لزوم تحت پوشش بیمه قرار گرفتن خدمات توانبخشی

تحت پوشش قرار گرفتن خدمات توانبخشی هنوز در اولویت سازمان‌های بیمه‌گر قرار نگرفته است؛ به سرانجام نرسیدن بیمه‌ توانبخشی، فشار اقتصادی بر خانواده‌ها و اجرا نشدن برنامه‌های تدوین شده در این حوزه نشانه‌ای از صحت این موضوع است.

 وزیر بهداشت از سالیانه چهار میلیون از کارافتادگی در کشور به دلیل حوادث و تصادفات قابل پیشگیری خبر می‌دهد؛ رقمی که بخشی از آن را بیماران نیازمند به دریافت خدمات توانبخشی تشکیل می‌دهند. پیش از این نیز مشاور وزیر بهداشت و دبیر شورای راهبردی توانبخشی از تدوین پروتکل‌های درمانی توانبخشی پزشکی برای شش بیماری خبر داده بود و وزارت بهداشتی‌ها هم از برنامه‌هایشان برای افزوده شدن تخت‌های جدید توانبخشی و اختصاص تخت به بیماران نیازمند به دریافت این خدمات در بیمارستان‌های عمومی سخن گفته بودند؛ تصمیماتی که هنوز چندان عملیاتی نشده‌اند و بی‌تردید بی‌توجهی به آن‌ها می‌تواند عوارض مالی و جانی برای بیماران به دنبال داشته باشد.

دکتر محمدعلی جغتایی- مشاور وزیر بهداشت و دبیر شورای راهبردی توانبخشی- در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه بیمه خدمات توانبخشی سربار نیستند، افزود: بیمه توانبخشی مانند بیمه خدمات درمانی ضروری است و این حوزه نیز مانند درمان، جزئی از خدمات حوزه سلامت محسوب می‌شود. اهمیت این نوع بیمه از بیمه‌های درمانی بیشتر است؛ چون افراد برای درمان بیماری خود ممکن است یک یا دوبار به پزشک مراجعه کنند، ولی خدمات توانبخشی پیوسته هستند و بیمار باید دفعات زیادی برای دریافت این خدمت مراجعه کند.

وی افزود: بیماران ممکن است برای دفعات اول یا دوم هزینه کنند ولی به دلیل هزینه‌های بالای این خدمات نمی‌توانند روند درمان خود را ادامه دهند. این هزینه‌ها کمر بیماران را می‌شکند. کسی که مشکل نخاعی پیدا می‌کند اگر بتواند خدمات توانبخشی دریافت کند، دچار بیماری‌های کلیوی، ادراری و گوارشی نمی‌شود.

وی این روند را باعث ناقص ماندن خدمات توانبخشی و بازنگشتن بیمار به جامعه دانست و افزود: ادامه ندادن دریافت خدمات توانبخشی عوارض تازه‌ای برای بیماران ایجاد می‌کند که باعث می‌شود آنها دوباره به خدمات درمانی نیازمند شوند؛ یعنی بار اضافه‌ای برای بیمه‌ها ایجاد می‌شود. این در حالی است که خدمات درمانی تحت پوشش بیمه هستند است. در پروتکل‌های درمانی بیمارانی که از استنت قلبی استفاده می‌کنند، آمده است که باید از خدمات توانبخشی استفاده کنند، در غیر این صورت ممکن است دوباره به جراحی نیازمند شوند.

دبیرشورای راهبردی توانبخشی همچنین با بیان اینکه  سالیانه  ۵۰ هزار بیمار جدید به بیمه توانبخشی نیاز دارند، اضافه کرد: اگر خدمات توانبخشی تحت پوشش قرار گیرند، بار نظام سلامت و بیمه‌ها نیز کاهش می‌یابد؛ به همین دلیل یکسال پیش با همکاری معاونت درمان وزارت بهداشت بسته محدود خدمات توانبخشی را با استفاده از پروتکل‌های بین‌المللی تعریف کردیم که از طرف این معاونت به شورای عالی بیمه فرستاده شده، ولی هنوز خبری از تصویب آن نشده است. از رسانه‌ها انتظار داریم این موضوع را پیگیری کنند تا حداقل فعلا این بسته برای گروه‌های خاص که شرایط پیچیده‌ای دارند، تعریف شود تا در صورت ارائه این خدمات  در مراکز جامع توانبخشی یا بیمارستان‌ها از خدمات توانبخشی که تحت پوشش بیمه قرار گرفته‌اند، استفاده کنند.

جغتایی با تاکید بر اینکه این خدمات باید به صورت تیمی ارائه شوند،  افزود: بسته خدمات توانبخشی فقط بخشی از اقدامات مربوط به یک نوع خدمت را پوشش نمی‌دهد، بلکه  باید سهم تمام اعضای گروه درمان در آن دیده شود و مجموعه‌ای از بیماری‌های این حوزه را نیز در بر می‌گیرد.