شرکت‌های نفت و گاز روسیه برای سرمایه‌گذاری در بخش نفت ایران علیرغم چالش‌هایی که برای اجرا در این کشور وجود دارد آماده هستند.
تحلیل‌گرانی که از آنها سوال شد معتقد بودند اگر چه شرایط شفاف برای همکاری وجود ندارد اما منابع ارزان در ایران به عنوان نکته مثبت و جذابی برای جذب سرمایه‌های خارجی و روس‌ها به شمار می‌رود .
مرحله جدید تعامل بین ایران و سرمایهگذاران خارجی بعد از لغو تحریم‌ها آغاز شد است و سرمایهگذاران مشخصی نظیر توتال، OME، ONB و لوک اویل اعلام کرده‌اند که آنها تنها بعد از اصلاح قراردادهای بیع متقابل به ایران باز خواهند گشت.
مفهوم قرارداد جدید در ایران تحت عنوان IPC معروف شده که اگر چه اصلاحاتی نسبت به قرارداد قبلی صورت گرفته اما اجرای آن به بعد موکول شده است.
کارشناسان می‌گویند IPC ظاهرا قرارداد جذاب‌تری نسبت به مدل قبلی است. قرارداد بیع متقابل و IPC هر دو قراردادهای خدماتی هستند. قراردادهایی که مجری سرمایه‌های خود را می‌آورد و در مقابل این هزینه‌ها را بعد از راه‌اندازی پروژه از محل درآمد آن دریافت خواهد کرد.
همایون فلک‌شاهی تحلیل‌گر ارشد خاورمیانه شمال آفریقا در وود مکنزی گفت: مزیت اصلی قرراداد IPC طولانی بودن و انعطاف‌‌پذیربودن آن است.
شرکت‌های خارجی اکنون برای سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های ایرانی آماده هستند.
کارشناسان می‌گویند: علاقه‌مندی شرکت‌های روسی در بخش نفت خاورمیانه به دلیل ارزان بودن منابع آن است. علاوه بر این منابع ارزانی هم در داخل روسیه وجود دارد.
والری نستروف تحلیل‌گر سدر بانک می‌گوید: فرصت‌های ما برای اعطای مجوز به شرکت‌ها در سال‌های اخیر محدودتر شده است و این بسیار بدیهی است که شرکت‌های روسی سرمایه‌گذاری در خارج از مرزها را دنبال می‌کنند.
کارشناسان می‌گویند: سال‌ها زمان خواهد برد تا شرکت‌های روسی بتوانند پروژه‌های ایرانی‌ها را توسعه بدهند. بسیار سخت است که بگوییم سرمایه‌گذاری مشترک ایران و روس به زودی منجر به تولید خواهد شد، اما آنچه که در عراق اتفاق افتاد مرور شود این روند درباره شرکت‌های ایرانی هم می‌تواند رخ بدهد.
اجرای یکی از پروژه‌های نفتی در عراق توسط شرکت‌های روسی 4 سال طول کشید،
الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه پیش از این گفته بود که روسیه قرار است روزانه 100 هزار بشکه نفت از ایران در چارچوب این قرارداد خریداری کند. این قرارداد امسال به امضا می‌رسد.
