حجت‌الاسلام حسن روحانی در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است می‌گوید: دادگاه‌های انقلاب نیز مانند کمیته‌ها نقش مهمی بر عهده داشتند. مهم‌ترین کار این دادگاه‌ها اجرای عدالت در مورد سران جنایتکار رژیم، مانند نصیری ، رئیس ساواک و قصابانی چون خسروداد ، ناجی و امین افشار بود.
ضدانقلاب وقتی آن برخوردهای قاطع را دیدند و متوجه شدند جمهوری اسلامی ایران با کسی شوخی ندارد، شمشیرهای آخته خود را غلاف کردند و عقب نشستند. البته امروز عده‌ای می‌گویند و می‌نویسند که بهتر بود سران رژیم را مدتی نگه می‌داشتیم و از آن‌ها اطلاعات می‌گرفتیم و بعد به سزای اعمالشان می‌رساندیم.
اولا اطلاعات آن‌ها به درد ما نمی‌خورد، ثانیا بر فرض که اطلاعات آنان حاوی نکات قابل ملاحظه‌ای بود، تثبیت حکومت اسلامی مهم‌تر از هر کار دیگر بود. گذشته از اینکه تعداد کسانی که دادگاه‌های انقلاب آن‌ها را به اعدام محکوم کرد، بسیار محدود و در مقایسه با انقلاب دیگر کشورها بسیار اندک بود.
