علیرضا محبیان کارشناس مذهبی گفت: دهه کرامت که فاصله زمانی بین ولادت با سعادت حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) را در بر می گیرد، روزهای بسیار پر خیر و برکتی است که مومنان اگر هوشیار باشند، به خوبی می توانند از این دهه بهره بگیرند.
وی ادامه داد: از مهم ترین اعمالی که دوست‌داران خاندان اهل بیت (ع) در دهه کرامت می توانند انجام دهند این است که تلاش خود را به کار بگیرند تا در این زمان حرم مطهر امام رضا (ع) و حضرت فاطمه معصومه (س) را زیارت کنند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: بهتر است اگر شیعیان در دهه کرامت به زیارت این امام هشتم (ع) و خواهر بزرگوارشان رفتند، زیارت نامه مخصوص این بزرگواران را بخوانند و از ثواب و ارزش بسیار زیاد آن بهره مند شوند.
وی در ادامه صحبت های خود اظهار کرد: به طور معمول روزه گرفتن در برخی از روزهای هر ماه از ثواب و ارزش بسیار زیادی برخوردار است از این رو شایسته است مومنان برای کسب ثواب هرچه بیشتر برخی از روزهای ماه ذی القعده را روزه بگیرند.
محبیان افزود: با توجه به قرار گرفتن دهه کرامت در ماه ذی القعده، اگر فرد مومنی تصمیمی برای روزه گرفتن دارد، بهتر است از این مدت طلایی استفاده کند و در این زمان روزه بگیرد.
وی همچنین یادآور شد: خواندن نمازی که انس بن مالک آن را از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده است در روزهای یکشنبه ماه ذی القعده از ثواب بسیاری برخوردار است.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: انس بن مالک اینگونه می گوید که رسول خدا-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-در یکشنبه‌ى ماه ذیقعده از منزل بیرون آمد و فرمود: اى مردم، کدام‌یک از شما مى‌خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه مى‌خواهیم توبه کنیم. فرمود: غسل کنید و وضو بگیرید و ۴ رکعت نماز- در هر رکعت ١ بار «فاتحة الکتاب» ، ٣ بار «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» و هرکدام از دو سوره‌ى «معوذتین» را ١ مرتبه بخوانید، سپس ٧٠ مرتبه استغفار کنید و آن را به «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلىّ العظیم» ختم کنید، آن‌گاه بگویید: یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ
اى سربلند اى بسیار آمرزنده، گناهان من و همه‌ى مردان و زنان مؤمن را بیامرز، زیرا هیچ‌کس جز تو نمى‌تواند گناهان را بیامرزد.
ثُمَّ قَالَ ع مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ أُمَّتِی فَعَلَ هَذَا إِلَّا نُودِیَ مِنَ السَّمَاءِ یَا عَبْدَ اللَّهِ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَإِنَّکَ مَقْبُولُ التَّوْبَةِ مَغْفُورُ الذَّنْبِ وَ یُنَادِی مَلَکٌ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ أَیُّهَا الْعَبْدُ بُورِکَ عَلَیْکَ وَ عَلَى أَهْلِکَ وَ ذُرِّیَّتِکَ وَ یُنَادِی مُنَادٍ آخَرُ أَیُّهَا الْعَبْدُ تَرْضَى خُصَمَاؤُکَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ یُنَادِی مَلَکٌ آخَرُ أَیُّهَا الْعَبْدُ تَمُوتُ عَلَى الْإِیمَانِ وَ لَا أَسْلِبُ مِنْکَ الدِّینَ وَ یُفْسَحُ فِی قَبْرِکَ وَ یُنَوَّرُ فِیهِ وَ یُنَادِی مُنَادٍ آخَرُ أَیُّهَا الْعَبْدُ یَرْضَى أَبَوَاکَ وَ إِنْ کَانَا سَاخِطَیْنِ وَ غُفِرَ لِأَبَوَیْکَ ذَلِکَ وَ لِذُرِّیَّتِکَ وَ أَنْتَ فِی سَعَةٍ مِنَ الرِّزْقِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ یُنَادِی جَبْرَئِیلُ ع أَنَا الَّذِی آتِیکَ مَعَ مَلَکِ الْمَوْتِ ع أَنْ یَرْفُقَ بِکَ وَ لَا یَخْدِشَکَ أَثَرُ الْمَوْتِ إِنَّمَا تَخْرُجُ الرُّوحُ مِنْ جَسَدِکَ سَلًّا [سَلَاماً] قُلْنَا یَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ عَبْداً یَقُولُ فِی غَیْرِ الشَّهْرِ فَقَالَ ع مِثْلَ مَا وَصَفْتُ وَ إِنَّمَا عَلَّمَنِی جَبْرَئِیلُ ع هَذِهِ الْکَلِمَاتِ أَیَّامَ اللَّهِ رَبِّی [أُسْرِیَ بِی]
سپس فرمود: هر بنده‌اى از امت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا مى‌شود: «اى بنده‌ى خدا، عمل خود را از نو آغاز کن؛ زیرا توبه‌ى تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد.» و فرشته‌اى از زیر عرش به او خطاب مى‌کند: «اى بنده، خجسته باد بر تو و خاندان و فرزندان تو!» و فرشته‌اى دیگر ندا مى‌کند: «اى بنده، دشمنان تو در روز قیامت از تو راضى خواهند گردید.» و فرشته‌اى دیگر ندا مى‌کند: «اى بنده، تو مؤمن از دنیا مى‌روى و دین تو از تو گرفته نمى‌شود و قبر تو گشوده و نورانى مى‌شود.» و فرشته‌اى دیگر ندا مى‌کند: «اى بنده، پدر و مادر تو از تو راضى خواهند گردید، اگرچه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده شدند و روزى تو در دنیا و آخرت گسترده و فراوان خواهد بود.» و جبرئیل-علیه السّلام-ندا مى‌کند: «من همراه با فرشته‌ى مرگ مى‌آیم و به او سفارش مى‌کنم که با تو به نرمى رفتار کند و اثر مرگ حتى خراشى در تو ایجاد نخواهد کرد و فقط روح تو به آرامى از بدنت خارج خواهد شد.» عرض کردیم: اى رسول خدا، اگر بنده‌اى این عمل را در غیر این ماه انجام دهد، چه اثرى خواهد داشت؟ فرمود: «همانند آنچه توصیف کردم براى او خواهد بود و این سخنان را جبرئیل-علیه السّلام-آن‌گاه که خداوند مرا به آسمان [معراج]برد، به من آموخت.»
