ابراهیم اصغرزاده، از فعالان ستادی جریان اصلاحطلب به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه اعتماد و در پاسخ به این سؤال که «(اگر) دولت بشکند، اصلاحطلبان هم میشکنند؟» گفته است: بله. من معتقدم آقای روحانی باید با فیگور جدیدی بیاید و با دست فرمانی که از سال ٩٢ آمده دیگر کفایت نمیکند. اگر روحانی ببازد نه فقط اصلاح طلبان می شکنند که یک عقب گرد بدی را در کشور شاهد خواهیم بود.
*بایستی این صحبتهای اصغرزاده را مهم ارزیابی کرد زیرا به نظر میرسد نظر ستاد اصلاحات و تئوریسینهای اصلی این جریان چیز دیگریست...
چه اینکه «سعید حجاریان» بود که 3 سال قبل بر خلاف اصغرزاده تصریح کرد: شکست روحانی شکست اصلاحطلبان نیست.
و جالب آنکه ستاد اصلاحطلبان و لیدر این جریان نیز هیچ «حمایت رسمی» و یا بیانیه امضا شدهای را نه در حمایت از روحانی و نه در حمایت از جهانگیری صادر نکردهاند و اساسا مشخص نیست آقایان نامزد کدام جریانات سیاسی اصیل هستند؟!
البته کسانی مثل «عباس عبدی» نیز با اصغرزاده موافق و منتقد حجاریان هستند و معتقدند آغشتگی اصلاحطلبان به روحانی تا حدی هست که شکست روحانی شکست آنها هم باشد اما به نظر میرسد این چهرهها در جریان حرکت اصلی ستاد اصلاحات به سمت جدایی از روحانی نیستند.
تحلیلگران معتقدند ستاد اصلاحطلبان ضمن تأکید بر اینکه روحانی نامزد رسمی آنها نیست، هیچ قصدی برای حضور رسمی و معرفی نامزد رسمی در انتخابات ریاست جمهوری ندارد و تمرکز خود را معطوف به انتخابات شورای شهر کرده است.
این چهرهها برای پساانتخابات نیز یک بازی «أنا شریک» را طراحی کردهاند.
به این معنی که اگر روحانی پیروز انتخابات باشد، حمایتهای نصفه و نیمه، اظهارات محفلی، فیلمهای اینستاگرامی و صحبتهای عناصر غیر ستادی خود را دستمایه قرار داده و اصلاحات را حامی اصلی روحانی معرفی خواهند کرد!
اما اگر آقای روحانی بازنده انتخابات باشد، بلافاصله عنوان خواهند کرد که روحانی رحم اجارهای 4 ساله بوده و نامزد رسمی هم نبوده و از همین رو هیچ مسئولیت سیاسی یا دموکراتیکی بر ذمه ما نیست. ضمن اینکه به گفتههای آقای حجاریان مبنی بر اینکه شکست روحانی شکست ما نیست هم حکماً اشاراتی خواهند داشت.
لازم به تأکید است که منهای نظراتی که اصلاحطلبان قصد ابراز آنها در پساانتخابات را دارند اما فهم افکار عمومی و مردم این است که دولت آقای روحانی و اصلاحطلبان دچار آغشتگی و همسانی هستند و سرنوشت آنها هم یکیست.