آندرانیک تیموریان با عقد قراردادی یک ساله به تیم فوتبال گسترش فولاد تبریز پیوست تا لیگ هفدهم را با این تیم تبریزی تجربه کند. گسترش فولاد هفتمین تیم از لیگ برتر، سومین تیم تبریزی، هشتمین تیم ایرانی و سیزدهمین تیم باشگاهی است که آندرانیک تیموریان با پیراهن آن به میدان می‌رود تا از این حیث به یک رکورد جالب توجه برسد.
تیموریان که در تیم‌های پایه استقلال رشد کرد و به فوتبال ایران معرفی شد، بعد از جدایی از امیدهای استقلال به تیم عقاب پیوست تا این تیم اولین تیمی باشد که وی در رده بزرگسالان در آن بازی کرده است. تیموریان بعد از یک فصل حضور در تیم عقاب راهی تیم ابومسلم شد تا دوران طلایی فوتبال خود را در مشهد آغاز کند. در اوایل دهه هشتاد خط میانی رویایی تیم ابومسلم توسط آندو، مجتبی جباری و حسین بادامکی شکل گرفته بود.
تیموریان در خط میانی سیاه جامگان آنقدر خوش درخشید که برای اولین بار به پیراهن ملی رسید و بعد از درخشش در ترکیب تیم ملی کشورمان در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان مورد توجه تیم بولتون انگلستان قرار گرفت تا از ابومسلم مستقیم لژیونر شود.
آندو از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ در این تیم لیگ برتری انگلستانی عضویت داشت اما توفیق چندانی در این تیم نداشت و تعداد بازی های او بیشتر از ۲۰ نشد. وی در پایان فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ از این تیم لیگ برتری جدا شد و به تیم فولام پیوست. اما در این تیم به یک نیمکت نشین تبدیل شد و این باشگاه در سال ۲۰۰۹ ملی پوش ایرانی‌اش را به صورت قرضی به تیم بارنزلی فرستاد تا تیموریان حدود ۱۱ بازی با پیراهن این تیم داشته باشد. تیموریان در سال ۲۰۱۰ به تیم فولام بازگشت اما چون باز هم شانس بازی نداشت تصمیم گرفت به فوتبال ایران بازگشته تا موقعیت خوبی که در تیم ملی داشت را از دست ندهد.
تیموریان در مجموع ۴ سال حضورش در فوتبال انگلستان ۳۲ بازی در سه تیم انجام داد و تنها ۲ بار موفق به گلزنی شد.
برخلاف خیلی از پیش‌بینی ها مقصد آندو در ایران نه استقلال بود و نه دیگر تیم‌های مدعی آن زمان. بلکه او به تبریز رفت و پیراهن سرخ تراکتورسازی را بر تن کرد تا بازگشت باشکوهی به فوتبال ایران با پیراهن تراکتورسازی داشته باشد. این برای اولین بار بود که آندو حضور در فوتبال تبریز را تجربه می کرد.
وی بعد از یک فصل حضور در تیم تراکتورسازی به استقلال بازگشت و برای اولین بار بعد از جدایی از تیم امیدهای استقلال با پیراهن تیم بزرگسالان این باشگاه در فوتبال به میدان رفت. وی دو فصل با پیراهن آبی‌های پایتخت به میدان رفت و بعد از درخشش در این تیم به لیگ ستارگان قطر رفت. «الخریطات» اولین تیم قطری بود که کاپیتان سابق تیم ملی ایران در آن بازی کرد. طول دوران حضور آندو در این تیم به بیشتر از یک فصل نرسید و تیموریان با ۲۰ بازی و بدون گل زده الخریطات را ترک کرد و بار دیگر به استقلال بازگشت.
تیموریان در بازگشت دوباره‌اش به استقلال یک و نیم فصل در این تیم بازی کرد و بعد از آن که با امیر قلعه نویی به مشکل برخورد، این تیم را به مقصد تراکتورسازی ترک کرد تا دومین مقطع حضور خود در این تیم را تجربه کند. گل زدن به استقلال قلعه نویی و کندن ستاره های ژنرال از روی شانه معروف ترین صحنه‌ای بود که این بازیکن در دومین مقطع حضورش در تراکتورسازی خلق کرد. آندو در حضور دوباره‌اش در تراکتورسازی ۳ بار موفق به گلزنی شد که یکی از این سه گل به تیم استقلال بود.
وی در پایان فصل یکبار دیگر مسافر قطر شد و این بار تیم ام‌صلال مقصد این ملی پوش ایرانی بود. آندو فصل و یا بهتر بگوییم نیم فصل متوسطی را با ام صلال پشت سر گذاشت تا شانس مجددی برای حضور در لیگ ستارگان قطر نداشته باشد. در واقع ام‌صلال آخرین تیم خارجی بود که کاپیتان سابق تیم ملی کشورمان در آن بازی کرد.
تیموریان در بازگشت دوباره به ایران پیراهن تیم سایپا را بر تن کرد. آندو در نیم فصل حضورش در تیم سایپا اصلا دوران موفقی را تجربه نکرد و مصدومیت‌های پی‌درپی گریبان این بازیکن را گرفت تا در یک نیم فصل بیشتر از ۴ بار با پیراهن این تیم به میدان نرفته باشد.
این بازیکن ابتدای لیگ شانزدهم به تیم ماشین سازی پیوست تا گرانترین بازیکن تاریخ این باشگاه باشد و در حالی که نیم فصل به امید بازگشت به استقلال با هر زحمت و قیمتی که شد رضایتنامه‌اش را از این باشگاه دریافت کرد، با محرومیت استقلال از نقل و انتقالات مواجه شد و به ناچار پیراهن تیم نفت تهران را بر تن کرد و با این تیم به قهرمانی جام حذفی رسید. به احتمال زیاد این آخرین جامی بود که آندو بعنوان بازیکن بالای سر برد.
بازیکن پیشین استقلال و نسبتا بسیاری از تیم‌های دیگر که جایگاهش در تیم ملی را مدت هاست از دست داده است و حالا امیدش برای حضور در جام جهانی روسیه پایین آمده است، بار دیگر به تبریز بازگشت و اینبار پیراهن تیم گسترش فولاد تبریز را بر تن کرد.
تیموریان در دو فصل اخیر هر نیم فصل پیراهن یک تیم را بر تن داشته است و اگر او با همین روند پیش برود ممکن است در نیم فصل از گسترش جدا شود.
این بازیکن باتجربه و کهنه کار فوتبال کشورمان تاکنون برای ۸ تیم باشگاهی در ایران و ۵ تیم باشگاهی در خارج از ایران بازی کرده است. او پیراهن ۳ تیم انگلستانی و ۲ تیم قطری را بر تن کرده است. تیموریان در ایران تنها در شهرهای تهران، مشهد و تبریز فوتبال بازی کرده است و در تیم‌های استقلال و تراکتورسازی بیشتر از یک مقطع بازی کرده است. در حالی که چهار تیم تبریزی تراکتورسازی، ماشین سازی، گسترش فولاد و شهرداری تبریز سابقه حضور در لیگ برتر را دارند، این بازیکن برای سه تیم از این چهار تیم بازی کرده است و تنها برای تیم شهرداری تبریز در لیگ برتر توپ نزده است.
تیموریان تاکنون ۱۶۲ بار در لیگ برتر به میدان رفته که در این میان او با ۶۱ بازی با پیراهن استقلال بیشترین بازی را برای این تیم داشته است و با ۴ بازی برای سایپا کمترین بازی را برای این تیم داشته است. وی در این ۱۶۲ بازی ۹ بار موفق به گلزنی شده است که زدن ۴ گل با پیراهن تراکتورسازی بیشترین گل‌های خود را برای این تیم به ثمر رسانده است.
وی در تمام سال هایی که خارج از فوتبال ایران توپ زد در مجموع ۵۹ بار با پیراهن ۵ تیم بولتون، فولام و بارنزلی از انگلستان و دو تیم ام صلال و الخریطات قطر انجام داده است و در مجموع این ۵۹ بازی تنها ۲ بار موفق به گلزنی شده که هر دو گل را برای تیم بولتون به ثمر رسانده است.
آندو از تعداد ۵۹ باری که با پیراهن ۵ تیم خارجی به میدان رفته است با انجام ۲۰ بازی برای بولتون بیشترین تعداد بازی را برای این تیم داشته و برای تیم فولام تنها یک بار به میدان رفته که طبیعتا کمترین تعداد بازی را برای این تیم انجام داده است.
افتخارات این بازیکن در رده باشگاهی به دو بار قهرمانی در جام حذفی خلاصه می شود. وی ابتدا در سال ۹۱ با استقلال به این افتخار رسید و در سال ۹۶ با پیراهن تیم نفت تهران جام حذفی را برای دومین بار بالای سر برد. نکته عجیب این است که آندو هرگز طعم قهرمانی لیگ برتر با پیراهن هیچ تیمی را نچشیده است.
آندرانیک تیموریان با داشتن سابقه بازی در یک تیم از مشهد، (با احتساب گسترش فولاد) ۳ تیم از تبریز و ۴ تیم از تهران مجموعا در ۸ تیم تهرانی، ۳ تیم انگلستانی و ۲ تیم قطری و با برتن کردن پیراهن ۱۳ تیم باشگاهی دارای یک رکورد جالب در این زمینه باشد.
