محمدرضا اخباری در دو سال گذشته یکی از بهترین دروازه بان های فوتبال ایران بوده است؛ او که در همه اردوهای تیم ملی حضور پیدا کرده، دو سال خوب را در تراکتورسازی گذراند اما به واسطه پایان خدمت سربازیاش و قراردادی که با سایپا داشت مجبور شد به این تیم برگردد. او حالا در سال منتهی به جام جهانی انگیزه زیادی دارد تا بار دیگر توانایی هایش را نشان دهد و بتواند در روسیه دروازه بان شماره یک تیم ملی باشد.
محمدرضا اخباری درباره ترک تراکتورسازی، حضورش در سایپا، شرایط خود در تیم ملی، آینده فوتبالی و برخی مسائل دیگر صحبت هایی را انجام داد که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:
لقب «قارتال» را تا ابد فراموش نمیکنم
من دو سال خیلی خوب در تراکتورسازی داشتم؛ حضور در کنار مردم خونگرم آذربایجان یکی از بزرگ ترین شانس های زندگی ام بود و واقعا از همه نظر حضور در تراکتورسازی به من کمک کرد. از نظر فنی، روحی و فوتبالی واقعا شرایط خوبی داشتم و ارتباطی که میان من و هواداران تراکتورسازی بوده، همیشه لذتبخش بوده است. هواداران تراکتورسازی لقبی را به من دادند که تا ابد در ذهنم ماندگار است؛ وقتی در ورزشگاه به من «قارتال» می گفتند واقعا سر از پا نمی شناختم و این لقب لذتخبش ترین لقبی است که شنیده ام.
دوست داشتم در شرایط سخت کنار تراکتور بمانم
واقعا دوست داشتم باز هم در تراکتورسازی بمانم. وقتی همراه با سایپا در اردوی اردبیل بودم و هنوز باشگاه تراکتورسازی تلاش می کرد به این تیم برگردم، هواداران خوب تراکتورسازی به تمرین سایپا آمدند و مرا شرمنده کردند. آن روز از این همه محبت بغض کردم و نمی دانستم چطور باید از آنها تشکر کنم. با وجود همه مسائل شرایط به گونه ای نبود که بتوانم به تراکتورسازی برگردم. من با سایپا قرارداد داشتم و باید به این تیم برمی گشتم. مثل همه بچه ها دوست داشتم در این شرایط سخت در تراکتور بمانم و به تیمم کمک کنم اما این اتفاق رخ نداد. به هر حال برای تراکتورسازی آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم روزهای خوبی در انتظار این تیم باشد.
گروسیان اجازه نمی دهد جای خالی ام احساس شود
فرزین گروسیان دوست خیلی خوب من است. در این دو سال با اینکه فرزین رقیب من محسوب می شد اما بهترین دوست من در تراکتورسازی بود. او دروازه بان خوب و بزرگی است و شک ندارم می تواند به تراکتورسازی کمک کند. قطعا تا زمانی که فرزین در تراکتورسازی حضور دارد، اجازه نمی دهد جای خالی من در تیم احساس شود. شک ندارم بهترین فصل خود را در تراکتورسازی سپری خواهد کرد.
سایپا خانه من است
من 11 سال در سایپا بازی کردم؛ از رده های پایه در این تیم حضور داشتم و سایپا به نوعی خانه ام محسوب می شود. امیدوارم حالا که برگشته ام، مهره موثری برای تیمم باشم و بتوانم بازی های خوبی برای سایپا انجام دهم.
افتخارم این است با دایی و قلعه نویی کار کردم
علی دایی افتخار فوتبال جهان است و نیازی به تعریف و تمجید من ندارد. قطعا کار کردن با او بسیار ارزشمند است. افتخار من این است که در یکسال با دو مربی بزرگ یعنی دایی و قلعه نویی کار کردم. امیرخان واقعا به گردن من حق دارد و برایش در ذوب آهن آرزوی موفقیت می کنم. امسال هم بسیار خوشحالم که کنار آقای دایی حضور خواهم داشت.
صحبت درباره قهرمانی سایپا زود است
واقعا الان نمی شود درباره شانس قهرمانی سایپا در لیگ برترصحبت کنیم. باید مسابقات شروع شود و بتوانیم نظر بدهیم. ما تیم جوان و خوبی داریم که با هدایت علی دایی امید زیادی به تیم مان وجود دارد. امیدوارم بتوانیم نتایج خوبی کسب کنیم.
کارمان با تیم کم هوادار سخت است
مسلما اینکه سایپا هوادار زیادی ندارد، کارما را به عنوان بازیکن سخت تر می کند. من از تراکتورسازی پرهوادار به سایپا آمدم و این مساله را به خوبی درک می کنم. در بازی های تراکتورسازی هواداران واقعا کمک حال تیم هستند و با حمایت هایشان انگیزه زیادی به بازیکنان می دهند. بی تردید کار ما در سایپا سخت تر است اما تلاش می کنیم نتایج خوبی بگیریم.
دوسال حضور در تیم ملی افتخار است
حضور در تیم ملی فوتبال همیشه باعث افتخارم بوده است. خوشحالم که در دو سال گذشته پای ثابت اردوهای تیم ملی بودم و از این پس نیز سعی می کنم بهتر از قبل باشم. در سال منتهی به جام جهانی قرار داریم و باید همه تلاشم را به کار بگیرم تا بهترین عملکرد را داشته باشم و بار دیگر به تیم ملی دعوت شوم.
شماره یک تیم ملی در جام جهانی را می خواهم
حضور در جام جهانی آرزوی هر بازیکنی است و من نیز از این قاعده استثنا نیستم. قطعا باید هرچه در توان دارم بگذارم تا نظر کارلوس کیروش را برای رفتن به روسیه جلب کنم. بی تردید دوست دارم شماره یک تیم ملی در جام جهانی را برتن کنم و برای این منظور همه تلاشم را به کار خواهم گرفت. امیدوارم به این مهم برسم.