“آب فرآوری‌شده” واژه‌ای است که احتمالا این روزها زیاد به گوشتان می‌خورد. اما آب فرآوری‌شده چیست و چه فرقی با آب معمولی دارد ؟
این محصولات با ظاهر فربیندۀ خود، روز به روز در فروشگاه‌های بیشتری ارائه می‌شوند، محصولاتی که قرار است علاوه بر رفع تشنگی، نقش‌های مفیدتری مثل تامین انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و حتی اکسیژن را هم ایفا کنند.
براساس تعریف سازمان غذا و دارو، “آب بطری‌شده” می‌تواند آب چاه، آب چشمه و معدن باشد. حتی بعضی بطری‌های آب حاوی آب لوله‌کشی‌شده می‌باشند که صرفا جهت اطمینان از قابل شرب بودن به‌صورت بطری‌شده عرضه می‌شوند.
شرکت‌های تولیدکننده مدعی هستند که آب‌های فرآوری‌شده بدن را متعادل، پاک، قوی و سیراب نگه می‌دارند. اما آیا این ادعاها عملاً تاثیری هم بر بدن می‌گذارند؟! با نگاهی مختصر به ویژگی‌های انواع مختلف این محصولات، به پاسخ این سوال پی خواهیم برد.
آب معدنی (Mineral Water)
عمدتاً در نقاط دورافتادۀ اروپا یافت می‌شود و می‌تواند کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم بدن را تامین کند. هر جرعه از این آب – بسته به شرکت تولید کننده – می‌تواند کمی شور یا کاملاً بی‌مزه باشد. آب‌های معدنی می‌توانند مقدار قابل توجهی از نیاز به مواد معدنی در رژِیم غذایی‌تان را برطرف کنند.
اگر به هر دلیل مقدار مصرف سدیم شما تحت کنترل است، حتماً قبل از مصرف، برچسب‌ها و جداول روی بطری را بررسی کنید، چون بعضی از آب‌های معدنی نمک زیادی دارند.
آب گازدار (Sparkling Water)
آب گازدار که معمولاً حاوی اسانس‌های میوه‌ای، اما فاقد شکر است، با طعم‌های ترکیبی و فریبندۀ خود، قفسه‌های فروشگاه‌ها را به تسخیر خود درآورده‌است!
اگر از از این نوشیدنی به طور متداول استفاده می‌کنید، خوب است به تحقیقات اخیر در زمینۀ تاثیر اسیدیتۀ این نوشیدنی‌ها بر مینای دندان مراجعه کنید.
اگرچه آب گازدار هیچ نفع خاصی برای سلامتی شما ندارد، اما در حقیقت یک روش بدون کالری برای افزودن کمی هیجان به آب‌بازی بدتان است ! و البته، بدون مصرف قند می‌توانید از اسانس میوه‌ای مورد علاقۀ خود لذت برید.
آب طعم‌دار (Flavored Water)
در این دسته، نوشیدنی‌هایی قرار می‌گیرند که با شکر، آبِ میوه، شیرین‌کننده‌های مصنوعی یا عصارۀ برخی گیاهان مثل Stevia شیرین شده‌اند. “آب طعم‌دار با شیرین‌کننده‌های جایگزین”، کالری زیادی ندارد، در حالی که شیرین کردن آن‌ها با شکر طبیعتاً افزایش کالری زیادی را به همراه خواهد داشت. می‌توان گفت “آب‌های گازدار” و “آب‌های طعم‌دارِ کم‌شکر یا بدون شکر” انتخاب‌های بهتری هستند.
آب قلیایی یا آب با pH متعادل (Alkaline or pH-Balanced Water)
در طی دو سال گذشته، آب‌های قلیایی با شعارهای تبلیغاتی مثل “روی فُرم نگه داشتن بدن” یا “حفظ تعادل بدن” تبدیل به محصولی بسیار محبوب شده‌اند. واقیعت این است که کلیه‌ها و تعدادی از مکانیسم‌های بدن، نظارت دقیقی بر pH بدن دارند. در حقیقت جابه‌جایی تعادل pH حتی به مقدار خیلی کم، می‌تواند منجر به مرگ شود.
بر همین اساس در حال حاضر هیچ دلیلی بر ضرورت مصرف آب‌های قلیایی برای حفظ تعادل بدن وجود ندارد. اگرجه نوشیدن آب‌های قلیایی غنی‌شده با مواد معدنی – به‌طورخاص، کلسیم – می‌تواند منافع زیادی برای سلامتی استخوان‌ها داشته باشد.
آب نارگیل و سایر گیاهان (Coconut and Other Plant Water)
آب نارگیل در حقیقت همان مابع رقیق داخل نارگیل‌های تازه چیده‌شده است. با حدود ۴۵ کالری در هر فنجان، آب نارگیل حاوی الکترولیت‌هایی مثل منیزیم، پتاسیم و سدیم، به همراه مقدار کمی کربوهیدرات است که باعث شده به محصولی جذاب در بازار رقابتی تبدبل شود.
در مورد این نوشیدنی هم بهتر است بیشتر از انواع “بدون شیرین‌کننده” استفاده شود. لازم به ذکر است که مقدار الکترولیت‌ها بستگی به رسیده بودن میوۀ نارگیل دارد.
آب سایر گیاهان مثل کنگر، کاکتوس، افرا و هندوانه هم به تازگی وارد بازار فروش شده‌اند و طبیعتاً تحقیقات انجام‌شده در زمینۀ فواید سلامتی آن‌ها همچنان ناقص هستند.
آب زغال فعال (Activated Charcoal Water)
این محصول با ظاهر گچی و تیره و البته قیمت به‌مراتب بیشتر خود، ادعای “پاک کردن بدن از سموم” را به یدک می‌کشد؛ هر چند که شاید گزینۀ جندان مناسبی برای “رفع تشنگی” نباشد !
اگر صرفا به دنبال رفع تشنگی هستید، تمام موارد مذکور کار مشابهی را برای شما انجام می‌دهند، البته بجز مورد آخر.
پس دفعۀ بعد که در فروشگاه به سراغ قفسۀ آب‌های بطری‌شده می‌روید، حتماً انتخاب خود را بر اساس منافع سلامتی و البته طعم مورد علاقۀ خود و تمایل خود برای دست به جیب شدن انجام دهید !
یادتان باشد، برچسب‌های روی محصولات می‌توانند بهترین کمک شما در مسیر انتخاب درست باشند.
