علی دیواندری در خصوص ایجاد شعب بانکی ایران در خارج از کشور گفت: شعب خارجی بانکهای ایرانی، ابزار خوبی برای توسعه تبادلات مالی کشور به شمار می‌روند و در واقع، ارایه سرویس و خدمات به بخش بازرگانی بین‌المللی کشور را به عهده دارند، بر همین اساس است که ایجاد شعب بانکهای ایرانی در خارج از کشور باید مورد توجه قرار گیرد.
رئیس پژوهشکده پولی و بانکی افزود: اهمیت شعب خارجی بانکهای ایرانی را زمانی متوجه شدیم که تنگناهای بین المللی بوجود آمد و در این شرایط، بانکهای مهم دنیا حاضر نبودندن با ایران کار کنند؛ این شعب امکان خوبی بودند که برخی امور بانکی را تسهیل نمایند؛ این در حالی است که در دوران تحریم، هیچ وقت شعب بانکی ایرانی تعطیل نشده و به بخش تجاری کشور سرویس دادند.
وی تصریح کرد: شعب بانکهای ایرانی در کشورهای همسایه مثل ترکیه و امارات، روزنه امیدی برای انجام امور بانکی ایرانی بودند؛ در مجموع، حضور بانکهای ایرانی در خارج از کشور مثبت ارزیابی می‌شود و یک نیاز برای کشور است؛ ولی کفایت نمی‌کند؛ بنابراین اگر ما چند شعبه در خارج از کشور داشته باشیم، به این معنا نیست که بی نیاز از سایر روش ها مثل بانکهای خارجی بوده یا نیازی به توسعه روابط کارگزاری نداشته باشیم.
به گفته دیواندری، حجم تجارت ایران و مبادلات مالی کشور اکنون بالا است و برخی اوقات این حجم، با شعب بانکی ایران در خارج از کشور همخوانی ندارند؛ در عین حال، برخی از ریسک هایی که آن شعب یا بانکهای مستقل ما در خارج از کشور به لحاظ حجم سرمایه و نسبت های مالی دارند، این امکان را فراهم نمی کند که بسیاری از پروژه های بزرگ کشور، مورد حمایت قرار گیرند؛ بنابراین نیاز است که با بانکهای بزرگ سایر کشورها هم، تبادلاتی داشته و در این زمینه کار کنیم.
وی اظهار داشت: شعب بانکهای ایرانی در خارج از کشور می تواند مکمل روابط کارگزاری و سایر ابزارها باشد.
