وقوع حمله شیمیایی در منطقه خان شیخون استان ادلب سرآغاز هجمه تبلیغاتی ــ رسانه‌ای غرب و هم‌پیمانانش علیه دولت اسد شد. در این جنایت جنگی نزدیک به 100 تن از جمله تعداد زیادی از کودکان کشته شدند، در همین حال شبکه‌های خبری منتسب به محور ائتلاف غربی ــ عربی ضدسوری با انتشار تصاویری از این حادثه هولناک، تلاش کردند تا با متهم کردن دولت دمشق افکار عمومی جهانی را تحت تأثیر قرار دهند. نمایندگان انگلیس، آمریکا و فرانسه نیز در اقدامی عجولانه با متهم کردن دولت سوریه به‌عنوان عامل حمله شیمیایی به ادلب، پیش‌نویس قطعنامه‌ای با هدف محکومیت این حمله را به شورای امنیت ارائه دادند.
این اقدامات در حالی صورت گرفت که در سال 2013 و به‌دنبال وقوع رویدادی مشابه در حومه دمشق، دولت آمریکا پیش از اعلام نتیجه نهایی بازرسان سازمان ملل با انتشار گزارشی اطلاعاتیادعا کرد که کاملاً مطمئن است دولت سوریه در حمله به حومه دمشق ازسلاح شیمیایی استفاده کرده است و امکان ندارد این حملات از سوی مخالفان مسلح باشد.
همچنین شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان در گزارشی اعلام کرد «دولت آمریکا بر اساساطلاعات از منابع مختلف به‌خصوص تصاویر ماهواره‌ای از سه روز قبل از حمله شیمیایی 21 اوت آگاه بود که ارتش سوریه در حال آمادگی برای اجرای حمله شیمیایی است.» هرچند به این سؤال پاسخ نداد چرا آمریکا قبل از وقوع این حمله به دولت سوریه هشدار نداد و یا با انتشار اطلاعات و شواهد مربوطهو یا حتی با استفاده از ابزار و امکانات فراوانی که در اختیار دارد از وقوع این حمله وبه خطر افتادنجان انسان‌ها جلوگیری نکرد.
با این حال پس از چنین اتهاماتی، هیچ شواهد متقنی مبنی بر ارتباط حمله شیمیایی با حکومت بشار اسد ارائه نشد، ضمن آنکه در همان زمان برخی از مقامات اطلاعاتی آمریکا درباره اینکه مقامات بلندپایه دولت سوریه قبل از وقوع حملات شیمیایی اطلاع داشته باشند تردید داشتند.
این در حالی است که دولت سوریه در حالی هدف توطئه غرب در زمینه نقض حقوق بشر قرار می‌گیرد که بر اساس قطعنامه 2118 شورای امنیت مصوب 27 سپتامبر 2013، مواد شیمیایی این کشور طبق زمان‌بندی مشخصی تحویل سازمان منع تسلیحات شیمیایی شده است.
در همین راستا در اوایل سال 2014، سخنگوی سازمان منع سلاح‌های شیمیایی اظهار داشت «عملیات امحای سلاح‌های شیمیایی سوریه در آخرین مراحل خود قرار دارد و این سازمان توانسته به دستاوردهایی چشمگیر در این خصوص دست یابد». بان کی مون دبیرکل وقت سازمان ملل متحد نیز در همان زمان روند انهدام سلاح‌های شیمیایی سوریه را خوب ارزیابی کرد و تأکید داشت «دولت سوریه به تعهدات خود در این زمینه پایبند است».
با این همه، مخالفان امیدوارند یک بار دیگر از راه متهم کردن دمشق به استفاده از سلاح‌های ممنوعه و منحرف کردن افکار عمومی در حادثه خان شیخون، ضمن سرپوش گذاشتن بر شکست‌های اخیر خود در حماه، دمشق و دیگر مناطق سوریه مجامع بین المللی را علیه بشار اسد بسیج کنند، این در حالی است که همراهی آمریکا، انگلیس و فرانسه با ادعاهای تروریست‌ها علیه بشار اسد با سکوتشان در برابر استفاده اثبات‌شده عربستان از بمب‌های خوشه‌ای در یمن، در تناقض است و این موضوع واهی بودن ادعاهای حقوق بشری آنها را آشکارا نشان می‌دهد.
ضمن آنکه به نظر می‌رسد غرب در پی آن نیست که اقدام مؤثری در جلوگیری از وقوع این چنین حوادثی از سوی تروریست‌ها انجام دهد، زیرا در حالی که روزنامه انگلیسی دیلی میل از وقوع مکرر حملات شیمیایی داعش علیه نیروهای نظامی و پیشمرگ‌های کرد عراقی خبر می‌دهد، مرکز آمریکایی مطالعات درباره تروریستهای داعش موسوم بهIHS نیز اخیراً اعلام کرده از سال 2014 تاکنون بیش از 71 بار تروریست‌ها از سلاح شیمیایی در عراق و سوریه استفاده کرده‌اند.
در همین رابطه نیز سخنگوی وزارت دفاع روسیه با اشاره به تحقیقات روی 9 نمونه برداشته شده از مهمات مورد استفاده شبه‌نظامیان، گفت: این مسئله استفاده آنها از مواد شیمیایی را اثبات می‌کند.
بر این اساس علی‌رغم مستندات کافی در این باره، نه‌تنها غرب بلکه سازمان منع تسلیحات شیمیایی نیز از اعزام بازرسان خود برای سفر به سوریه برای بررسی موارد استفاده تروریست‌ها از این تسلیحات خودداری کرده‌اند. بدون شک تروریست‌ها امکانات کافی برای تولید چنین تسلیحاتی ندارند و این مواد از خارج سوریه و عراق در اختیار آنها قرار می‌گیرد، در همین راستا معاون وزیر امور خارجه سوریه چند روز قبل و پس از حمله خان شیخون در گفتگو با شبکه المیادین بیان کرد «دمشق چند هفته پیش از این اطلاعاتی را به سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی در خصوص اقدام گروه تروریستی «جبهه النصره» در وارد کردن مواد سمی به سوریه ارائه کرده بود».
بنابراین جنگ روانی رسانه‌های حامی دولت‌های غربی و عربی مانند الجزیره، العربیه و بی‌بی‌سی را اقداماتی برای توقف عملیات علیه تروریسم و نیز تأثیرگذاری بر مذاکرات آستانه و ژنو دانست، چرا که اگر غرب به‌دنبال مقابله جدی با سلاح شیمیایی باشد ابتدا باید از انهدام انبارهای تسلیحاتی خود و رژیم صهیونیستی شروع کند و نسبت به آنچه در یمن نیز می‌گذرد، حساسیت نشان دهد.
از این رو چنین سیاست‌هایی تنها باعث تقویت اتحاد محور مقاومت و تمایل بیشتر روسیه برای هدف قرار دادن گروه‌های تروریستی خواهد شد، به‌ویژه آنکه حادثه متروی سن‌پترزبورگ تهدید نفوذ عناصر تروریستی به مرکز روسیه را افزایش داد و لذا جنگ تبلیغاتی و استفاده ابزاری غرب از شورای امنیت و سازمان‌های حقوق بشری نخواهد توانست در رویکرد حامیان دولت دمشق خللی ایجاد کند.
