حجت‌الاسلام «محسن قرائتی» استاد تفسیر قرآن کریم بیش از 30 سال است به تدریس معارف قرآن و اهل‌بیت(ع) می‌پردازد و سال‌ها است که پنج‌شنبه‌ها در برنامه درس‌هایی از قرآن میهمان خانه‌های ایرانیان است.
در ادامه بخشی از تفسیر قرآن حجت‌الاسلام قرائتی در برنامه درس‌هایی از قرآن با موضوع «خشونت‌های لازم» که در 18 تیرماه سال 1366 ایراد شده است، تقدیم می‌شود.
- قرآن می‌گوید: «تَبَّتْ یَدا أَبی لَهَبٍ وَ تَبَّ»(مسد/1). «تَبَّتْ» نفرین است یعنی قطع بشود. برای اینکه «ابی لهب» کافر بود. قرآن می‌فرماید: «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ»(فتح/29). کافر هستند، شما باید نسبت به کافر «اشداء» داشته باشید. قرآن می‌فرماید: به کفار بگو «لَکُمْ دینُکُمْ وَ لِیَ دینِ»(کافرون/6) و در جای دیگر داریم که اگر نزدیکترین فامیلت «إِنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَ عَلَى الْإیمانِ»(توبه/23) طرفدار کفر بود، شما با او قطع رابطه کن.
- آیات درباره کفر: 1- «تَبَّتْ یَدا أَبی لَهَبٍ وَ تَبَّ» 2- «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» 3- «لَکُمْ دینُکُمْ وَ لِیَ دینِ»، 4- «إِنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَ عَلَى الْإیمانِ» آیات زیادی داریم که انسان در برابر کافر باید خشونت داشته باشد.
- خدا نسبت به پیغمبرش تشر می‌زند. «لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُک»(زمر/65) اگر مشرک بشوی همه کارهایت را پودر می‌کنم. «وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذی أَوْحَیْنا إِلَیْک»(اسراء/86). اگر بخواهیم آنهایی که به تو وحی کردیم، از تو می‌گیریم. در جای دیگر می‌گوید: «وَ تَاللَّهِ لَأَکیدَنَّ أَصْنامَکُمْ»(انبیاء/57) بخدا قسم بت‌هایتان را تکه تکه می‌کنم.
- حدیث داریم کسی که فساد ببیند با دست و فکر، زبان و روحش تنفر و انزجار از خودش نشان ندهد «فَهُوَ مَیِّتٌ بَیْنَ الْأَحْیَاءِ»(تهذیبالأحکام، ج6، ص181) مرده است.
- امیرالمومنین(ع) می‌فرماید: «وَ قَدْ تَرَوْنَ عُهُودَ اللَّهِ مَنْقُوضَةً فَلَا تَغْضَبُونَ»(نهجالبلاغه، خطبه 106). به یک عده می‌گوید: «ای بی غیرتها! پیام‌ها و حرف‌های خدا از بین می‌رود، ولی شما خم به ابرو نمی‌آورید؟ چقدر بی غیرت هستید. چرا غیظ نمی‌کنید. البته یک جاهایی باید ستارالعیوب باشیم.
- قرآن برای منافق زنده می‌گوید: «وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ»(توبه/73) یعنی نسبت به منافق غلیظ باش. برای منافق مرده قرآن می‌گوید: «وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ»(توبه/84) سر گور منافق نروید... «وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً» به مرده‌اش نماز نخوانید و سر گورش هم نروید. نسبت به زنده‌اش هم خشن باشید.
- اگر کسی قانون خدا را تغییر می‌دهد، باید با او به خشونت برخورد کنیم. خدا در قرآن یک جوری با پیغمبرش حرف می‌زند که انگار هیچ رودرواسی ندارد. گاهی آیه می‌گوید: «إِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ»(زخرف/43)، «وَ إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»(قلم/4) آیات زیادی داریم که از پیغمبر تجلیل می‌کند، اما گاهی هم می‌گوید: «وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاویلِ لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمینِ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتینَ»(حاقه/46-44). اگر خواسته باشی غیر از آنچه به تو گفته‌ایم بگویی، شاهرگ تو را می‌زنیم «لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتینَ» رگ‌های گردنت را قطع می‌کنیم. با اینکه خدا رحمت للعالمین است و پیغمبرش را هم «رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»(انبیاء/107) قرار داده است، اما اگر بنا شد قانون خدا جور دیگر معنا شود، با کسی رودرواسی نداریم.
