صدیقه کیانفر بازیگر پیشکسوت عرصه تلویزیون، سینما و تئاتر با اشاره به چگونگی ورود خود به عرصه هنر و بازیگری گفت: من در آبادان زندگی می‌کردم و برای گرفتن دیپلم به صورت شبانه درس می‌خواندم چون موقعیتی پیش آمده بود که مجبور شدم زمانم را برای کار کردن صرف کنم.
وی ادامه داد: در زمان تحصیل، یک دبیر ادبیات داشتیم که استاد تئاتر، رادیو و نمایش هم بود و او از من سوال کرد که چرا وارد رادیو نمی‌شوی؟!
بازیگر سریال پرطرفدار " شب دهم" تصریح کرد: من به استادم گفتم که با کارهای هنری آشنایی ندارم اما او اصرار کرد و گفت که صدای خوبی داری و بهتر است که در رادیو فعالیت داشته باشی و اینگونه بود که من پیشنهاد او را قبول کردم.
وی اظهار کرد: در این راستا در کلاس تئاتر استادم نام نویسی کردم که تئاتر هم یاد بگیرم و سپس وارد رادیو شدم و نخستین کار رادیویی خود را در سال 1336 با استاد خودم آقای کسروی به صورت مشترک انجام دادم.
بازیگر سریال "آیینه" با اشاره به ادامه فعالیت‌های هنری اش از رادیو به بعد ، توضیح داد: در ابتدا متنی را خواندم که برای آن تمرین هم نکرده بودم و تنها آن را یک مرتبه خواندم و پشت میکروفون قرار گرفتم. با توجه به اینکه سابقه نداشت مردم آبادان قصه یا داستانی را بشنوند، درخواست کردند که این برنامه همیشه پخش شود و از آنجا بود که من به کار هنر علاقمند شدم.
وی یادآورشد: پس از این کار رادیویی، تئاتر کار کردم و سپس به تهران آمدم و در باشگاه جوانان فعالیت کردم و در آنجا استادی داشتم که مرا روی صحنه تئاتر برد و نام این استاد، بهزاد عبدی بود.
کیانفر همچنین گفت: در سال 1340 وارد عرصه تئاتر شدم البته پیش‌تر در آبادان کار تئاتر انجام داده بودم و آن را یاد گرفته بودم اما به شکل رسمی در این زمینه فعالیتم را پیگیری کردم و به مرور زمان پیشنهاد بازی در تئاترهای مختلف برای من زیاد شد و در این راستا چند سال هم در دانشکده هنرهای زیبا با استادان بسیار خوبی کار کردم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به دلیل ماندگاری آثاری خاطره انگیزی همچون "پهلوانان نمی‌میرند" اظهار کرد: آثاری مانند "پهلوانان نمی‌میرند" به دلیل کیفیت قابل توجه در زمینه تولید، ماندگار شده‌اند چرا که کارگردانی مانندحسن فتحی می‌داند وقتی یک متن در دست دارد، چه افرادی برای چه نقش‌هایی مناسب هستند و چگونه باید روی این متن کار کند که میلیون‌ها نفر بتوانند این اثر را تماشا کنند و از آن لذت ببرند.
بازیگر اثر خاطره انگیز " پهلوانان نمی‌میرند" یادآور شد: برای فیلمبرداری "پهلوانان نمی‌میرند" 8 ماه درنائین به سر می‌بردیم، البته این اثر در تهران هم جلوی دوربین رفت.
بازیگر فیلم سینمایی "هامون" در ادامه صحبت‌های خود گفت: هیچ گاه محبت شمسی فضل الهی را فراموش نمی‌کنم و همیشه دعاگویش هستم چرا که در آن زمان که شرایط من نامناسب بود ، مرا برای مدتی به خانه‌اش برد تا بتوانم جایی را پیدا کنم.
وی در ادامه صحبت های خود در حالی که اشک هایش بر گونه هایش جاری شده بود، یادآورشد: زمانی هم که خانه‌ای را پیدا کردم، هیچ چیزی نداشتم که روی آن بنشینم و به همین دلیل اولین کاری که کردم این بود که با رادیو تماس گرفتم و در یک نامه سوابق خود را نوشتم و فوری هم مرا انتخاب کردند.
کیانفر توضیح داد: در آن زمان قرار بود خانه‌ای را بگیرم و سر ماه پول آن را پرداخت کنم و به حسن فتحی شرایط را توضیح دادم و او به این نکته اشاره کرد که تلاش خود را به کار می‌گیرد تا یک روز پیش از تاریخ تعیین شده، پول را دریافت کنم و به همین دلیل هیچ‌گاه محبت این هنرمند را فراموش نمی‌کنم و روز و ساعتی نیست که دعاگوی آقای فتحی نباشم.
بازیگر سریال " بی گناهان" با اشاره به بازگشت خود به رادیو و از سر گیری فعالیت‌هایش در این رسانه اظهار کرد: وقتی که به رادیو بازگشتم، آقای جواد پیشگر که خدا خیرش بدهد، مرا برای کار دعوت کرد و در آن زمان به کار نیاز داشتم چرا که برای زندگی کردن هیچ چیزی نداشتم.
وی با اشاره به روند همکاری خود با حسن فتحی در سریال " پهلوانان نمی‌میرند" تصریح کرد: سپس حسن فتحی که در تدارک ساخت " پهلوانان نمی‌میرند" بود، متوجه وضعیت من شد و مرا برای ایفای نقش در این اثر دعوت کرد البته من پیش‌تر نیز با این کارگردان خیلی کار کرده بودم.
بازیگر فیلم سینمایی "خاک وآتش" همچنین گفت: " پهلوانان نمی‌میرند" برای من بهترین خاطره زندگی‌ام را شکل می‌دهد و هیچ گاه فراموش نمی‌کنم که جواد پیشگر و حسن فتحی به من لطف بسیاری داشتند و دعا می کنم که خدا به این هنرمندان خیر بدهد و عاقبت به خیر شود.
وی خاطرنشان کرد: سر سریال " پهلوانان نمی‌میرند" با عشق در نائین کار کردیم و هیچ گاه هزارپاهایی را که در بیابان در زیر پاهایمان حرکت می کردند را فراموش نمی‌کنیم اما موضوعی که باعث شد این اثر با کیفیتی بسیار در خور توجه تولید شود، فیلمنامه بسیار خوب و کارگردانی حرفه‌ای آن بود.
