مرمت مجسمه‌ها و نقاشی‌های «پسر شیرخوارگاهی» هلال‌احمر به سکانس آخر رسید. در این رابطه فرهاد علی اکبری - رئیس موزه و مرکز ملی اسناد جمعیت هلال احمر درباره جدیدترین وضعیت بازسازی این بنای تاریخی عنوان کرد: ساختمان در حال مرمت موزه استاد صنعتی از شهرداری گرفته شد و هم اکنون مراحل طراحی داخلی و تزئینات زیباسازی را پیش رو داریم.
وی همچنین درباره وضعیت مرمت مجسمه‌ها و نقاشی‌های استاد صنعتی عنوان کرد: مرمت 99 نقاشی استاد صنعتی توسط استاد جاوید رمضانی صورت پذیرفته و تابلوها قاب گرفته شدند، همچنین مرمت اکثر مجسمه‌های حجمی استاد صنعتی نیز انجام و روند مرمت مابقی مجسمه‌ها نیز در حال تکیل است.
رئیس موزه و مرکز ملی اسناد جمعیت هلال احمر درباره استحکام بخشی ساختمان موزه استاد صنعتی که قدمتی 130 ساله دارد و مربوط به سکونت سردار سپه بود، توضیح داد: با استحکام بخشی علمی؛ این ساختمان در برابر 9 ریشتر زلزله نیز مقاوم خواهد بود.
به گزارش تسنیم، احیای خانه 130 ساله «سردارسپه» به مراحل پایانی رسیده است تا تهران در قلب تاریخ 230 ساله‌اش دوباره بنا و آثار فاخری را به رخ کشاند. 130 سال پیش در قلب پایتخت خانه ای قرار داشت که صاحب آن کسی نبود جزء سردارسپه؛ که آن زمان و قبل از اینکه در قزاقخانه به شهرت و مقامی برسد به رضا سواد کوهی معروف بود.
حال پس از قرنی هنوز این خانه در میدان توپخانه تهران برپا ایستاده است، خانه ای که پهلوی اول پس از پادشاهی آن را به شمس - دختر خود بخشید و در نهایت این خانه به نخستین مرکز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل شد.
حاصل این خانه که زمانی رضاخان قبل از پادشاهی اش زندگی می‌کرد تبدیل به بنایی برای کارهای فرهنگی شد، آن هم کارهای فرهنگی فردی به نام استاد سیدعلی‌اکبر صنعتی - که خود زمانی از کودکان شیرخوارگاهی صنعتی زاده در کرمان بود که در این بنای تاریخی کارگاه مجسمه سازی و نقاشی اش را برپا کرد و بعدها به موزه 13 آبان معروف شد.
حال این بنای تاریخی در گذر زمان دچار آسیب‌های بسیاری شد تا اینکه از دو سال قبل با تفاهمنامه ای بین هلال احمر - صاحب اصلی این بنا با شهرداری تهران و حمایت سازمان میراث فرهنگی، شرایط مرمت و بازسازی این موزه و بنای تاریخی شروع شد.
موزه استاد صنعتی (13 آبان) یا همان خانه نخست رضامیرپنچ - یکی از نادرترین مراکز هلال‌احمر است که زمانی در وضعیت ویرانی قرار داشت ولی از دو سال قبل بازسازی آن آغاز شد و حتی در روند بازسازی آن رازهای خاصی درباره معماری آن کشف شد که علی اکبری به عنوان نقاش و از مسؤلان کنونی این موزه هلال احمر درباره معماری این بنای 130 ساله که زمانی رضاخان به عنوان منزل مسکونی خود از آن استفاده می‌کرد، عنوان کرده بود: «در حین بازسازی متوجه شدیم که تمام آهن‌های که در این بنا مورد استفاده قرار گرفته است به هیچ عنوان به یکدیگر جوشکاری نشده است و به روشی خاصی روی هم قرار گرفته بودند». «در زمان بازسازی این بنا که به عنوان موزه استاد صنعتی مورد استفاده قرار می‌گرفت، مصالح این بنا که بیشتر چوب بوده است به هیچ عنوان و بعد از یک 100 سال آسیبی به خود ندیده است بطوریکه می‌توانیم بار دیگر از همین مصالح در بازسازی این بنا استفاده کنیم».
نفس‌های خانه - موزه 130 ساله
نخستین خانه رضا میرپنج در ضلع غربی میدان امام خمینی (توپخانه) که قبل از رسیدن به منصب شاهی در طبقه دوم این خانه زندگی می‌کرد و طبقه پایین نیز محل نگهداری اسب‌هایش بود که بعدها این بنا توسط دخترش، شمس پهلوی به نخستین مرکز شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل می‌شود.
بیوگرافی موزه سیدعلی‌اکبر صنعتی
موزه سیدعلی‌اکبر صنعتی بنا به قابلیت‌های بالای «فرهنگی، اجتماعی و تاریخی» یکی از نادرترین مراکز مهم جمعیت هلال‌احمر است که به شماره ثبتی 16223 در قلمرو آثار ملی سازمان میراث فرهنگی کشور در سال 1385 به ثبت رسیده است.
از منظر فرهنگی
از این محل سالها به عنوان موزه یاد شده که در آن مجسمه‌های سنگی و گچی و نقاشی‌های آبرنگ و موزاییکی استاد صنعتی که خود از هنرمندان به نام و صاحب سبک و نیکوکار بوده و با نگاه انسان‌دوستی و گسترش صلح اکثر آثارشان را خلق می‌کردند، نگهداری می‌شود درب این موزه سالها به روی عموم مردم باز بوده و اکثر مردم خاطرات زیبا و خوش از این موزه روایت می‌کنند.
از منظر اجتماعی
این ساختمان به دلیل واقع شدن در ضلع غربی میدان امام خمینی (توپخانه) و واقع بودن در ابتدای خیابان فردوسی و نزدیکی به بازار اصلی و منطقه‌های بازسازی شده قدیمی تهران از اهمیت بالای استراتژیک برخوردار است.
از لحاظ عبور و مرور مردم از تمام قشرهای اجتماعی و فرهنگی و هم توریست‌ها و جهانگردان و از منظر آینده‌نگری که در طرح تفصیلی شهرداری به نام سراچه فردوسی آمده است مهم قلمداد می‌شود. در این طرح قرار است مناطق از میدان فردوسی تا اطراف بازار تهران به قلب توریستی تهران تبدیل شود، این بنا همچون نگینی درخشان در وسط این طرح خودنمایی می‌کند و آینده بسیار درخشانی برای این ساختمان پیش‌بینی می‌شود.
از منظر تاریخی
این بنا از آخرین ساختمان‌های دوره قاجاریه است و به روایتی این ساختمان محل سکونت رضاخان میرپنج بوده (طبقه بالا محل سکونت و طبقه پایین محل نگهداری اسب‌هایشان که بعد از شاه شدن وی این بنا توسط دخترش، شمس پهلوی به نخستین مرکز شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل می‌شود که از این منظر برای جمعیت هلال‌احمر مرکز مهمی قلمداد می‌شود و نیز بعدها که موزه آثار استاد صنعتی می‌شود از نظر مردم‌نگاری دارای اهمیت قابل ملاحظه‌ای است. این ساختمان دارای دو بخش بنا و آثار است.
این بنا به مساحت حداقل 450 متر مربع در دو طبقه با سقف شیروانی و دارای حیاط خلوت با ساختمان سرایداری (دارای دو اتاق) و حیاط بیرونی به متراژ حداقل 50 متر مربع دور نرده کشیده شده است.
ساختمان کنونی موزه در دوره پهلوی توسط شمس پهلوی نخستین مرکز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران شد. حداقل به مدت 5 سال این بنا به این منظور اختصاص داشت و بعد از آن به کارگاه و موزه استاد صنعتی و موزه 13 آبان معروف گشت.
قبل از انقلاب این مرکز به استاد سیدعلی‌اکبر صنعتی از هنرمندان به نام کشور اجاره داده شد و به دلیل ارزش بالای انسانی خود استاد صنعتی و اهمیت یافتن آثار وی در دل مردم، استاد صنعتی تمام آثار این مجموعه که شامل مجسمه «ثابت و متحرک» و نقاشی‌های آبرنگ و رنگ روغن، موزاییکی بوده به جمعیت وقف و هدیه کردند به شرط نگهداری دائمی آثار در این بنا.
قبل از انقلاب این بنا توسط جمعیت شیر و خورشید سرخ به عنوان موزه استاد صنعتی نام‌گذاری شد و مردم می‌توانستند از آن بازدید کنند و خود استاد در طبقه بالا مشغول کار بودند و مسئولیت نگهداری موزه با خود وی بود. بعد از انقلاب به توصیه استاد صنعتی این بنا از موزه صنعتی به موزه 13 آبان تغییر نام داد.
