استقلال به دلیل انداختن نور لیزر توسط هوادارانش به چشم بازیکنان حریف و خارج کردن آن دیدار از شرایط بازی جوانمردانه مبلغ ۵۱ هزار دلار جریمه شد که البته این عدد بسیار بالاست. کنفدراسیون فوتبال آسیا حتی هشدار داده که در صورت تکرار این موضوع استقلال ممکن است محروم هم بشود و بازی های بیشتری را در بیرون از خانه و در زمین بی طرف برگزار کند.
به فاصله چند روز بعد هم در دیدار ایران و چین هواداران فوتبال ایران در حالی که گل کاشته بودند و جمعیت بسیار بالایی برای دیدن این بازی به آزادی آمده بود با نارنجک صوتی کمک داور این دیدار را هدف گرفتند تا او نقش بر زمین شود و حدا رحم کرد که این داور کارش به بیمارستان کشیده نشد وگرنه ممکن بود کل بازی لغو شود و ایران هم بلافاصله محروم شود.
این دو اتفاقا اصلا بعید و جدید نیست و همه می دانند که در ورزشگاه های فوتبال ایران اتفاقات خوبی رقم نمی خورد و از دشنام و شعارهای عجیب بگیرید تا برسید به حمله با نارنجک به نیمکت های تراکتور سازی و پرسپولیس و استقلال و ... تقریبا در همه ایران.
سکوت سازمان لیگ و باشگاه ها
در واقع هر روز اتفاقات در ورزشگاه ها بدتر از قبل می شود و فدراسیون فوتبال، باشگاه ها و البته سازمان لیگ در تمامی این سال ها بسیار منفعلانه عمل کرده اند و هیچ اقدامی در جهت تغییر شرایط ایجاد نکرده اند. نکته اینجاست که این اتفاق ها با این شدت و با این بی مبالاتی ها در بازی هایی که رایگان اعلام می شوند بیشتر هم رخ می دهد چرا که به نظر می رسد جماعت بی کار و بی درآمد با رایگان شدن بلیط ها به ورزشگاه می آیند تا وقت بگذرانند و قواعد بازی های جوانمردانه بین المللی را هم نمی دانند. شاید هم با بالا رفتن تعداد تماشاگران فقط احتمال حضور چنین هواداران بی فرهنگی بالاتر رفته باشد.
رایگان کردن بلیط
به هر حال هم رایگان کردن بلیط ورزگاه ها اشتباه است و هم بی تفاوتی نسبت به این اتفاق ها طی همه سال های گذشته. در واقع نه سازمان لیگ و نه باشگاه ها و فدراسیون هرگز موشکافی نکرده اند که چنین ناهنجاری هایی از کجا می آیند و به کجا می توانند برسند؟
با این مسیر همیشه در همه منازعات فوتبالی برای میزبانی و میهمانی حریفان برنده خواهند بود و تیم های ایرانی آرام آرام به انزوا کشیده می شوند و نمایش بسیار زشتی هم در قاره از فرهنگ ایران به نمایش گذاشته می شود که باید جلوی آن را گرفت اما هیچکس تا کنون هیچ آمار و هیچ بررسی علمی و جامعه شناسی روی این اتفاقات تکراری انجام نداده و عملا این موضوع جایی از بررسی ها را تشکیل نمی دهد.
کنترل بدترین تماشاگران دنیا
این برخوردهای غیر فرهنگی البته تنها مختص به ایران نبوده و نیست و اتفاقا بدترین های این برخوردها در جامعه غربی رخ داده به عنوان مثال یکی از بدترین حوادث تاریخ فوتبال جهان که عمدتاً ناشی از اقدامات هولیگان های آشوب طلب انگلیسی بود، واقعه سقوط دیوار حایل بین جایگاه های تماشاچیان رقیب در ورزشگاه «هیسل» شهر بروکسل در بلژیک در جریان مسابقه فینال لیگ اروپا بین تیم های لیورپول و «یوونتوس» در ۲۹ ماه می سال ۱۹۸۵ بود که به کشته شدن ۳۹ نفر از هواداران تیم یوونتوس و زخمی شدن صدها تن دیگر منجر شد. این حادثه توجه جدی تر افکارعمومی بین المللی را به معضل اوباشگری در فوتبال جهان و بخصوص انگلستان جلب کرد و منجر به ۵ سال محرومیت همه باشگاه های انگلیسی و محرومیت ۶ ساله لیورپول از حضور در همه رقابت های اروپایی شد اما در ادامه انگلستان در نهایت توانست موضوع اوباشگری و هولیگانیسم را تا حدود زیادی کنترل کند، آنها با آمار گرفتن و بررسی دلایل اتفاقات عجیب و غریب موفق شدند طبقه زندگی هواداران حاضر در استادیوم ها را با بالا بردن قیمت بلیط عوض کنند و با راهکارهای مختلف کاری کردند که کمتر شاهد اینگونه اتفاقات باشند.
این موضوع های ما از آن موارد بالاتر که نیست، موضوع هایی ساده تر است که با برسی، آموزش، پیشگیری و مدیریت می توان آنها را از جلوی پا برداشت اما اگر فقط نظاره گر اتفاقات باشیم قطعا موفق نخواهیم شد.
