در ادامه خبر گزیده‌ای از صحبت‌های حجت الاسلام و المسلمین قرائتی را با موضوع خیانت فرهنگی بدترین خیانت در تاریخ ایراد شده است را می‌خوانید.
نعمت‌های الهی، امانت خدا در نزد انسان
هرچه ما داریم، امانت خداست. این چشم من امانت است. اگر نور کم است حق نداری مطالعه کنی. دستور داریم و از نظر علمی هم ثابت شده که دم غروب مطالعه ضرر دارد. با نور کم مطالعه ضرر دارد. این چشم امانت است. ما حق نداریم بی‌خود از این چشم استفاده کنیم. این آب امانت است. چرا شیلنگ می‌گیری و بی‌خود آب مصرف می‌کنی؟ آن کسی که بی‌خود شیلنگ می‌گیرد و آب زیاد می‌ریزد به امانت خیانت کرده است.
عمر ما امانت است. عمرت را صرف چه می‌کنی؟ جوانی امانت است. علم امانت است. زبان من امانت است. زبان شما امانت است. تمام نعمت‌ها امانت است. نقل شد آرایشگاهی آمد ریش‌های حضرت علی را اصلاح کند. لب‌ها تکان می‌خورد. گفت: یا علی لبت را نگهدار، موی روی لب را قیچی کنم! فرمود:: من لبم را نگه می‌دارم، موی روی لب را قیچی کن. اما من یک سبحان الله عقب می‌افتم. یعنی یک ثانیه از عمر من تلف می‌شود. چطور از عمرشان استفاده می‌کردند. ما با این تابستان چه می‌کنیم؟ تعطیلات عید ۲۰ روز تخمه کدو می‌شکنیم.
تمام نعمت‌ها عبادت است. ظرفیت‌ها امانت است. هرکسی یک ظرفیتی دارد، باید از این ظرفیت استفاده کند. هرکس خیانت بکند، روز قیامت رسوا می‌شود. قرآن می‌گوید: «وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ» (آل‌عمران/ ۱۶۱۱) کسی اگر خیانت کند، با همان موردی که خیانت کرده است، روز قیامت احضار می‌شود. مثل چاقوکش که خودش را دادگاه می‌برند، چاقوی خونی هم می‌آورند. چاقوکش را با چاقو می‌آورند. «وَ مَنْ یَغْلُلْ» اگر کسی کلک بزند، «یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ» روز قیامت او را احضار می‌کنند و ابزار کلک را هم می‌آورند.
بعضی‌ها هم زرنگ هستند. یکوقتی کسی با یک طناب، نردبان طنابی از زیر گنبد حضرت معصومه در حرم آمد، در ضریح را با یک ابزاری که داشت باز کرد، پول‌های حرم حضرت معصومه را در گونی ریخت و به گردنش انداخت و از طناب نردبانی بالا آمد و بالاخره پلیس قم او را گرفت. قصه برای سی سال پیش است.
پلیس گفت: تو چه انگیزه‌ای داشتی که در دل شب تنهایی با نردبان طنابی آمدی و تنهایی هم... حالا ببینید چطور کلک می‌زند. باید به اینهایی که اینقدر کله‌شان کار می‌کند جایزه داد. گفت: من خواب دیدم امام رضا را که دارند فلکه دور مرا توسعه می‌دهند، آستان قدس پول ندارد. حضرت معصومه خواهرم پول زیادی دارد، برو پول‌های حضرت معصومه را بیاور برای توسعه حرم امام رضا!
.
.
.
.
ما اگر دین داشته باشیم، کلانتری‌ها خلوت می‌شود. پلیس کم می‌شود، قاضی کم می‌شود، بازرس کم می‌شود. آنوقت همین پول به زندگی خودمان برمی‌گردد و زندگی ما خوب می‌شود. کلک می‌زنیم هی بازرس، دوربین، بازرس دوربین، برای بازرس هم یک بازرس، برای بازرسِ بازرس هم یک بازرس! همه بازرس همدیگر هستند. همه اینها حقوق می‌‌خواهند. حقوقش را از خود ما می‌گیرند.
«إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُم» (اسراء/7) خوبی کنید، خیرش به خودتان می‌رسد. «وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها» بدی کنی دودش به چشم خودت می‌رود. حدیث داریم «رَأْسُ النِّفَاقِ الْخِیَانَةُ» (غرر الحکم، ص460) یک حدیث داریم «رَأْسُ الْکُفْرِ الْخِیَانَةُ» (غررالحکم، ص460) خیانت نشانه کفر و نفاق است.
