در بیانیه تهدید آمیزی که بامداد شنبه (31 تیر 96) کاخ سفید به نقل از دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا منتشر کرد، آمده بود: «ایران در صورت عدم اقدام برای آزادی شهروندان آمریکایی با تبعات جدی و جدید مواجه خواهد شد».
بیانیه تهدیدآمیز کاخ سفید
در این بیانیه مشخصا به چند زندانی از جمله «رابرت لوینسون» عامل سیا، «باقر و سیامک نمازی»عناصر شبکه‌سازی به قصد براندازی و «زیو وانگ» جاسوس آمریکایی- چینی اخیرا محاکمه شده در ایران اشاره شده و تصریح شده بود که «رئیس‌جمهور ترامپ و دولت او تلاش‌ها برای بازگرداندن تمامی آمریکایی‌های بازداشت‌شده در خارج از کشور را مضاعف کرده‌اند». نکته جالب آنکه در این بیانیه از کشورهایی که این شهروندان(جاسوسان و مجرمان آمریکایی) را دستگیر و محاکمه کرده بودند بعنوان گروگانگیر یاد شده است!
اما شهروندانی که در بیانیه کاخ سفید به آنها اشاره شده در واقع همان مجرمانی هستند که تلاش داشتند در قالب پروژه نفوذ به کشور لطمه وارد آورند.
پاسخ ایران
البته این بیانیه تهدیدآمیز آمریکا که مشخصا ایران را هدف گرفته بود با واکنش دستگاه دیپلماسی کشورمان مواجه شد؛ بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه در این رابطه اظهار کرد که «تهدیدات آمریکا ناشی از ماهیت مداخله‌جویانه و خوی سلطه‌طلبی دولت آن کشور است و ملت انقلابی ایران سابقه‌ای طولانی و تجربه‌ای غنی در عدم پذیرش زورگویی و مقابله با چنین رفتارهای خصمانه دارد».
سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان همچنین به مقامات آمریکایی یادآور شد نسبت به آزادی فوری زندانیان ایرانی در آمریکا که در سالهای اخیر و به دلایل واهی و بی‌اساس و بر خلاف هر گونه موازین اخلاقی و انسانی در زندان‌های آن کشور در شرایط نامطلوب و سختی به سر می‌برند اقدام و از تعقیب قضایی شماری از شهروندان ایرانی در سایر کشورها که حتی یکی از آنان به علت درخواست بی‌دلیل استرداد آمریکا، فوت کرده است، دست بردارند.
طلب آزادی ایرانیان در حاشیه کمیسیون برجام
سیدعباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه ایران نیز روز جمعه (30 تیر 96) در حاشیه برگزاری هشتمین نشست کمیسیون برجام در وین از دستگیری اخیر ایرانیان در آمریکا انتقاد کرد و گفت: «اخیرا تعداد جدیدی از ایرانیان در کشورهای مختلف به درخواست آمریکا به جرم واهی دورزدن تحریم‌ها دستگیر شده‌اند که در این جلسه ما اعتراض خود را نسبت به این موضوع مطرح کرده و خواهان آزادی آنها شدیم».
پیرامون تعداد شهروندان ایرانی محبوس در زندان‌های آمریکا، آمار دقیقی در دست نیست؛ اما در ذیل به برخی از نمونه‌های قابل ذکر در این رابطه که رسانه‌ای شده است، اشاره می‌کنیم:
ماجرای شیخ زاده
در نخستین روزهای فروردین 1395، رویترز خبر داد که «احمد شیخ زاده» مشاور نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک( به ادعای رویترز) بازداشت شده است و دادستان آمریکا در دادگاه فدرال بروکلین نیویورک این فرد 60 ساله را به نقض تحریم‌های علیه ایران متهم کرده است.
دادگاه فدرال در بروکلین نیویورک، روز 23 مارس 2016( 3 فروردین 1395) بعد از شنیدن دفاعیات شیخ زاده و وکیل او، قرار وثیقه ۳ میلیون دلاری برای وی صادر کرد و او را از رفت‌وآمد به دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل منع کرد.
پس از دستگیری شیخ زاده، برخی منابع در داخل اعلام کردند که «هدف اصلی از دستگیری او، آزادی نمازی‌ها(سیامک و باقر) در ایران است؛ کسانی که آمریکایی‌ها آنها را بزرگ‌ترین صید اطلاعاتی ایران در یک دهه گذشته خوانده‌اند».
12 ایرانی محبوس در زندان های آمریکا
چندماه پیش از دستگیری شیخ زاده، یعنی در دیماه 94، رویترز مدعی شده بود که ۱۲ ایرانی مقیم آمریکا به اتهام فروش تکنولوژی‌هایی که ممکن است به توسعه برنامه هسته‌ای و نظامی تهران منتهی شده باشد، در این کشور زندانی و یا در حال محاکمه هستند.
رویترز تصریح کرده بود که این آمار را از بررسی هزاران صفحه اسناد دادگاهی، مصاحبه با اعضای خانواده و وکلا بدست آورده است. جستجوهای رویترز به افشای جزئیات جدیدی درباره این مردان منتهی شد که از تاجری در هیوستون، تا کارگری در بروکلین و یک کارآفرین صنایع فضایی را شامل می‌شد. یازده نفر از این افراد متولد ایران هستند و همگی اقامت قانونی آمریکا را در اختیار دارند.
اسامی زندانیان ایرانی به ادعای رویترز عبارت بود از: حمیدرضا هاشمی، رضا اولنگیان، مظفر خزاعی، آرش قهرمان، امیرعباس تمیمی، نادر مقانلو، بهرام مکانیک، تورج فریدی، خسرو افقهی، وحید حسینی، علی صابونچی و مجید ایرانپور مبارکه.
از میان این 12 ایرانی محبوس در زندان‌های آمریکا، 7 تن یعنی نادر مدانلو(بازرگان ۲تابعیتی)، بهرام مکانیک(تاجر مقیم آمریکا)، خسرو افقهی( تاجر مقیم لس آنجلس)، آرش قهرمان، تورج فریدی(تاجران مقیم آمریکا)، نیما گلستانه (مقیم ترکیه) و علی صابونچی(تاجر مقیم مریلند) در جریان تبادل زندانیان میان تهران و واشنگتن که در اواخر دیماه 94 اتفاق افتاد، آزاد شدند؛ اما از وضعیت 5 زندانی ایرانی دیگر که در گزارش رویترز(دیماه 94) نامشان ذکر شده بود، اطلاعی در دست نیست و آنها همچنان در شرایطی نامطلوب در زندان‌های آمریکا محبوس هستند.
آنچه واضح است، اینکه هیئت حاکمه آمریکا در قبال ماجرای زندانیان، سیاست فرا به جلو را در پیش گرفته است و در شرایطی که جواسیس و نفوذی‌های تربیت شده خود را در چنبره اطلاعاتی نیروهای جمهوری اسلامی ایران گرفتار می‌بیند تلاش دارد تا با قلدری مقدمات آزادی این مجرمین را فراهم کند؛ این امر در حالی است که خودِ آمریکایی‌ها با دستگیری (گروگانگیری) ایرانیان تاجر و صنعتگر و دانشجوی مقیم آمریکا به اتهامات واهی و مضحک، اساسی ترین اصول انسانی و اخلاقی را نقض می‌کنند.
