حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) اولین روضهخوان تاریخ است. با روضه توانست دو رژیم را سرنگون کند. شما ما را کشتید؟ این گناهانی که کردید شما را بدعاقبت خواهد کرد.
«لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ» (نور/57) خیال نکنید کفار قدرت پیدا کردند و حق را نابود کردند. «مَأْواهُمُ النَّارُ» جایگاه شما آتش است.
«وَ لَبِئْسَ الْمَصِیرُ»آیه دیگر! «وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِین» (آلعمران/187) فکر نکنید که جنایتکارهایی که عمر میکنند، به یزید و ابن زیاد میگوید. فکر نکنید که شما که حسین را کشتید، خدا شما را دوست دارد. خدا برای آخر سال گذاشته است. اگر یک تریاکی، تریاک حمل و نقل میکند، فکر نکند که دولت خواب است. اطلاعات آنها را تعقیب میکند. میخواهد معدنش را کشف کند.
گاهی چهار نفر داعشی را پیدا میکنند، کاری به آنها ندارند. صبر کنید ببینید که اینها وصل به کجا هستند و ریشهشان کجاست. به سراغ منبعش برویم. فکر نکنید که اگر گناه کردید، خدا کاری به شما ندارد، فکر نکنید که خدا غافل است. گذاشته است تا خوب پیمانهتان سر برود. برای آخرتتان گذاشته است. اگر من یک چای میخورم، یک عطسه کردم، استکان تکان خورد.
یک قطره چای به عینک رسید، یک قطره چای به لباس رسید و یک قطره چای هم روی فرش ریخت. من سه نوع برخود میکنم. اگر به عینک چکید، فوری دستمال کاغذی را درمیآورم و آن را پاک میکنم. اگر به لباس چکید، میگوییم: خوب میرویم خانه و با ماشین یا با مشت و مال میشوییم. اما اگر به قالی چکید، اصلاً کاری به آن نداریم. میگذاریم برای شب عید! دمر میکنیم و با دسته بیل، با لگد... سه قطره چای سه جا میچکد، سه برخورد میکنیم. به عینک سریع پاک میکنیم. به خانه میگوییم: باشد برای بعد. به قالی میگوییم: شب عید!
حضرت زینب(سلام الله علیها) گفت: یزید! اگر خدا کاری به تو ندارد، گذاشته است برای دسته بیلها! گذاشته است برای شب عید! گذاشته است برای قیامتت! اگر مؤمن بودی، خلاف میکردی، خدا حالت را میگرفت. اگر مثل شیشه و عینک بلوری بودی، دوشنبه گناه کنی، سه شنبه سیلی میخوری، چون خدا دوستت دارد و زود گوشت را میگیرد که حواست جمع باشد. اما اگر مثل شاه شدی، هر چه هم بگویند: جاوید شاه! کاری با تو ندارند. صبر کن سال 57 میگویند: مرگ بر شاه! یک مدت بگذرد! میرویم خانه و بعد میشوییم. باشه 57 و بعد مرگ بر شاه میگوییم. اگر مثل صدام شدی! اصلاً در دنیا مرگ بر صدام در عراق گفته نشد، تا لحظهی آخر هم که صدام اعدام شد، کرکری میخواند. اما قرآن میگوید: این را برای دسته بیلها گذاشتهایم. دستمال کاغذیها مؤمنین هستند. بلور هستند. فوری هستند. مشت و مالیها فاسقان هستند. قالیها آنهایی هستند که دیگر کارشان از کار گذشته است. پس اگر دیدید که کسی گناه میکند و خدا کاری به او ندارد، این را گذاشته است برای دسته بیلیها!