تابستان فصلی است که بهطور معمول عرق کردن در آن بالا است، امّا آیا بوی ناشی از عرق کردن پاها نیز در تابستان در بیشترین حد خود است؟
پاسخ چیز دیگری است؛ با سردترشدن هوا، پاها غالبا بدبوتر میشوند. حداقل این چیزی است که شواهد تجربی نشان میدهد.دکتر رابرت کرنفلد دکتر پاتیماری و کسی که در زمینهی درمان بیماریهای پا و قوزک پا در نیویورک فعالیت میکند، در اینباره میگوید:
کفشها و جورابهای ضخیمتری که معمولا در زمستان میپوشیم مقصر اصلی هستند؛ قرار داشتن پاها در محیطی بسته گرما را افزایش میدهد و عرق را به دام میاندازد. اگر پا بتواند به اندازهی کافی با محیط بیرون، هوا مبادله کند فضا برای فعالیت و رشد باکتریها از بین میرود.
پاهای بدبو
پاها خود به خودی بوی بد نمیدهند و عامل اصلی بوی بد پاها باکتریهایی هستند که روی پوست زندگی میکنند و از ترکیبات موجود در عرق تغذیه میکنند.
تحقیقی در سال ۲۰۰۶ در خبرگذاری کانادایی میکروبیولوژی انجام شد که نتیجه حاصل از آن این بود که نوعی باکتری به نام استافیلوکوکوساپیدرمیس که از باکتریهای معمول ساکن پوست است با تغذیه از آمینو اسید لوسین موجود در عرق، نوعی مادۀ بدبو به نام ایزووالمریک اسید تولید میکند. این ماده بویی شبیه بوی پنیر دارد.
محققان همچنین دریافتهاند که نوعی باکتری دیگر به نام باسیلوس سابتیلیس نیز در این بوی بد و تند دخیل است. این باکتری میلهمانند در پوست و لولۀ گوارشی انسان زندگی میکند.شما بسته به جنس لباسی که میپوشید ممکن است شانس رشد این باکتری و انواع دیگر را افزایش دهید.
کتان رطوبت را جذب میکند و آن را تا حدودی از محیط حذف مینماید ولی مواد پلاستیکی رطوبت را جذب نمیکنند و آن را در میان الیاف خود به دام میاندازند. نتایج حاصل از تحقیقی که در سال ۲۰۰۷ در textile research journal منتشر شد این بود که لباسهای پلی استری و پلاستیکی بدبوتر از لباسهای پشمی و کتان هستند.
در تحقیق دیگری که در سال ۲۰۱۴ انجام شد محققان از افرادی خواستند که با هردو لباس کتانی و پلیاستری تا حد عرق کردن دوچرخهسواری کنند. نتیجه این بود که بعد از عرق کردن لباسهای کتان، بویی قابل تحملتر و خوشایندتر از لباسهای پلیاستری داشتند.
دکترهای پودیاستری یا پاتیماری توصیههایی برای کسانی که از بوی بد پا شکایت میکنند، دارند.
دکتر راندریک ویلیامسون، متخصص پاتیماری از آتلانتا، میگویند:
من به کسانی که از بوی بد پا شکایت دارند توصیه میکنم به جای جورابهای نایلونی از جورابهای کتان استفاده کنند، چرا که کتان با محیط اطراف خود تبادل هوای بیشتری نسبت به نایلون دارد.
راهکارهایی دیگر از قبیل شستوشوی پا با صابونهای ضد قارچ و ضد باکتری، استفاده از رژیم غذایی با شکر کمتر و استفاده از کرمهای مخصوص نیز میتواند مؤثر باشد. لازم به ذکر است که عرق کردن بیش از حد پا گاها میتواند نشانهی بیماری باشد.