گروهی از محققان در چند دانشگاه و مراکز آموزش عالی اسپانیا رویکرد تازه‌ای را در توسعه فناوری چاپ سه بعدی در پیش گرفته و به استفاده از دورریز صنایع کشاورزی و باغی روی آورده‌اند. از جمله این موارد می‌توان به سیب و تفاله آن اشاره کرد.
اما چرا سیب. آمارها نشان می‌دهند در سال ۲۰۱۵ تولید جهانی این محصول به بیش از ۷۰ میلیون تن در سراسر جهان رسید. نکته قابل تأمل این است که از این میزان ۷۵ درصد برای آبگیری به کارخانجات فرستاده می شود که در نتیجه حجم عظیمی از تفاله برجای می ماند.
بخش مهمی از این تفاله برای تولید کود و غذای حیوانات مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما همچنان مقادیر چشمگیری از آن در کشورهای شاخص پرورش دهنده این محصول برجای می‌ماند که به سرعت دچار فساد و پوسیدگی می‌شود.
حالا این امکان فراهم شده که این ثروت ارزشمند به زیست مواد مورد استفاده در تولید محصولات مهم و تأثیرگذاری نظیر بافت غضروفی و استخوان زیستی به کار گرفته شود.
بافت‌هایی که از این راه تولید می شود نه تنها با هزینه تمام شده کمی ساخته و روانه مراکز درمانی می شود بلکه امید به بازگشت به زندگی عادی را برای میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان بیشتر می کند.
همچنین در نتیجه توسعه این نگرش، مشکلات ناشی از انباشت حجم عظیم تفاله‌های سیب در سراسر جهان برطرف می شود.
