جریان اصلاحات به هر طریقی در این چند روزه مخالفت خود را با ترکیب کابینه روحانی بیان کرده است. از عدم بکارگیری وزیر زن در کابینه تا لابی اشخاص خاص و عقب مانده این جریان از کورس رقابت گرفته تا استفاده از وزرای غیرهمسو با این جریان از جمله موارد اعتراضی فعالان و رسانه‌های اصلاح‌طلب نسبت به کابینه پیشنهادی روحانی بوده است.
ادبیات سازی اصلاحات برای پنهان کردن سهم‌خواهی
اصلاح‌طلبان ادبیات خاصی را نیز در این عرصه تولید کرده‌اند تا از شدت سهم‌خواهی سیاسی جناحی خود در ذهن افکارعمومی بکاهند و آنرا را موضوع مقبولی در میان جامعه جلوه دهند. «عدم استفاده از حضور زنان در کابینه»، «وزرای همسو و غیرهمسو»، «ضعیف خواندن وزرای پیشنهادی غیرهمسو»، «یادآوری تاریخ تلخ اصلاحات»، «وفاداری به رای ۲۴ میلیون نفری که به روحانی رای داده اند» و غیره از جمله واژه‌سازی رسانه‌ای برای پنهان کردن هدف اصلی این جریان یعنی سهم‌خواهی سیاسی است.
در این عرصه روزنامه رادیکال قانون با انتقاد از ترکیب کابینه پیشنهادی روحانی نوشت: « با مشخص شدن ترکیب پیشنهادی وزیران ، تاحدودی بسیاری از شایعات هفته‌های قبل مبنی بر حضور افراد جهت‌دار با مطالبات مردم در دولت، رنگ واقعیت به خود گرفت . خبری از حضور زنان در کابینه نبود و اسامی بسیاری از افراد ضعیف دولت قبل نیز دوشادوش افراد مثبت دولت در لیست به چشم می خورد . قبل از انتخاب وزرا، برخی انتقادات نسبت به شایعات حضور گزینه ها غیرهمسو با مردم مطرح شد اما عده ای آن را به پای سهم خواهی نوشتند.»
درس دادن به روحانی با یادآوری تاریخ تلخ اصلاحات/ اصلاحات سرمست از رای ۲۰ میلیونی هم شکست خورد
این روزنامه اصلاح‌طلب با هشدار نسبت به تکرار اتفاقات جریان اصلاحات ادامه داد: « در دولت دوم اصلاحات جناح‌های حامی دولت سرمست از رای بیست میلیونی خود در سال ۸۰ بودند . آن روزها کسی خطر شکست در انتخابات پیش رو را جدی نمی‌گرفت و بیشتر کارشناسان معتقد بودند که تمایل مردم همچنان به حضور هم فکران دولت اصلاحات است . همین محاسبات اشتباه بود که کشور را متوجه نتایج جبران ناپذیر انتخابات ۸۴ کرد. آن ها با تعدد کاندیدا که از اختلافات مدت ها پیش اردوگاه اصلاحات منتج می‌شد، موجبات شکست خود را فراهم کردند .»
این روزنامه در انتها با عنوان «درسی برای روحانی» افزود: «اگر دولت نیز به انتقادات اهمیت ندهد ، احتمال رخ دادن مجدد چنین رویدادهایی وجود دارد . حسن روحانی باید عملکرد خود را جدی بگیرد چرا که توسط خودی و غیرخودی عملکرد او زیر ذره بین است.اگر احترام به آرای مردم در تمام مراحل، چه انتخاب وزرا و چه سیاست‌های پیش روی دولت صورت نگیرد و اگر از سوی دیگر، عده ای از حامیان به خاطر نظرات جناحی و به دور از انصاف، اقدام به تخریب دولت کنند، تبعات جبران ناپذیری می تواند در انتظار حامیان تفکر اعتدال و اصلاحات در دو انتخابات پیش روی مجلس و ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ باشد.»
