مریم پورسید گفت: طبق آزمایش‌های علمی معتبر 10 نوع از علائم ابتلای کودک به بیماری اوتیسم مشخص شده است که خانواده‌ها در صورت دیدن 3 علامت یا بیشتر در کودک خود باید برای درمان آن اقدام کنند.
وی افزود: 10 علامت برای بیماری اوتیسم در نظر گرفته‌ایم که با دیدن این علائم والدین در کودکان زیر 2 سال باید حساس‌تر شوند و نسبت به شناسایی اختلال اوتیسم به پزشک مراجعه کنند.
پورسید ادامه داد: اگر کودک در هنگام ضرورت از رفتار والدین خود تقلید نکند و یا بی‌دلیل نشانه‌های ترس و وحشت داشته باشد و به جای کلام از علامت دست استفاده کند، می‌تواند به عنوان کودکی که دچار این اختلال شده تحت درمان قرار گیرد.
رئیس گروه مراکز روزانه آموزشی و توانبخشی بهزیستی گفت: از دیگر علائم این بیماری این است که کودک صداهای عجیب یا تکراری تولید کند در صورت تشویق خوشحال نشود، در زمان ورود فرد جدید واکنشی از خود نشان ندهد یا دست‌ها و انگشتان را جلوی صورت خود بگیرد یا به صورت پروانه‌ای در اطراف خود تکان دهد دست‌های خود را زیاد بو کند و به جای استفاده از کلمه من، از اسم خود استفاده کرده یا به درستی از کلمه من استفاده نکند دچار علامت بیماری اوتیسم بوده است.
پورسید افزود: اگر کودکی 3 علامت به صورت تکرار در رفتارش دیده شود، خانواده باید نسبت به ابتلای این کودک به اوتیسم مشکوک شود.
وی افزود: با مراجعه این کودک به مراکز درمانی مداخلات مرکزمحور آغاز می‌شود در این مداخلات تعامل همه‌جانبه،شناسایی کانال‌های ارتباطی کودک و آماده‌سازی محیط انجام می‌شود و به تدریج رفتارهایی که در کودک مناسب نیست کاهش یافته و رفتارهای مناسب جایگزین آن می‌شود.
پورسید ادامه داد: مداخلات، خانواده‌محور هستند از خانواده‌ها دعوت می‌شود که چگونه با کودک خود ارتباط برقرار کنند و روش‌های درمانی اثربخش را اجرا کنند در این زمینه یک بسته درمانی به نام «روزنه» طراحی شده است به همراه سه گروه اسباب‌بازی و کتابچه به کودک داده می‌شود تا شرایط اوتیسم، نحوه ارتباط، کار کردن با اسباب‌بازی‌ها توسط خانواده‌ها آموزش داده شود.
رئیس گروه مراکز روزانه آموزشی و توانبخشی بهزیستی گفت: استعداد یک کودک اوتیسم به صورت جزیره‌ای است و استعدادش در یک حالت خاص شکوفا می‌شود در حالی که ارتباطش با اطراف دچار مشکل است.
وی افزود: چنانچه خانواده‌ها سه علائم از نشانه‌های گفته شده را در کودک خود ببینند به مراکز بهزیستی می‌توانند مراجعه کنند و با انجام مصاحبه مطمئن شوند که آیا این علائم مثبت بوده و قابل پیگیری است یا خیر، چرا که ممکن است دچار وسواس یا اشتباه در تشخیص شده باشند.
