با توجه به آیات قرآن کریم، می توان سبب اعراض از مساله قیامت را حداقل در سه چیز دانست:
اول؛ وابستگی به طبیعت، مانند شهوت و غضب و توابع آن از حب مال و جاه و غیر آن است، همچنان که قرآن می فرماید: « تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ ـــ آن جهان آخرت است که ما آن را براى آنها که در زمین برترى نجستند و تباهى نکردند قرار دادیم و سرانجام براى پرواپیشگان است» (1)
دوم؛ پیروی از وسوسه های نفس مانند انجام دستورات نفس اماره و مغلوب شدن در برابر جذابیت اعمال غیر صالحه که بسبب خیال فاسد می باشد. همچنان که قرآن می فرماید: « قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمالًا، الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً ـــ بگو آیا شما را به زیانبارترین کارها آگاه کنم؟ (آن کار) کسانى است که تلاششان در زندگى دنیا گم شد. و خود مىپندارند که کارى نیکو کردهاند» (2)
.
سوم؛ پیروی از شیاطین (جن و انس) و تقلید از جاهلان عالم نما می باشد. همچنان که قرآن می فرماید: « رَبَّنا أَرِنَا الَّذَیْنِ أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِیَکُونا مِنَ الْأَسْفَلِینَ ـــ پروردگار ما، آنان که ما را گمراه کردند از جن و انس به ما بشناسان، تا در زیر پاهامان قرارشان دهیم، تا از فروتران باشند» (3)
پی نوشت ها:
(1) قصص/ 83
(2) کهف/ 103 و 104
(3) فصلت/ 29
منبع: آغاز و انجام، خواجه نصیرالدین طوسی، ص 6
