کیروش در خوشبینانهترین حالت نصف سال را در خارج از ایران سپری میکند. مرخصیهای پیدرپی باعث شده همه باور کنند که سرمربی یک میلیون و چهارصد هزار یورویی تیم ملی فوتبال ایران، پروازیترین مربی تاریخ است.
خیلیها دوست دارند بدانند طبق قرارداد محکمی که آقای سرمربی با فدراسیون منعقد کرده او چه مدت از سال را به صورت قانونی میتواند به مرخصی برود. آیا در قرارداد کیروش ذکر شده که او میتواند هر وقت که دلش خواست به مرخصی برود؟ برای رسیدن به جواب این سوالها به قرارداد کیروش مراجعه کردیم. آنجا بود که یک واقعیت تلخ روشن شد. اینکه کیروش چند برابر حقی که دارد به مرخصی میرود. مطالعه قرارداد او حتی نشان میدهد که
سرمربی تیم ملی ایران نه تنها بند مربوط به مرخصی، بلکه به بسیاری دیگر از بندهای قرارداد خود با
فدراسیون فوتبال آنطور که باید پایبند نیست.
این گزارش به خوبی نشان خواهد داد که مدیران فوتبال ایران در تمام سالهای گذشته در مدیریت سرمربیای که سالانه ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار یورو فقط برای دستمزداش به جز آپشنهای دیگر قرارداد پرداختی دارند، چگونه عمل کردهاند!
بخش اول قرارداد
بی توجهی به تیم امید و زیر ۱۹ سال
بخش اول قرارداد کیروش با فدراسیون فوتبال به موضوع و استانداردهای نحوه همکاری اشاره دارد. طبق این بخش کیروش وظیفه دارد که تمام تلاش حرفهای و اخلاقی خود را با رعایت تمام قوانین مربوط به فیفا در جهت پیشرفت قابلیتهای تکنیکی و تاکتیکی تیم ملی و فوتبال ایران به کار گیرد.
از طرفی موظف است که گزارشهایی منظم و جامع درباره شرح فعالیتها و شرایط تیم ملی به مقامات فدراسیون ارائه بدهد. انتخاب اعضای کادر فنی، برنامهریزی، آمادهسازی و هدایت تکنیکی و تاکتیکی، نظارت و برنامه مدون تمرینی تیم ملی بزرگسالان طبق بند اول قرارداد از وظابف کیروش به حساب میآید. بخش اول قرارداد به خوبی نشان میدهد که کیروش باید گزارشهایی دورهای به فدراسیون از وقایع، اخبار، کمبودها و کاستیهایی که برای آماده سازی تیم ملی و همچنین شرحی تحلیلی در نقاط قوت و ضعفی که آماده سازی و موفقیت تیم را تضمین میکند ارائه بدهد.
نکته قابل تامل در بخش اول قرارداد کیروش که در شرایط کنونی پیرامون اجرایی شدن آن حرف و حدیث وجود دارد بند ششم این بخش است. در این بند به صراحت آمده است: «نظارت بر آماده سازی تکنیکی تیم ملی
المپیک و تیم زیر ١٩ سالهها طبق برنامه ریزیهای فدراسیون فوتبال».
کیروش در طول مدت حضورش در ایران فقط در دو مقطع با تیم ملی المپیک ایران همکاری کوتاه داشته است. یک بار در زمانی که علیرضا منصوریان هدایت تیم را بر عهده داشت و آن فجایع تاریخی پیش آمد و تیم امید نتوانست به خاطر استفاده از بازیکن محروم با بازنده اعلام شدن مقابل عراق جواز حضور در المپیک را به دست بیاورد. بعدها، اما انتخاب نلو وینگادا هم با مشورت کیروش انجام شد، اما تیم امید با هدایت دوست کیروش بدترین نتایج تاریخ در بازیهای آسیایی گرفت.
بعد از اخراج وینگادا همکاری کیروش با تیم امید دوباره قطع شد. زمانی هم که محمد خاکپور هدایت تیم را بر عهده گرفت درگیریهای بسیار زیادی بین این دو نفر به وجود آمد. کیروش نه تنها روی کار تیم امید نظارت نکرد بلکه اختلافات او و کادر فنی تیم امید
مشکلات بسیار زیادی را هم برای فوتبال ایران به وجد آورد. در تمام این سالها هم کسی یادش نمیآید که کیروش روی عملکرد تیم زیر ۱۹ سال نظارت داشته باشد و عملا هیچ تعامل و ارتباطی با این تیم نداشته است.
این در حالی است که در زمان عقد قرارداد او با فدراسیون فوتبال یکی از شعارهای
علی کفاشیان و همکارانش این بود که کیروش روی کار تیمهای ملی پایه نظارت خواهد کرد و با برنامه ریزی تحولات اساسی در فوتبال ملی ایران در تمام ردههای سنی به وجود خواهد آورد. امروز، اما سالها از آن شعارها و وعدهها میگذرد. همه چیز در حد همان حرف باقی مانده است. نه کیروش درباره عدم پایبندی به این ماده از قراردادش حرف میزند و نه فدراسیون فوتبال.