این مطالعه که در دانشگاه آنجلیا راسکین/Anglia Ruskin انگلیس انجام شد، نشان می دهد که هم اکنون نزدیک به 36 میلیون نفر در سراسر جهان نابینا هستند و این رقم تا سال 2050 با توجه به افزایش میانگین سنی جمعیت جهان، احتمالا به 115 میلیون نفر افزایش می یابد.
همچنین تحلیل داده های به دست آمده از مطالعه یادشده در 188 کشور جهان نشان می دهد تعداد افرادی که با مشکل کم بینایی های جزئی، متوسط و شدید روبرو هستند (مشکلاتی که با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی تصحیح نمی شود) نیز سه برابر شده و از 217 میلیون نفر به 588 میلیون نفر در همین بازه زمانی خواهد رسید.
پروفسور روپرت بورن/Prof Rupert Bourne محقق مسئول این مطالعه می گوید: حتی مشکل کم بینایی جزئی نیز می تواند زندگی یک فرد را تحت تاثیر قرار دهد؛ برای نمونه با کاهش استقلال فرد زیرا در بسیاری موارد دیگر امکان رانندگی ندارد.
بر پایه این گزارش ها، ساکنان جنوب و شرق آسیا بیش از دیگر مناطق با مشکلات بینایی روبرو هستند؛ همچنین بخش هایی از زیر صحرای آفریقا آمار بالایی از کم بینایی دارند.
نویسندگان این مطالعه خواستار سرمایه گذاری بیشتر در درمان مشکلات بینایی مانند جراحی آب مروارید و ارائه خدمات دیگر مانند در دسترس بودن عینک برای تصحیح دید هستند.
روپرت بورن می گوید: سرمایه گذاری در این بخش به معنای بازگشت قابل توجه هزینه ها خواهد بود. راه های آسانی برای تغییر این وضعیت در مناطق در حال توسعه وجود دارد. این راه ها ارزان است و هزینه های نهایی کشورها را به دلیل بازگشت بیماران به بازار کار کاهش می دهد.
خیریه نجات بینایی/Sightsavers که در بیش از 30 کشور برای جلوگیری از نابینایی های قابل پیشگیری فعال است از افزایش موارد ابتلا به نابینایی خبر داده است. عمران خان یکی از اعضای این خیریه می گوید: به دلیل افزایش طول عمر و شیوع بیماری های مزمن انتظار داریم نابینایی مطلق در کشورهای فقیر روی دهد.
وی افزود: نظام های بهداشت و درمان در کشورهای در حال توسعه باید بهبود یابند و جراحان و پرستاران بیشتری برای ارائه خدمات و آموزش های مرتبط با نابینایی در این کشورها آموزش ببینند.
