آب نمک نوعی محلول پرخاصیت برای شیت و شوی دندان هاست که می توانید در صورتی که مسواک در دسترس نداشته باشید می تواند پاک کننده ای مفید برای دندان هایتان باشد ضدعفونی کردن دندان ها و لثه ها از تاثیرات مختلف مصرف آب و نمک است و مانند یک دهانشویه سالم به شما کمک خواهد کرد در ادامه توصیه های مختلف دندانپزشکان در این زمینه را در اختیارتان قرار خواهیم داد .
آب نمک توسط فرهنگهای متعدد در طول نسلهای بی شمار برای تمیز کردن زخم ها و شستشوی دهان مورد استفاده قرار گرفته است. نمک در هنگامی که به مقدار فراوان در غذاها بکار رود، دارای خواص ضدباکتری و نگهدارنده است اما اثر آن روی میکروبها در هنگامی که در آب حل و رقیق می شود، چندان مشخص نیست.
آب نمک، PH دهان را تغییر می دهد که مانع تکثیر بسیاری از میکروارگانیسم ها می شود اما فرمهای مختلف آنها را کاملا از بین نمی برد. آب نمک باعث تسکین غشاهای مخاطی دهان شما خواهد شد اما نباید به مقدار زیاد بلعیده شود. در مورد فواید شستشوی دهان با آب نمک، با دندانپزشکتان صحبت کنید.
تاریخچه مختصر
نگرانی در مورد بهداشت دهان و دندان، به حداقل ۵۰۰۰ سال قبل در چین باستان و هند بر می گردد. با توجه به کتاب The Way of Ayurvedic Herbs، بسیاری از ارجاعاتی که در اسناد و شیوه های دارویی آیورودا در چین و هند باستان وجود دارد، به آن زمانهای اولیه بر می گردد. طب آیورودا، مشابه طب گیاهی سنتی چینی است اما بیشتر بر ویژگی های شخصیتی به نام دوشا، متکی است.
مسواک زدن دندانها و شستشوی دهان در اعصار یونانی و رومی، نسبتا شایع شد و گفته می شود که بقراط، مخلوطی از آب چاه، نمک دریا و سرکه را توصیه کرده است. به دانه ها و گیاهان مختلفی نیز به خاطر توانایی شان در تازه کردن نفس، اشاره شده است. این روزها، بسیاری از دهانشویه های داروخانه ای بر پایه الکل بوده و حاوی انواع ترکیبات ضدمیکروبی هستند.
فواید آب نمک
نمک خام که عمدتا کلرید سدیم است، رشد باکتریها در بسیاری از غذاها را محدود کرده و از فاسد شدنشان جلوگیری می نماید، چون مولکول های آب را جذب می کند. باکتریها بمنظور رشد و تکثیر به رطوبت نیاز دارند، بنابراین بدون آب کافی نمی توانند بخوبی رشد کنند. آب نمک بعنوان یک آنتی بیوتیک در نظر گرفته نمی شود، چون آب مورد نیاز باکتریها را فراهم می کند و آنها را به محض تماس از بین نمی برد.
با اینحال با توجه به مقاله ای که در سال ۲۰۰۳ در مجله دندانپزشکی بریتاینیا منتشر شد، شستشو با آبنمک مفید است زیرا آب نمک، دهان را بطور موقت قلیایی می کند یا PH آن را افزایش می دهد که مانع تکثیر باکتری می شود، چون تقریبا تمام گونه های باکتری، محیط اسیدی را ترجیح می دهند. بعلاوه، آب نمک ایزوتونیک است و غشاهای مخاطی را تحریک نمی کند. به همین دلیل است که بسیاری از دندانپزشکان پس از روشهای دندانپزشکی، از آب نمک گرم برای شستشوی دهان استفاده می کنند.
سایر افزودنی ها
آب نمک گاهی اوقات با جوش شیرین به نسبت ۵۰/۵۰ ترکیب می شود تا اثر قلیایی کننده آن افزایش یابد. نصف قاشق چایخوری از هر یک از آنها در یک فنجان آب گرم، دوز معمول است. سایر موادی که می توانند به آب نمک اضافه شوند یا به تنهایی برای شستشوی دهان مورد استفاده قرار گیرند، عبارتند از پراکسید هیدروژن، شهد نارگیل، آب آلوئه ورا، روغن کنجد و روغن آفتابگردان. پراکسید هیدروژن، یک ماده ضدمیکروبی وسیع الطیف است و در تماس با باکتریها، آنها را از بین می برد.
احتیاط
شستن دهانتان با آب نمک و تف کردن آن، بی ضرر است اما بلعیدن آن به مقادیر زیاد می تواند مضر باشد. با توجه به بیوشیمی پزشکی «سوخت و ساز بشر در سلامت و بیماری» مصرف بیش از حد آب نمک به کم آبی بدن منجر می شود و اگر آب، بیش از حد شور باشد، ممکن است باعث استفراغ شود. قورت دادن مقداری آب نمک، مشکل بزرگی نیست و گاهی اوقات برای شستشوی روده و شکم توصیه می شود اما مصرف نمک بیش از حد می تواند به ابتلا به بیماری فشار خون بالا، منجر شود.
