است که از تور برای تار کردن دید و در نتیجه محدود کردن حرکت عروس استفاده می شده است.
این مسئله باعث کاهش احتمال فرار عروس از ازدواجی احتمالا اجباری می شده است. اینگونه برمی آید که لباس های عروس دنباله دار نیز برای ممانعت از فرار طراحی شده اند. حتی همراهی پدر عروس هنگام پیوستن وی به داماد نیز به خاطر کمبود دید عروس بوده است.
بله، در سال ۲۰۱۷ انجام این سنت ها دیگر برای این دلیل صورت نمی پذیرد. بنابراین اگر قصد پوشیدن تور در مراسم عروسی خود را دارید بهتر است تا قبل از مراسم، زیبایی آن روی صورت خود را بیازمایید. بعید می دانم که در سال ۲۰۱۷ میلادی نیازی به مانع فرار داشته باشید.
